മഹാഭാരതം മൂലം/ഭീഷ്മപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം94

1 [സ്]
     വാക്ശല്യൈസ് തവ പുത്രേണ സോ ഽതിവിദ്ധഃ പിതാമഹഃ
     ദുഃഖേന മഹതാവിഷ്ടോ നോവാചാപ്രിയം അണ്വ് അപി
 2 സ ധ്യാത്വാ സുചിരം കാലം ദുഃഖരോഷസമന്വിതഃ
     ശ്വസമാനോ യഥാ നാഗഃ പ്രണുന്നോ വൈ ശലാകയാ
 3 ഉദ്വൃത്യ ചക്ഷുഷീ കോപാൻ നിർദഹന്ന് ഇവ ഭാരത
     സ ദേവാസുരഗന്ധർവം ലോകം ലോകവിദാം വരഃ
     അബ്രവീത് തവ പുത്രം തു സാമപൂർവം ഇദം വചഃ
 4 കിം നു ദുര്യോധനൈവം മാം വാക്ശല്യൈർ ഉപവിധ്യസി
     ഘടമാനം യഥാശക്തി കുർവാണം ച തവ പ്രിയം
     ജുഹ്വാനം സമരേ പ്രാണാംസ് തവൈവ ഹിതകാമ്യയാ
 5 യദാ തു പാണ്ഡവഃ ശൂരഃ ഖാണ്ഡവേ ഽഗ്നിം അതർപയത്
     പരാജിത്യ രണേ ശക്രം പര്യാപ്തം തന്നിദർശനം
 6 യദാ ച ത്വാം മഹാബാഹോ ഗന്ധർവൈർ ഹൃതം ഓജസാ
     അമോചയത് പാണ്ഡുസുതഃ പര്യാപ്തം തന്നിദർശനം
 7 ദ്രവമാണേഷു ശൂരേഷു സോദരേഷു തഥാഭിഭോ
     സൂതപുത്രേ ച രാധേയേ പര്യാപ്തം തന്നിദർശനം
 8 യച് ച നഃ സഹിതാൻ സർവാൻ വിരാടനഗരേ തദാ
     ഏക ഏവ സമുദ്യാതഃ പര്യാപ്തം തന്നിദർശനം
 9 ദ്രോണം ച യുധി സംരബ്ധം മാം ച നിർജിത്യ സംയുഗേ
     കർണം ച ത്വാം ച ദ്രൗണിം ച കൃപം ച സുമഹാരഥം
     വാസാംസി സ സമാദത്ത പര്യാപ്തം തന്നിദർശനം
 10 നിവാതകവചാൻ യുദ്ധേ വാസവേനാപി ദുർജയാൻ
    ജിതവാൻ സമരേ പാർഥഃ പര്യാപ്തം തന്നിദർശനം
11 കോ ഹി ശക്തോ രണേ ജേതും പാണ്ഡവം രഭസം രണേ
    ത്വം തു മോഹാൻ ന ജാനീഷേ വാച്യാവാച്യം സുയോധന
12 മുമൂർഷുർ ഹി നരഃ സർവാൻ വൃക്ഷാൻ പശ്യതി കാഞ്ചനാൻ
    തഥാ ത്വം അപി ഗാന്ധാരേ വിപരീതാനി പശ്യസി
13 സ്വയം വൈരം മഹത് കൃത്വാ പാണ്ഡവൈഃ സഹ സൃഞ്ജയൈഃ
    യുധ്യസ്വ താൻ അദ്യ രണേ പശ്യാമഃ പുരുഷോ ഭവ
14 അഹം തു സോമകാൻ സർവാൻ സപാഞ്ചാലാൻ സമാഗതാൻ
    നിഹനിഷ്യേ നരവ്യാഘ്ര വർജയിത്വാ ശിഖണ്ഡിനം
15 തൈർ വാഹം നിഹതഃ സംഖ്യേ ഗമിഷ്യേ യമസാദനം
    താൻ വാ നിഹത്യ സംഗ്രാമേ പ്രീതിം ദാസ്യാമി വൈ തവ
16 പൂർവം ഹി സ്ത്രീ സമുത്പന്നാ ശിഖണ്ഡീ രാജവേശ്മനി
    വരദാനാത് പുമാഞ് ജാതഃ സൈഷാ വൈ സ്ത്രീ ശിഖണ്ഡിനീ
17 താം അഹം ന ഹനിഷ്യാമി പ്രാണത്യാഗേ ഽപി ഭാരത
    യാസൗ പ്രാങ് നിർമിതാ ധാത്രാ സൈഷാ വൈ സ്ത്രീ ശിഖണ്ഡിനീ
18 സുഖം സ്വപിഹി ഗാന്ധാരേ ശ്വോ ഽസ്മി കർതാ മഹാരണം
    യജ് ജനാഃ കഥയിഷ്യന്തി യാവത് സ്ഥാസ്യതി മേദിനീ
19 ഏവം ഉക്തസ് തവ സുതോ നിർജഗാമ ജനേശ്വര
    അഭിവാദ്യ ഗുരും മൂർധ്നാ പ്രയയൗ സ്വം നിവേശനം
20 ആഗമ്യ തു തതോ രാജാ വിസൃജ്യ ച മഹാജനം
    പ്രവിവേശ തതസ് തൂർണം ക്ഷയം ശത്രുക്ഷയം കരഃ
    പ്രവിഷ്ടഃ സ നിശാം താം ച ഗമയാം ആസ പാർഥിവഃ