മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം24

1 [സമ്ജയ]
     യഥാർഹസേ പാണ്ഡവ തത് തഥൈവ; കുരൂൻ കുരുശ്രേഷ്ഠ ജനം ച പൃച്ഛസി
     അനാമയാസ് താത മനസ്വിനസ് തേ; കുരുശ്രേഷ്ഠാൻ പൃച്ഛസി പാർഥ യാംസ് ത്വം
 2 സന്ത്യ് ഏവ വൃദ്ധാഃ സാധവോ ധാർതരാഷ്ട്രേ; സന്ത്യ് ഏവ പാപാഃ പാണ്ഡവ തസ്യ വിദ്ധി
     ദദ്യാദ് രിപോശ് ചാപി ഹി ധാർതരാഷ്ട്രഃ; കുതോ ദായാംൽ ലോപയേദ് ബ്രാഹ്മണാനാം
 3 യദ് യുഷ്മാകം വർതതേ ഽസൗ ന ധർമ്യം; അദ്രുഗ്ധേഷു ദ്രുഗ്ധവത് തൻ ന സാധു
     മിത്ര ധ്രുക് സ്യാദ് ധൃതരാഷ്ട്രഃ സപുത്രോ; യുഷ്മാൻ ദ്വിഷൻ സാധു വൃതാൻ അസാധുഃ
 4 ന ചാനുജാനാതി ഭൃശം ച തപ്യതേ; ശോചത്യ് അന്തഃ സ്ഥവിരോ ഽജാതശത്രോ
     ശൃണോതി ഹി ബ്രാഹ്മണാനാം സമേത്യ; മിത്രദ്രോഹഃ പാതകേഭ്യോ ഗരീയാൻ
 5 സ്മരന്തി തുഭ്യം നരദേവം സംഗമേ; യുദ്ധേ ച ജിഷ്ണോശ് ച യുധാം പ്രണേതുഃ
     സമുത്കൃഷ്ടേ ദുന്ദുഭിശംഖശബ്ദേ; ഗദാപാണിം ഭീമസേനം സ്മരന്തി
 6 മാദ്രീ സുതൗ ചാപി രണാജിമധ്യേ; സർവാ ദിശഃ സമ്പതന്തൗ സ്മരന്തി
     സേനാം വർഷന്തൗ ശരവർഷൈർ അജസ്രം; മഹാരഥൗ സമരേ ദുഷ്പ്രകമ്പ്യൗ
 7 ന ത്വ് ഏവ മന്യേ പുരുഷസ്യ രാജന്ന്; അനാഗതം ജ്ഞായതേ യദ് ഭവിഷ്യം
     ത്വം ചേദ് ഇമം സർവധർമോപപന്നഃ; പ്രാപ്തഃ ക്ലേശം പാണ്ഡവ കൃച്ഛ്രരൂപം
 8 ത്വം ഏവൈതത് സർവം അതശ് ച ഭൂയഃ; സമീകുര്യാഃ പ്രജ്ഞയാജാത ശത്രോ
     ന കാമാർഥം സന്ത്യജേയുർ ഹി ധർമം; പാണ്ഡോഃ സുതാഃ സർവ ഏവേന്ദ്ര കൽപാഃ
 9 ത്വം ഏവൈതത് പ്രജ്ഞയാജാത ശത്രോ; ശമം കുര്യാ യേന ശർമാപ്നുയുസ് തേ
     ധാർതരാഷ്ട്രാഃ പാണ്ഡവാഃ സൃഞ്ജയാശ് ച; യേ ചാപ്യ് അന്യേ പാർഥിവാഃ സംനിവിഷ്ടാഃ
 10 യൻ മാബ്രവീദ് ധൃതരാഷ്ട്രോ നിശായാം; അജാതശത്രോ വചനം പിതാ തേ
    സഹാമാത്യഃ സഹ പുത്രശ് ച രാജൻ; സമേത്യ താം വാചം ഇമാം നിബോധ