മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം143

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം143

1 [വൈ]
     തേ ശൂരാസ് തത ധന്വാനസ് തൂനവന്തഃ സമാർഗണാഃ
     ബദ്ധഗോധാംഗുലി ത്രാണാഃ ഖദ്ഗവന്തോ ഽമിതൗജസഃ
2 പരിഗൃഹ്യ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠാഞ് ശ്രേഷ്ഠാഃ സർവധനുഷ്മതാം
     പാഞ്ചാലീ സഹിതാ രാജൻ പ്രയയുർ ഗന്ധമാദനം
3 സരാംസി സരിതശ് ചൈവ പർവതാംശ് ച വനാനി ച
     വൃക്ഷാംശ് ച ബഹുല ഛായാൻ ദദൃശുർ ഗിരിമൂർധനി
     നിത്യപുഷ്പഫലാൻ ദേശാൻ ദേവർഷിഗണസേവിതാൻ
4 ആത്മന്യ് ആത്മാനം ആധായ വീരാ മൂലഫലാശനാഃ
     ചേരുർ ഉച്ചാവചാകാരാൻ ദേശാൻ വിഷമസങ്കടാൻ
     പശ്യന്തോ മൃഗജാതാനി ബഹൂനി വിവിധാനി ച
5 ഋരി സിദ്ധാമര യുതം ഗന്ധർവാപ്സരസാം പ്രിയം
     വിവിശുസ് തേ മഹാത്മാനഃ കിംനരാചരിതം ഗിരിം
6 പ്രവിശത്സ്വ് അഥ വീരേഷു പർവതം ഗന്ധമാദനം
     ചന്ദവാതം മഹദ് വർഷം പ്രാദുരാസീദ് വിശാം പതേ
7 തതോ രേണുഃ സമുദ്ഭൂതഃ സപത്ര ബഹുലോ മഹാൻ
     പൃഥിവീം ചാന്തരിക്ഷം ച ദ്യാം ചൈവ തമസാവൃണോത്
8 ന സ്മ പ്രജ്ഞായതേ കിം ചിദ് ആവൃതേ വ്യോമ്നി രേണുനാ
     ന ചാപി ശേകുസ് തേ കർതും അന്യോന്യസ്യാഭിഭാഷണം
9 ന ചാപശ്യന്ത തേ ഽന്യോന്യം തമസാ ഹതചക്ഷുസഃ
     ആകൃഷ്യമാണാ വാതേന സാശ്മ ചൂർണേന ഭാരത
10 ദ്രുമാണാം വാതഭഗ്നാനാം പതതാം ഭൂതലേ ഭൃശം
    അന്യേഷാം ച മഹീ ജാനാം ശബ്ദഃ സമഭവൻ മഹാൻ
11 ദ്യൗഃ സ്വിത് പതതി കിം ഭൂമൗ ദീര്യന്തേ പർവതാ നു കിം
    ഇതി തേ മേനിരേ സർവേ പവനേന വിമോഹിതാഃ
12 തേ യഥാനന്തരാൻ വൃക്ഷാൻ വൽമീകാൻ വിഷമാണി ച
    പാണിഭിഃ പരിമാർഗന്തോ ഭീതാ വായോർ നിലില്യിരേ
13 തതഃ കാർമുകം ഉദ്യമ്യ ഭീമസേനോ മഹാബലഃ
    കൃഷ്ണാം ആദായ സംഗത്യാ തസ്ഥാവ് ആശ്രിത്യ പാദപം
14 ധർമരാജശ് ച ധൗമ്യശ് ച നിലില്യാതേ മഹാവനേ
    അഗ്നിഹോത്രാണ്യ് ഉപാദായ സഹദേവസ് തു പർവതേ
15 നകുലോ ബ്രാഹ്മണാശ് ചാന്യേ ലോമശശ് ച മഹാതപഃ
    വൃക്ഷാൻ ആസാദ്യ സന്ത്രസ്താസ് തത്ര തത്ര നിലില്യിരേ
16 മന്ദീ ഭൂതേ ച പവനേ തസ്മിൻ രജസി ശാമ്യതി
    മഹദ്ഭിഃ പൃഷതൈസ് തൂർണം വർഷം അഭ്യാജഗാമ ഹ
17 തതോ ഽശ്മസഹിതാ ധാരാഃ സംവൃണ്വന്ത്യഃ സമന്തതഃ
    പ്രപേതുർ അനിശം തത്ര ശീഘ്രവാതസമീരിതാഃ
18 തതഃ സാഗരഗാ ആപഃ കീര്യമാണഃ സമന്തതഃ
    പ്രാദുരാസൻ സകലുസാഃ ഫേനവത്യോ വിശാം പതേ
19 വഹന്ത്യോ വാരി ബഹുലം ഫേനോദുപ പരിപ്ലുതം
    പരിസസ്രുർ മഹാശബ്ദാഃ പ്രകർഷന്ത്യോ മഹീരുഹാൻ
20 തസ്മിന്ന് ഉപരതേ വർഷേ വാതേ ച സമതാം ഗതേ
    ഗതേ ഹ്യ് അംഭസി നിമ്നാനി പ്രാദുർഭൂതേ ദിവാകരേ
21 നിർജഗ്മുസ് തേ ശനൈഃ സർവേ സമാജഗ്മുശ് ച ഭാരത
    പ്രതസ്ഥുശ് ച പുനർ വീരാഃ പർവതം ഗന്ധമാദനം