മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം212
| ←അധ്യായം211 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം212 |
അധ്യായം213→ |
1 [മാർക്]
ആപസ്യ മുദിതാ ഭാര്യാ സഹസ്യ പരമാ പ്രിയാ
ഭൂപതിർ ഭുവ ഭർതാ ച ജനയത് പാവകം പരം
2 ഭൂതാനാം ചാപി സർവേഷാം യം പ്രാഹുഃ പാവകം പതിം
ആത്മാ ഭുവന ഭർതേതി സാന്വയേഷു ദ്വിജാതിഷു
3 മഹതാം ചൈവ ഭൂതാനാം സർവേഷാം ഇഹ യഃ പതിഃ
ഭഗവാൻ സ മഹാതേജാ നിത്യം ചരതി പാവകഃ
4 അഗ്നിർ ഗൃഹപതിർ നാമ നിത്യം യജ്ഞേഷു പൂജ്യതേ
ഹുതം വഹതി യോ ഹവ്യം അസ്യ ലോകസ്യ പാവകഃ
5 അപാം ഗർഭോ മഹാഭാഗഃ സഹപുത്രോ മഹാദ്ഭുതഃ
ഭൂപതിർ ഭുവ ഭർതാ ച മഹതഃ പതിർ ഉച്യതേ
6 ദഹൻ മൃതാനി ഭൂതാനി തസ്യാഗ്നിർ ഭരതോ ഽഭവത്
അഗ്നിഷ്ടോമേ ച നിയതഃ ക്രതുശ്രേഷ്ഠോ ഭരസ്യ തു
7 ആയാന്തം നിയതം ദൃഷ്ട്വാ പ്രവിവേശാർണവം ഭയാത്
ദേവാസ് തം നാധിഗച്ഛന്തി മാർഗമാണാ യഥാ ദിശം
8 ദൃഷ്ട്വാ ത്വ് അഗ്നിർ അഥർവാണം തതോ വചനം അബ്രവീത്
ദേവാനാം വഹ ഹവ്യം ത്വം അഹം വീര സുദുർബലഃ
അഥർവൻ ഗച്ഛ മധ്വ് അക്ഷം പ്രിയം ഏതത് കുരുഷ്വ മേ
9 പ്രേഷ്യചാഗ്നിർ അഥർവാണം അന്യം ദേശം തതോ ഽഗമത്
മത്സ്യാസ് തസ്യ സമാചഖ്യുഃ ക്രുദ്ധസ് താൻ അഗ്നിർ അബ്രവീത്
10 ഭക്ഷ്യാ വൈ വിവിധൈർ ഭാവൈർ ഭവിഷ്യഥ ശരീരിണാം
അഥർവാണം തഥാ ചാപി ഹവ്യവാഹോ ഽബ്രവീദ് വചഃ
11 അനുനീയമാനോ ഽപി ഭൃശം ദേവവാക്യാദ് ധി തേന സഃ
നൈച്ഛദ് വോഢും ഹവിഃ സർവം ശരീരം ച സമത്യജത്
12 സ തച് ഛരീരം സന്ത്യജ്യ പ്രവിവേശ ധരാം തദാ
ഭൂമിം സ്പൃഷ്ട്വാസൃജദ് ധാതൂൻ പൃഥക്പൃഥഗ് അതീവ ഹി
13 ആസ്യാത് സുഗന്ധി തേജശ് ച അസ്ഥിഭ്യോ ദേവദാരു ച
ശ്ലേഷ്മണഃ സ്ഫടികം തസ്യ പിത്താൻ മരകതം തഥാ
14 യകൃത് കൃഷ്ണായസം തസ്യ ത്രിഭിർ ഏവ ബഭുഃ പ്രജാഃ
നഖാസ് തസ്യാഭ്ര പടലം ശിരാ ജാലാനി വിദ്രുമം
ശരീരാദ് വിവിധാശ് ചാന്യേ ധാതവോ ഽസ്യാഭവൻ നൃപ
