മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം109

1 [വ്]
     തതഃ പ്രയാതഃ കൗന്തേയഃ ക്രമേണ ഭരതർഷഭ
     നന്ദാം അപരനന്ദാം ച നദ്യൗ പാപഭയാപഹേ
 2 സ പർവതം സമാസാദ്യ ഹേമകൂടം അനാമയം
     അചിന്ത്യാൻ അദ്ഭുതാൻ ഭാവാൻ ദദർശ സുബഹൂൻ നൃപഃ
 3 വാചോ യത്രാഭവൻ മേഘാ ഉപലാശ് ച സഹസ്രശഃ
     നാശക്നുവംസ് തം ആരോഢും വിഷണ്ണമനസോ ജനാഃ
 4 വായുർ നിത്യം വവൗ യത്ര നിത്യം ദേവശ് ച വർഷതി
     സായമ്പ്രാതശ് ച ഭഗവാൻ ദൃശ്യതേ ഹവ്യവാഹനഃ
 5 ഏവം ബഹുവിധാൻ ഭാവാൻ അദ്ഭുതാൻ വീക്ഷ്യ പാണ്ഡവഃ
     ലോമശം പുനർ ഏവ സ്മ പര്യപൃച്ഛത് തദ് അദ്ഭുതം
 6 [ലോമഷ]
     യഥാ ശ്രുതം ഇദം പൂർവം അസ്മാഭിർ അരികർശന
     തദ് ഏകാഗ്രമനാ രാജൻ നിബോധ ഗദതോ മമ
 7 അസ്മിന്ന് ഋഷഭകൂടേ ഽഭൂദ് ഋഷഭോ നാമ താപസഃ
     അനേകശതവർഷായുസ് തപോ വീ കോപനോ ഭൃശം
 8 സ വൈ സംഭാഷ്യമാണോ ഽന്യൈഃ കോപാദ് ഗിരിം ഉവാച ഹ
     യ ഇഹ വ്യാഹരേത് കശ് ചിദ് ഉപലാൻ ഉത്സൃജേസ് തദാ
 9 വാതം ചാഹൂയ മാ ശബ്ദം ഇത്യ് ഉവാച സ താപസഃ
     വ്യാഹരംശ് ചൈവ പുരുഷോ മേഘേന വിനിവാര്യതേ
 10 ഏവം ഏതാനി കർമാണി രാജംസ് തേന മഹർഷിണാ
    കൃതാനി കാനി ചിത് കോപാത് പ്രതിസിദ്ധാനി കാനി ചിത്
11 നന്ദാം അഭിഗതാൻ ദേവാൻ പുരാ രാജന്ന് ഇതി ശ്രുതിഃ
    അന്വപദ്യന്ത സഹസാ പുരുഷാ ദേവ ദർശിനഃ
12 തേ ദർശനം അനിച്ഛന്തോ ദേവാഃ ശക്രപുരോഗമാഃ
    ദുർഗം ചക്രുർ ഇമം ദേശം ഗിരിപ്രത്യൂഹ രൂപകം
13 തദാ പ്രഭൃതി കൗന്തേയ നരാ ഗിരിം ഇമം സദാ
    നാശക്നുവൻ അഭിദ്രഷ്ടും കുത ഏവാധിരോഹിതും
14 നാതപ്ത തപസാ ശക്യോ ദ്രഷ്ടും ഏഷ മഹാഗിരിഃ
    ആരോഢും വാപി കൗന്തേയ തസ്മാൻ നിയതവാഗ് ഭവ
15 ഇഹ ദേവാഃ സദാ സർവേ യജ്ഞാൻ ആജഹ്രുർ ഉത്തമാൻ
    തേഷാം ഏതാനി ലിംഗാനി ദൃശ്യന്തേ ഽദ്യാപി ഭാരത
16 കുശാകാരേവ ദൂർവേയം സംസ്തീർണേവ ച ഭൂർ ഇയം
    യൂപപ്രകാരാ ബഹവോ വൃക്ഷാശ് ചേമേ വിശാം പതേ
17 ദേവാശ് ച ഋഷയശ് ചൈവ വസന്ത്യ് അദ്യാപി ഭാരത
    തേഷാം സായം തഥാ പ്രാതർ ദൃശ്യതേ ഹവ്യവാഹനഃ
18 ഇഹാപ്ലുതാനാം കൗന്തേയ സദ്യഃ പാപ്മാ വിഹന്യതേ
    കുരുശ്രേഷ്ഠാഭിഷേകം വൈ തസ്മാത് കുരു സഹാനുജഃ
19 തതോ നന്ദാപ്ലുതാംഗസ് ത്വം കൗശികീം അഭിയാസ്യസി
    വിശ്വാ മിത്രേണ യത്രോഗ്രം തപസ് തപ്തും അനുത്തമം
20 തതസ് തത്ര സമാപ്ലുത്യ ഗാത്രാണി സഗണോ നൃപഃ
    ജഗാമ കൗശികീം പുണ്യാം രമ്യാം ശിവജലാം നദീം