മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം101

1 [ദേവാ]
     ഇതഃ പ്രദാനാദ് വർതന്തേ പ്രജാഃ സർവാശ് ചതുർവിധാഃ
     താ ഭാവിതാ ഭാവയന്തി ഹവ്യകവ്യൈർ ദിവൗകസഃ
 2 ലോകാ ഹ്യ് ഏവം വർതയന്തി അന്യോന്യം സമുപാശ്രിതാഃ
     ത്വത്പ്രസാദാൻ നിരുദ്വിഗ്നാസ് ത്വയൈവ പരിരക്ഷിതാഃ
 3 ഇദം ച സമനുപ്രാപ്തം ലോകാനാം ഭയം ഉത്തമം
     ന ച ജാനീമ കേനേമേ രാത്രൗ വധ്യന്തി ബ്രാഹ്മണാഃ
 4 ക്ഷീണേഷു ച ബ്രാഹ്മണേഷു പൃഥിവീ ക്ഷയം ഏഷ്യതി
     തതഃ പൃഥിവ്യാം ക്ഷീണായാം ത്രിദിവം ക്ഷയം ഏഷ്യതി
 5 ത്വത്പ്രസാദാൻ മഹാബാഹോ ലോകാഃ സർവേ ജഗത്പതേ
     വിനാശം നാധിഗച്ഛേയുസ് ത്വയാ വൈ പരിരക്ഷിതാഃ
 6 [വിസ്നുർ]
     വിദിതം മേ സുരാഃ സർവം പ്രജാനാം ക്ഷയകാരണം
     ഭവതാം ചാപി വക്ഷ്യാമി ശൃണുധ്വം വിഗതജ്വരാഃ
 7 കാലേയ ഇതി വിഖ്യാതോ ഗണഃ പരമദാരുണഃ
     തൈശ് ച വൃത്രം സമാശ്രിത്യ ജഗത് സർവം പ്രബാധിതം
 8 തേ വൃത്രം നിഹതം ദൃഷ്ട്വാ സഹസ്രാക്ഷേണ ധീമതാ
     ജീവിതം പരിരക്ഷന്തഃ പ്രവിഷ്ടാ വരുണാലയം
 9 തേ പ്രവിശ്യോദധിം ഘോരം നക്രഗ്രാഹസമാകുലം
     ഉത്സാദനാർഥം ലോകാനാം രാത്രൗ ഘ്നന്തി മുനീൻ ഇഹ
 10 ന തു ശക്യാഃ ക്ഷയം നേതും സമുദ്രാശ്രയഗാ ഹി തേ
    സമുദ്രസ്യ ക്ഷയേ ബുദ്ധിർ ഭവദ്ഭിഃ സമ്പ്രധാര്യതാം
    അഗസ്ത്യേന വിനാ കോ ഹി ശക്തോ ഽന്യോ ഽർണവ ശോഷണേ
11 ഏതച് ഛ്രുത്വാ വചോ ദേവാ വിഷ്ണുനാ സമുദാഹൃതം
    പരമേഷ്ഠിനം ആജ്ഞാപ്യ അഗസ്ത്യസ്യാശ്രമം യയുഃ
12 തത്രാപശ്യൻ മഹാത്മാനം വാരുണിം ദീപ്തതേജസം
    ഉപാസ്യമാനം ഋഷിഭിർ ദേവൈർ ഇവ പിതാമഹം
13 തേ ഽഭിഗമ്യ മഹാത്മാനം മൈത്രാവരുണിം അച്യുതം
    ആശ്രമസ്ഥം തപോ രാശിം കർമഭിഃ സ്വൈർ അഭിഷ്ടുവൻ
14 [ദേവാ]
    നഹുഷേണാഭിതപ്താനാം ത്വം ലോകാനാം ഗതിഃ പുരാ
    ഭ്രംശിതശ് ച സുരൈശ്വര്യാൽ ലോകാർഥം ലോകകണ്ഠകഃ
15 ക്രോധാത് പ്രവൃദ്ധഃ സഹസാ ഭാസ്കരസ്യ നഗോത്തമഃ
    വചസ് തവാനതിക്രാമൻ വിന്ധ്യഃ ശൈലോ ന വർധതേ
16 തമസാ ചാവൃതേ ലോകേ മൃത്യുനാഭ്യർദിതാഃ പ്രജാഃ
    ത്വാം ഏവ നാഥം ആസാദ്യ നിർവൃതിം പരമാം ഗതാഃ
17 അസ്മാകം ഭയഭീതാനാം നിത്യശോ ഭഗവാൻ ഗതിഃ
    തതസ് ത്വ് ആർതാഃ പ്രയാചാമസ് ത്വാം വരം വദരോ ഹ്യ് അസി