മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം117

1 [ർ]
     മമാപരാധാത് തൈഃ ക്ഷുദ്രൈർ ഹതസ് ത്വം താത ബാലിശൈഃ
     കാർതവീര്യസ്യ ദായാ ദൈർ വനേ മൃഗ ഇവേഷുഭിഃ
 2 ധർമജ്ഞസ്യ കഥം താത വർതമാനസ്യ സത്പഥേ
     മൃത്യുർ ഏവംവിധോ യുക്തഃ സർവഭൂതേഷ്വ് അനാഗസഃ
 3 കിം നു തൈർ ന കൃതം പാപം യൈർ ഭവാംസ് തപസി സ്ഥിതഃ
     അയുധ്യമാനോ വൃദ്ധഃ സൻ ഹതഃ ശരശതൈഃ ശിതൈഃ
 4 കിം നു തേ തത്ര വക്ഷ്യന്തി സചിവേഷു സുഹൃത്സു ച
     അയുധ്യമാനം ധർമജ്ഞം ഏകം ഹത്വാനപത്രപാഃ
 5 [അക്]
     വിലപ്യൈവം സ കരുണം ബഹു നാനാവിധം നൃപ
     പ്രേതകാര്യാണി സർവാണി പിതുശ് ചക്രേ മഹാതപാഃ
 6 ദദാഹ പിതരം ചാഗ്നൗ രാമഃ പരപുരഞ്ജയഃ
     പ്രതിജജ്ഞേ വധം ചാപി സർവക്ഷത്രസ്യ ഭാരത
 7 സങ്ക്രുദ്ധോ ഽതി ബലഃ ശൂരഃ ശസ്ത്രം ആദായ വീര്യവാൻ
     ജഘ്നിവാൻ കാർതവീര്യസ്യ സുതാൻ ഏകോ ഽന്തകോപമഃ
 8 തേഷാം ചാനുഗതാ യേ ച ക്ഷത്രിയാഃ ക്ഷത്രിയർഷഭ
     താംശ് ച സർവാൻ അവാമൃദ്നാദ് രാമഃ പ്രഹരതാം വരഃ
 9 ത്രിഃ സപ്തകൃത്വഃ പൃഥിവീം കൃത്വാ നിഃ ക്ഷത്രിയാം പ്രഭുഃ
     സമന്തപഞ്ചകേ പഞ്ച ചകാര രുധിരഹ്രദാൻ
 10 സ തേഷു തർപയാം ആസ പിതൄൻ ഭൃഗുകുലോദ്വഹഃ
    സാക്ഷാദ് ദദർശ ചർചീകം സ ച രാമം ന്യവാരയത്
11 തതോ യജ്ഞേന മഹതാ ജാമദഗ്ന്യഃ പ്രതാപവാൻ
    തർപയാം ആസ ദേവേന്ദ്രം ഋത്വിഗ്ഭ്യശ് ച മഹീം ദദൗ
12 വേദീം ചാപ്യ് അദദദ് ധൈമീം കശ്യപായ മഹാത്മനേ
    ദശവ്യാമായതാം കൃത്വാ നവോത്സേധാം വിശാം പതേ
13 താം കശ്യപസ്യാനുമതേ ബ്രാഹ്മണാഃ ഖന്ദ ശസ് തദാ
    വ്യഭജംസ് തേന തേ രാജൻ പ്രഖ്യാതാഃ ഖാന്ദവായനാഃ
14 സ പ്രദായ മഹീം തസ്മൈ കശ്യപായ മഹാത്മനേ
    അസ്മിൻ മഹേന്ദ്രേ ശൈലേന്ദ്രേ വസത്യ് അമിതവിക്രമഃ
15 ഏവം വൈരം അഭൂത് തസ്യ ക്ഷത്രിയൈർ ലോകവാസിഭിഃ
    പൃഥിവീ ചാപി വിജിതാ രാമേണാമിതതേജസാ
16 [വ്]
    തതശ് ചതുർദശീം രാമഃ സമയേന മഹാമനാഃ
    ദർശയാം ആസ താൻ വിപ്രാൻ ധർമരാജം ച സാനുജം
17 സ തം ആനർച രാജേന്ദ്രോ ഭ്രാതൃഭിഃ സഹിതഃ പ്രഭുഃ
    ദ്വിജാനാം ച പരാം പൂജാം ചക്രേ നൃപതിസത്തമഃ
18 അർചയിത്വാ ജാമദഗ്ന്യം പൂജിതസ് തേന ചാഭിഭൂഃ
    മഹേന്ദ്ര ഉഷ്യ താം രാത്രിം പ്രയയൗ ദക്ഷിണാമുഖഃ