15 ഏവം ത്യക്ത്വാ ശരീരം തു പരമേ തപസി സ്ഥിതഃ
ഭൃഗ്വംഗിരാദിഭിർ ഭൂയസ് തപസോത്ഥാപിതസ് തദാ
16 ഭൃശം ജജ്വാല തേജസ്വീ തപസാപ്യായിതഃ ശിഖീ
ദൃഷ്ട്വാ ഋഷീൻ ഭയാച് ചാപി പ്രവിവേശ മഹാർണവം
17 തസ്മിൻ നഷ്ടേ ജഗദ് ഭീതം അഥർവാണം അഥാശ്രിതം
അർചയാം ആസുർ ഏവൈനം അഥർവാണം സുരർഷയഃ
18 അഥർവാ ത്വ് അസൃജൽ ലോകാൻ ആത്മനാലോക്യ പാവകം
മിഷതാം സർവഭൂതാനാം ഉന്മമാഥ മഹാർണവം
19 ഏവം അഗ്നിർ ഭഗവതാ നഷ്ടഃ പൂർവം അഥർവണാ
ആഹൂതഃ സർവഭൂതാനാം ഹവ്യം വഹതി സർവദാ
20 ഏവം ത്വ് അജനയദ് ധിഷ്ണ്യാൻ വേദോക്താൻ വിബുധാൻ ബഹൂൻ
വിചരൻ വിവിധാൻ ദേശാൻ ഭ്രമമാണസ് തു തത്ര വൈ
21 സിന്ധുവർജം പഞ്ച നദ്യോ ദേവികാഥ സരസ്വതീ
ഗംഗാ ച ശതകുംഭാ ച ശരയൂർ ഗണ്ഡസാഹ്വയാ
22 ചർമണ്വതീ മഹീ ചൈവ മേധ്യാ മേധാതിഥിസ് തഥാ
താമ്രാവതീ വേത്രവതീ നദ്യസ് തിസ്രോ ഽഥ കൗശികീ
23 തമസാ നർമദാ ചൈവ നദീ ഗോദാവരീ തഥാ
വേണ്ണാ പ്രവേണീ ഭീമാ ച മേദ്രഥാ ചൈവ ഭാരത
24 ഭാരതീ സുപ്രയോഗാ ച കാവേരീ മുർമുരാ തഥാ
കൃഷ്ണാ ച കൃഷ്ണവേണ്ണാ ച കപിലാ ശോണ ഏവ ച
ഏതാ നദ്യസ് തു ധിഷ്ണ്യാനാം മാതരോ യാഃ പ്രകീർതിതാഃ
25 അദ്ഭുതസ്യ പ്രിയാ ഭാര്യാ തസ്യാഃ പുത്രോ വിഡൂരഥഃ
യാവന്തഃ പാവകാഃ പ്രോക്താഃ സോമാസ് താവന്ത ഏവ ച
26 അത്രേശ് ചാപ്യ് അന്വയേ ജാതാ ബ്രഹ്മണോ മാനസാഃ പ്രജാഃ
അത്രിഃ പുത്രാൻ സ്രഷ്ടുകാമസ് താൻ ഏവാത്മന്യ് അധാരയത്
തസ്യ തദ് ബ്രഹ്മണഃ കായാൻ നിർഹരന്തി ഹുതാശനാഃ
27 ഏവം ഏതേ മഹാത്മാനഃ കീർതിതാസ് തേ ഽഗ്നയോ മയാ
അപ്രമേയാ യഥോത്പന്നാഃ ശ്രീമന്തസ് തിമിരാപഹാഃ
28 അദ്ഭുതസ്യ തു മാഹാത്മ്യം യഥാ വേദേഷു കീർതിതം
താദൃശം വിദ്ധി സർവേഷാം ഏകോ ഹ്യ് ഏഷ ഹുതാശനഃ
29 ഏക ഏവൈഷ ഭഗവാൻ വിജ്ഞേയഃ പ്രഥമോ ഽംഗിരാഃ
ബഹുധാനിഃസൃതഃ കായാജ് ജ്യോതിഷ്ടോമഃ ക്രതുർ യഥാ
30 ഇത്യ് ഏഷ വംശഃ സുമഹാൻ അഗ്നീനാം കീർതിതോ മയാ
പാവിതോ വിവിധൈർ മന്ത്രൈർ ഹവ്യം വഹതി ദേഹിനാം