മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം3
←അധ്യായം2 | മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം രചന: അധ്യായം3 |
അധ്യായം4→ |
1 [സാത്യകി]
യാദൃശഃ പുരുഷസ്യാത്മാ താദൃശം സമ്പ്രഭാഷതേ
യഥാ രൂപോ ഽന്തരാത്മാ തേ തഥാരൂപം പ്രഭാഷസേ
2 സന്തി വൈ പുരുഷാഃ ശൂരാഃ സന്തി കാപുരുഷാസ് തഥാ
ഉഭാവ് ഏതൗ ദൃഢൗ പക്ഷൗ ദൃശ്യേതേ പുരുഷാൻ പ്രതി
3 ഏകസ്മിന്ന് ഏവ ജായേതേ കുലേ ക്ലീബ മഹാരഥൗ
ഫലാഫലവതീ ശാഖേ യഥൈകസ്മിൻ വനസ്പതൗ
4 നാഭ്യസൂയാമി തേ വാക്യം ബ്രുവതോ ലാംഗലധ്വജ
യേ തു ശൃണ്വന്തി തേ വാക്യം താൻ അസൂയാമി മാധവ
5 കഥം ഹി ധർമരാജസ്യ ദോഷം അൽപം അപി ബ്രുവൻ
ലഭതേ പരിഷന്മധ്യേ വ്യാഹർതും അകുതോഭയഃ
6 സമാഹൂയ മഹാത്മാനം ജിതവന്തോ ഽക്ഷകോവിദാഃ
അനക്ഷജ്ഞം യഥാശ്രദ്ധം തേഷു ധർമജയഃ കുതഃ
7 യദി കുന്തീസുതം ഗേഹേ ക്രീഡന്തം ഭ്രാതൃഭിഃ സഹ
അഭിഗമ്യ ജയേയുസ് തേ തത് തേഷാം ധർമതോ ഭവേത്
8 സമാഹൂയ തു രാജാനം ക്ഷത്രധർമരതം സദാ
നികൃത്യാ ജിതവന്തസ് തേ കിം നു തേഷാം പരം ശുഭം
9 കഥം പ്രണിപതേച് ചായം ഇഹ കൃത്വാ പണം പരം
വനവാസാദ് വിമുക്തസ് തു പ്രാപ്തഃ പൈതാമഹം പദം
10 യദ്യ് അയം പരവിത്താനി കാമയേത യുധിഷ്ഠിരഃ
ഏവം അപ്യ് അയം അത്യന്തം പരാൻ നാർഹതി യാചിതും
11 കഥം ച ധർമയുക്താസ് തേ ന ച രാജ്യം ജിഹീർഷവഃ
നിവൃത്തവാസാൻ കൗന്തേയാൻ യ ആഹുർ വിദിതാ ഇതി
12 അനുനീതാ ഹി ഭീഷ്മേണ ദ്രോണേന ച മഹാത്മനാ
ന വ്യവസ്യന്തി പാണ്ഡൂനാം പ്രദാതും പൈതൃകം വസു
13 അഹം തു താഞ് ശതൈർ ബാണൈർ അനുനീയ രണേ ബലാത്
പാദയോഃ പാതയിഷ്യാമി കൗന്തേയസ്യ മഹാത്മനഃ
14 അഥ തേ ന വ്യവസ്യന്തി പ്രണിപാതായ ധീമതഃ
ഗമിഷ്യന്തി സഹാമാത്യാ യമസ്യ സദനം പ്രതി
15 ന ഹി തേ യുയുധാനസ്യ സംരബ്ധസ്യ യുയുത്സതഃ
വേഗം സമർഥാഃ സംസോഢും വജ്രസ്യേവ മഹീധരാഃ
16 കോ ഹി ഗാണ്ഡീവധന്വാനം കശ് ച ചക്രായുധം യുധി
മാം ചാപി വിഷഹേത് കോ നു കശ് ച ഭീമം ദുരാസദം
17 യമൗ ച ദൃഢധന്വാനൗ യമ കൽപൗ മഹാദ്യുതീ
കോ ജിജീവിഷുർ ആസീദേദ് ധൃഷ്ടദ്യുമ്നം ച പാർഷതം
18 പഞ്ചേമാൻ പാണ്ഡവേയാംശ് ച ദ്രൗപദ്യാഃ കീർതിവർധനാൻ
സമപ്രമാണാൻ പാണ്ഡൂനാം സമവീര്യാൻ മദോത്കടാൻ
19 സൗഭദ്രം ച മഹേഷ്വാസം അമരൈർ അപി ദുഃസഹം
ഗദ പ്രദ്യുമ്ന സാംബാംശ് ച കാലവജ്രാനലോപമാൻ
20 തേ വയം ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ പുത്രം ശകുനിനാ സഹ
കർണേന ച നിഹത്യാജാവ് അഭിഷേക്ഷ്യാമ പാണ്ഡവം
21 നാധർമോ വിദ്യതേ കശ് ചിച് ഛത്രൂൻ ഹത്വാതതായിനഃ
അധർമ്യം അയശസ്യം ച ശാത്രവാണാം പ്രയാചനം
22 ഹൃദ്ഗതസ് തസ്യ യഃ കാമസ് തം കുരുധ്വം അതന്ദ്രിതാഃ
നിസൃഷ്ടം ധൃതരാഷ്ട്രേണ രാജ്യം പ്രാപ്നോതു പാണ്ഡവഃ
23 അദ്യ പാണ്ഡുസുതോ രാജ്യം ലഭതാം വാ യുധിഷ്ഠിരഃ
നിഹതാ വാരണേ സർവേ സ്വപ്സ്യന്തി വസുധാതലേ