മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം28

1 [യ്]
     അസംശയം സഞ്ജയ സത്യം ഏതദ്; ധർമോ വരഃ കർമണാം യത് ത്വം ആത്ഥ
     ജ്ഞാത്വാ തു മാം സഞ്ജയ ഗർഹയേസ് ത്വം; യദി ധർമം യദ്യ് അധർമം ചരാമി
 2 യത്രാധർമോ ധർമരൂപാണി ബിഭ്രദ്; ധർമഃ കൃത്സ്നോ ദൃശ്യതേ ഽധർമരൂപഃ
     തഥാ ധർമോ ധാരയൻ ധർമരൂപം; വിദ്വാംസസ് തം സമ്പ്രപശ്യന്തി ബുദ്ധ്യാ
 3 ഏവം ഏതാവ് ആപദി ലിംഗം ഏതദ്; ധർമാധർമൗ വൃത്തി നിത്യൗ ഭജേതാം
     ആദ്യം ലിംഗം യസ്യ തസ്യ പ്രമാണം; ആപദ് ധർമം സഞ്ജയ തം നിബോധ
 4 ലുപ്തായാം തു പ്രകൃതൗ യേന കർമ; നിഷ്പാദയേത് തത്പരീപ്സേദ് വിഹീനഃ
     പ്രകൃതിസ്ഥശ് ചാപദി വർതമാന; ഉഭൗ ഗർഹ്യൗ ഭവതഃ സഞ്ജയൈതൗ
 5 അവിലോപം ഇച്ഛതാം ബ്രാഹ്മണാനാം; പ്രായശ്ചിത്തം വിഹിതം യദ് വിധാത്രാ
     ആപദ്യ് അഥാകർമസു വർതമാനാൻ; വികർമസ്ഥാൻ സഞ്ജയ ഗർഹയേത
 6 മനീഷിണാം തത്ത്വവിച് ഛേദനായ; വിധീയതേ സത്സു വൃത്തിഃ സദൈവ
     അബ്രാഹ്മണാഃ സന്തി തു യേ ന വൈദ്യാഃ; സർവോച്ഛേദം സാധു മന്യേത തേഭ്യഃ
 7 തദർഥാ നഃ പിതരോ യേ ച പൂർവേ; പിതാമഹാ യേ ച തേഭ്യഃ പരേ ഽന്യേ
     പ്രജ്ഞൈഷിണോ യ ച ഹി കർമ ചക്രുർ; നാസ്ത്യ് അന്തതോ നാസ്തി നാസ്തീതി മന്യേ
 8 യത് കിം ചിദ് ഏതദ് വിത്തം അസ്യാം പൃഥിവ്യാം; യദ് ദേവാനാം ത്രിദശാനാം പരത്ര
     പ്രാജാപത്യം ത്രിദിവം ബ്രഹ്മലോകം; നാധർമതഃ സഞ്ജയ കാമയേ തത്
 9 ധർമേശ്വരഃ കുശലോ നീതിമാംശ് ചാപ്യ്; ഉപാസിതാ ബ്രാഹ്മണാനാം മനീഷീ
     നാനാവിധാംശ് ചൈവ മഹാബലാംശ് ച; രാജന്യ ഭോജനാൻ അനുശാസ്തി കൃഷ്ണഃ
 10 യദി ഹ്യ് അഹം വിസൃജൻ സ്യാം അഗർഹ്യോ; യുധ്യമാനോ യദി ജഹ്യാം സ്വധർമം
    മഹായശാഃ കേശവസ് തദ് ബ്രവീതു; വാസുദേവസ് തൂഭയോർ അർഥകാമഃ
11 ശൈനേയാ ഹി ചൈത്രകാശ് ചാന്ധകാശ് ച; വാർഷ്ണേയ ഭോജാഃ കൗകുരാഃ സൃഞ്ജയാശ് ച
    ഉപാസീനാ വാസുദേവസ്യ ബുദ്ധിം; നിഗൃഹ്യ ശത്രൂൻ സുഹൃദോ നന്ദയന്തി
12 വൃഷ്ണ്യന്ധകാ ഹ്യ് ഉഗ്രസേനാദയോ വൈ; കൃഷ്ണ പ്രണീതാഃ സർവൈവേന്ദ്ര കൽപാഃ
    മനസ്വിനഃ സത്യപരാക്രമാശ് ച; മഹാബലാ യാദവാ ഭോഗവന്തഃ
13 കാശ്യോ ബഭ്രുഃ ശ്രിയം ഉത്തമാം ഗതോ; ലബ്ധ്വാ കൃത്ണം ഭ്രാതരം ഈശിതാരം
    യസ്മൈ കാമാൻ വർഷതി വാസുദേവോ; ഗ്രീഷ്മാത്യയേ മേഘ ഇവ പ്രജാഭ്യഃ
14 ഈദൃശോ ഽയം കേശവസ് താത ഭൂയോ; വിദ്മോ ഹ്യ് ഏനം കർമണാം നിശ്ചയജ്ഞം
    പ്രിയശ് ച നഃ സാധുതമശ് ച കൃഷ്ണോ; നാതിക്രമേ വചനം കേശവസ്യ