മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം144

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം144

1 [വൈ]
     തതഃ പ്രയാതമാത്രേഷു പാണ്ഡവേഷു മഹാത്മസു
     പദ്ഭ്യാം അനുചിതാ ഗന്തും ദ്രൗപദീ സമുപാവിശത്
2 ശ്രാന്താ ദുഃഖപരീതാ ച വാതവർഷേണ തേന ച
     സൗകുമാര്യാച് ച പാഞ്ചാലീ സംമുമോഹ യശോ വിനീ
3 സാ പാത്യമാനാ മോഹേന ബാഹുഭ്യാം അസിതേക്ഷണാ
     വൃത്താഭ്യാം അനുരൂപാഭ്യാം ഊരൂ സമവലംബത
4 ആലംബമാനാ സഹിതാവ് ഊരൂ ഗജകരോപമൗ
     പപാത സഹസാ ഭൂമൗ വേപന്തീ കദലീ യഥാ
5 താം പതന്തീം വരാരോഹാം സജ്ജമാനാം ലതാം ഇവ
     നകുലഃ സമഭിദ്രുത്യ പരിജഗ്രാഹ വീര്യവാൻ
6 [നകുല]
     രാജൻ പാഞ്ചാലരാജസ്യ സുതേയം അസിതേക്ഷണാ
     ശ്രാന്താ നിപതിതാ ഭൂമൗ താം അവേക്ഷസ്വ ഭാരത
7 അദുഃഖാർഹാ പരം ദുഃഖം പ്രാപ്തേയം മൃദു ഗാമിനീ
     ആശ്വാസയ മഹാരാജ താം ഇമാം ശ്രമകർശിതാം
8 [വൈ]
     രാജാ തു വചനാത് തസ്യ ഭൃശം ദുഃഖസമന്വിതഃ
     ഭീമശ് ച സഹദേവശ് ച സഹസാ സമുപാദ്രവൻ
9 താം അവേക്ഷ്യ തു കൗന്തേയോ വിവർണവദനാം കൃശാം
     അങ്കം ആനീയ ധർമാത്മാ പര്യദേവയദ് ആതുരഃ
10 കഥം വേശ്മസു ഗുപ്തേഷു സ്വാസ്തീർണശയനോചിതാഃ
    ശേതേ നിപതിതാ ഭൂമൗ സുഖാർഹാ വരവർണിനീ
11 സുകുമാരൗ കഥം പാദൗ മുഖം ച കമലപ്രഭം
    മത്കൃതേ ഽദ്യ വരാർഹായാഃ ശ്യാമതാം സമുപാഗതം
12 കിം ഇദം ദ്യൂതകാമേന മയാ കൃതം അബുദ്ധിനാ
    ആദായ കൃഷ്ണാം ചരതാ വനേ മൃഗഗണായുതേ
13 സുഖം പ്രാപ്സ്യതി പാഞ്ചാലീ പാണ്ഡവാൻ പ്രാപ്യ വൈ പതീൻ
    ഇതി ദ്രുപദരാജേന പിത്രാ ദത്തായതേക്ഷണാ
14 തത് സർവം അനവാപ്യൈവ ശ്രമശോകാദ് ധി കർശിതാ
    ശേതേ നിപതിതാ ഭൂമൗ പാപസ്യ മമ കർമഭിഃ
15 തഥാ ലാലപ്യമാനേ തു ധർമരാജേ യുധിഷ്ഠിരേ
    ധൗമ്യപ്രഭൃതയഃ സർവേ തത്രാജഗ്മുർ ദ്വിജോത്തമാഃ
16 തേ സമാശ്വാസയാം ആസുർ ആശീർഭിശ് ചാപ്യ് അപൂജയൻ
    രക്ഷ ഘ്നാംശ് ച തഥാ മന്ത്രാഞ് ജേപുശ് ചക്രുശ് ച തേ ക്രിയാഃ
17 പഥ്യമാനേഷു മന്ത്രേഷു ശാന്ത്യർഥം പരമർഷിഭിഃ
    സ്പൃശ്യമാനാ കരൈഃ ശീതൈഃ പാണ്ഡവൈശ് ച മുഹുർ മുഹുഃ
18 സേവ്യമാനാ ച ശീതേന ജലമിശ്രേണ വായുനാ
    പാഞ്ചാലീ സുഖം ആസാദ്യ ലേഭേ ചേതഃ ശനൈഃ ശനൈഃ
19 പരിഗൃഹ്യ ച താം ദീനാം കൃഷ്ണാം അജിന സംസ്തരേ
    തദാ വിശ്രാമയാം ആസുർ ലബ്ധസഞ്ജ്ഞാം തപോ വിനീം
20 തസ്യാ യമൗ രക്തതലൗ പാദൗ പൂജിത ലക്ഷണൗ
    കരാഭ്യാം കിണജാതാഭ്യാം ശനകൈഃ സംവവാഹതുഃ
21 പര്യാശ്വാസയദ് അപ്യ് ഏനാം ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
    ഉവാച ച കുരുശ്രേഷ്ഠോ ഭീമസേനം ഇദം വചഃ
22 ബഹവഃ പർവതാ ഭീമ വിഷമാ ഹിമദുർ ഗമാഃ
    തേഷു കൃഷ്ണാ മഹാബാഹോ കഥം നു വിചരിഷ്യതി
23 [ഭ്മ്]
    ത്വാം രാജൻ രാജപുത്രീം ച യമൗ ച പുരുഷർഷഭൗ
    സ്വയം നേഷ്യാമി രാജേന്ദ്ര മാ വിഷാദേ മനഃ കൃഥാഃ
24 അഥ വാസൗ മയാ ജാതോ വിഹഗോ മദ്ബലോപമഃ
    വഹേദ് അനഘ സർവാൻ നോ വചനാത് തേ ഘതോത്കചഃ
25 [വൈ]
    അനുജ്ഞാതോ ധർമരാജ്ഞാ പുത്രം സസ്മാര രാക്ഷസം
    ഘതോത്കചശ് ച ധർമാത്മാ സ്മൃത മാത്രഃ പിതുസ് തദാ
    കൃതാഞ്ജലിർ ഉപാതിഷ്ഠദ് അഭിവാദ്യാഥ പാണ്ഡവാൻ
26 ബ്രാഹ്മണാംശ് ച മഹാബാഹുഃ സ ച തൈർ അഭിനന്ദിതഃ
    ഉവാച ഭീമസേനം സ പിതരം സത്യവിക്രമഃ
27 സ്മൃതോ ഽസ്മി ഭവതാ ശീഘ്രം ശുശ്രൂഷുർ അഹം ആഗതഃ
    ആജ്ഞാപയ മഹാബാഹോ സർവം കർതാസ്മ്യ് അസംശയം
    തച് ഛ്രുത്വാ ഭീമസേനസ് തു രാക്ഷസം പരിസസ്വജേ