മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം105

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം105

1 [ലോമഷ]
     ഏതച് ഛ്രുത്വാന്തരിക്ഷാച് ച സ രാജാ രാജസത്തമ
     യഥോക്തം തച് ചകാരാഥ ശ്രദ്ദധദ് ഭരതർഷഭ
2 ഷഷ്ടിഃ പുത്രസഹസ്രാണി തസ്യാപ്രതിമ തേജസഃ
     രുദ്ര പ്രസാദാദ് രാജർഷേഃ സമജായന്ത പാർഥിവ
3 തേ ഘോരാഃ ക്രൂരകർമാണ ആകാശപരിഷർപിണഃ
     ബഹുത്വാച് ചാവജാനന്തഃ സർവാംൽ ലോകാൻ സഹാമരാൻ
4 ത്രിദശാംശ് ചാപ്യ് അബാധന്ത തഥാ ഗന്ധർവരാക്ഷസാൻ
     സർവാണി ചൈവ ഭൂതാനി ശൂരാഃ സമരശാലിനഃ
5 വധ്യമാനാസ് തതോ ലോകാഃ സാഗരൈർ മന്ദബുദ്ധിഭിഃ
     ബ്രഹ്മാണം ശരണം ജഗ്മുഃ സഹിതാഃ സർവദൈവതൈഃ
6 താൻ ഉവാച മഹാഭാഗഃ സർവലോകപിതാമഹഃ
     ഗച്ഛധ്വം ത്രിദശാഃ സർവേ ലോകൈഃ സാർധം യഥാഗതം
7 നാതിദീർഘേണ കാലേന സാഗരാണാം ക്ഷയോ മഹാൻ
     ഭവിഷ്യതി മഹാഘോരഃ സ്വകൃതൈഃ കർമഭിർ സുരാഃ
8 ഏവം ഉക്താസ് തതോ ദേവാ ലോകാശ് ച മനുജേശ്വര
     പിതാമഹം അനുജ്ഞാപ്യ വിപ്രജഗ്മുർ യഥാഗതം
9 തതഃ കാലേ ബഹുതിഥേ വ്യതീതേ ഭരതർഷഭ
     ദീക്ഷിതഃ സഗരോ രാജാ ഹയമേധേന വീര്യവാൻ
     തസ്യാശ്വോ വ്യചരദ് ഭൂമിം പുത്രൈഃ സുപരിരക്ഷിതഃ
10 സമുദ്രം സ സമാസാദ്യ നിസ്തോയം ഭീമദർശനം
    രക്ഷ്യമാണഃ പ്രയത്നേന തത്രൈവാന്തരധീയത
11 തതസ് തേ സാഗരാസ് താത ഹൃതം മത്വാ ഹയോത്തമം
    ആഗമ്യ പിതുർ ആചഖ്യുർ അദൃശ്യം തുരഗം ഹൃതം
    തേനോക്താ ദിക്ഷു സർവാസു സർവേ മാർഗത വാജിനം
12 തതസ് തേ പിതുർ ആജ്ഞായ ദിക്ഷു സർവാസു തം ഹയം
    അമാർഗന്ത മഹാരാജ സർവം ച പൃഥിവീതലം
13 തതസ് തേ സാഗരാഃ സർവേ സമുപേത്യ പരസ്പരം
    നാധ്യഗച്ഛന്ത തുരഗം അശ്വഹർതാരം ഏവ ച
14 ആഗമ്യ പിതരം ചോചുസ് തതഃ പ്രാഞ്ജലയോ ഽഗ്രതഃ
    സസമുദ്ര വനദ്വീപാ സനദീ നദകന്ദരാ
    സപർവതവനോദ്ദേശാ നിഖിലേന മഹീ നൃപ
15 അസ്മാഭിർ വിചിതാ രാജഞ് ശാസനാത് തവ പാർഥിവ
    ന ചാശ്വം അധിഗച്ഛാമോ നാശ്വഹർതാരം ഏവ ച
16 ശ്രുത്വാ തു വചനം തേഷാം സ രാജാ ക്രോധമൂർഛിതഃ
    ഉവാച വചനം സർവാംസ് തദാ ദൈവവശാൻ നൃപ
17 അനാഗമായ ഗച്ഛധ്വം ഭൂയോ മാർഗത വാജിനം
    യജ്ഞിയം തം വിനാ ഹ്യ് അശ്വം നാഗന്തവ്യം ഹി പുത്രകാഃ
18 പ്രതിഗൃഹ്യ തു സന്ദേശം തതസ് തേ സഗരാത്മജാഃ
    ഭൂയ ഏവ മഹീം കൃത്സ്നാം വിചേതും ഉപചക്രമുഃ
19 അഥാപശ്യന്ത തേ വീരാഃ പൃഥിവീം അവദാരിതാം
    സമാസാദ്യ ബിലം തച് ച ഖനന്തഃ സഗരാത്മജാഃ
    കുദ്ദാലൈർ ഹ്രേഷുകൈശ് ചൈവ സമുദ്രം അഖനംസ് തദാ
20 സ ഖന്യമാനഃ സഹിതൈഃ സാഗരൈർ വരുണാലയഃ
    അഗച്ഛത് പരമാം ആർതിം ദാര്യമാണഃ സമന്തതഃ
21 അസുരോരഗ രക്ഷാംസി സത്ത്വാനി വിവിധാനി ച
    ആർതനാദം അകുർവന്ത വധ്യമാനാനി സാഗരൈഃ
22 ഛിന്നശീർഷാ വിദേഹാശ് ച ഭിന്നജാന്വ് അസ്ഥി മസ്തകാഃ
    പ്രാണിനഃ സമദൃശ്യന്ത ശതശോ ഽഥ സഹസ്രശഃ
23 ഏവം ഹി ഖനതാം തേഷാം സമുദ്രം മകരാലയം
    വ്യതീതഃ സുമഹാൻ കാലോ ന ചാശ്വഃ സമദൃശ്യത
24 തതഃ പൂർവോത്തരേ ദേശേ സമുദ്രസ്യ മഹീപതേ
    വിദാര്യ പാതാലം അഥ സങ്ക്രുദ്ധാഃ സഗരാത്മജാഃ
    അപശ്യന്ത ഹയം തത്ര വിചരന്തം മഹീതലേ
25 കപിലം ച മഹാത്മാനം തേജോരാശിം അനുത്തമം
    തപസാ ദീപ്യമാനം തം ജ്വാലാഭിർ ഇവ പാവകം