മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം168
| ←അധ്യായം167 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം168 |
അധ്യായം169→ |
1 [അർജ്]
തതോ ഽശ്മവർഷം സുമഹത് പ്രാദുരാസീത് സമന്തതഃ
നഗമാത്രൈർ മഹാഘോരൈസ് തൻ മാം ദൃഢം അപീഡയത്
2 തദ് അഹം വജ്രസങ്കാശൈഃ ശരൈർ ഇന്ദ്രാസ്ത്ര ചോദിതൈഃ
അചൂർണയം വേഗവദ്ഭിഃ ശതധൈകൈകം ആഹവേ
3 ചൂർണ്യമാനേ ഽശ്മവർഷേ തു പാവകഃ സമജായത
തത്രാശ്മ ചൂർണം അപതത് പാവകപ്രകരാ ഇവ
4 തതോ ഽശ്മവർഷേ നിഹതേ ജലവർഷം മഹത്തരം
ധാരാഭിർ അക്ഷമാത്രാഭിഃ പ്രാദുരാസീൻ മമാന്തകേ
5 നഭസഃ പ്രയുതാ ധാരാസ് തിഗ്മവീര്യാഃ സഹസ്രശഃ
ആവൃണ്വൻ സർവതോ വ്യോമ ദിശശ് ചോപദിശസ് തഥാ
6 ധാരാണാം ച നിപാതേന വായോർ വിസ്ഫൂർജിതേന ച
ഗർജിതേന ച ദൈത്യാനാം ന പ്രാജ്ഞായത കിം ചന
7 ധാരാ ദിവി ച സംബദ്ധാ വസുധായാം ച സർവശഃ
വ്യാമോഹയന്ത മാം തത്ര നിപതന്ത്യോ ഽനിശം ഭുവി
8 തത്രോപദിഷ്ടം ഇന്ദ്രേണ ദിവ്യം അസ്ത്രം വിശോഷണം
ദീപ്തം പ്രാഹിണവം ഘോരം അശുഷ്യത് തേന തജ് ജലം
9 ഹതേ ഽശ്മവർഷേ തു മയാ ജലവർഷേ ച ശോഷിതേ
മുമുചുർ ദാനവാ മായാം അഗ്നിം വായും ച മാനദ
10 തതോ ഽഹം അഗ്നിം വ്യധമം സലിലാസ്ത്രേണ സർവശഃ
ശൈലേന ച മഹാസ്ത്രേണ വായോർ വേഗം അധാരയം
11 തസ്യാം പ്രതിഹതായാം തു ദാനവാ യുദ്ധദുർമദാഃ
പ്രാകുർവൻ വിവിധാ മായാ യൗഗപദ്യേന ഭാരത
12 തതോ വർഷം പ്രാദുരഭൂത് സുമഹൻ മോമ ഹർഷണം
അസ്ത്രാണാം ഘോരരൂപാണാം അഗ്നേർ വായോസ് തഥാശ്മനാം
13 സാ തു മായാമയീ വൃഷ്ടിഃ പീഡയാം ആസ മാം യുധി
അഥ ഘോരം തമസ് തീവ്രം പ്രാദുരാസീത് സമന്തതഃ
14 തമസാ സംവൃതേ ലോകേ ഘോരേണ പരുഷേണ ച
തുരഗാ വിമുഖാശ് ചാസൻ പ്രാസ്ഖലച് ചാപി മാതലിഃ
15 ഹസ്താദ് ധിരണ്മയശ് ചാസ്യ പ്രതോദഃ പ്രാപതദ് ഭുവി
അസകൃച് ചാഹ മാം ഭീതഃ ക്വാസീതി ഭരതർഷഭ
16 മാം ച ഭീർ ആവിശത് തീവ്രാ തസ്മിൻ വിഗതചേതസി
സ ച മാം വിഗതജ്ഞാനഃ സന്ത്രസ്ത ഇദം അബ്രവീത്
17 സുരാണാം അസുരാണാം ച സംഗ്രാമഃ സുമഹാൻ അഭൂത്
അമൃതാർഥേ പുരാ പാർഥ സ ച ദൃഷ്ടോ മയാനഘ
18 ശംബരസ്യ വധേ ചാപി സംഗ്രാമഃ സുമഹാൻ അഭൂത്
സാരഥ്യം ദേവരാജസ്യ തത്രാപി കൃതവാൻ അഹം
19 തഥൈവ വൃത്രസ്യ വധേ സംഗൃഹീതാ ഹയാ മയാ
വൈരോചനേർ മയാ യുദ്ധം ദൃഷ്ടം ചാപി സുദാരുണം
20 ഏതേ മയാ മഹാഘോരാഃ സംഗ്രാമാഃ പര്യുപാസിതാഃ
ന ചാപി വിഗതജ്ഞാനോ ഭൂതപൂർവോ ഽസ്മി പാണ്ഡവ
21 പിതാമഹേന സംഹാരഃ പ്രജാനാം വിഹിതോ ധ്രുവം
ന ഹി യുദ്ധം ഇദം യുക്തം അന്യത്ര ജഗതഃ ക്ഷയാത്
22 തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ സംസ്തഭ്യാത്മാനം ആത്മനാ
മോഹയിഷ്യൻ ദാനവാനാം അഹം മായാമയം ബലം
23 അബ്രുവം മാതലിം ഭീതം പശ്യ മേ ഭുജയോർ ബലം
അസ്ത്രാണാം ച പ്രഭാവം മേ ധനുഷോ ഗാണ്ഡിവസ്യ ച
24 അദ്യാസ്ത്ര മായയൈതേഷാം മായാം ഏതാം സുദാരുണാം
വിനിഹന്മി തമശ് ചോഗ്രം മാ ഭൈഃ സൂത സ്ഥിരോ ഭവ
25 ഏവം ഉക്ത്വാഹം അസൃജം അസ്ത്രമായാം നരാധിപ
മോഹിനീം സർവശത്രൂണാം ഹിതായ ത്രിദിവൗകസാം
26 പീഡ്യമാനാസു മായാസു താസു താസ്വ് അസുരേശ്വരാഃ
പുനർ ബഹുവിധാ മായാഃ പ്രാകുർവന്ന് അമിതൗജസഃ
27 പുനഃ പ്രകാശം അഭവത് തമസാ ഗ്രസ്യതേ പുനഃ
വ്രജത്യ് അദർശനം ലോകഃ പുനർ അപ്സു നിമജ്ജതി
28 സുസംഗൃഹീതൈർ ഹരിഭിഃ പ്രകാശേ സതി മാതലിഃ
വ്യചരത് സ്യന്ദനാഗ്ര്യേണ സംഗ്രാമേ ലോമഹർഷണേ
29 തതഃ പര്യപതന്ന് ഉഗ്രാ നിവാതകവചാ മയി
താൻ അഹം വിവരം ദൃഷ്ട്വാ പ്രാഹിണ്വം യമസാദനം
30 വർതമാനേ തഥാ യുദ്ധേ നിവാതകവചാന്തകേ
നാപശ്യം സഹസാ സർവാൻ ദാനവാൻ മായയാവൃതാൻ