മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം257
| ←അധ്യായം256 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം257 |
അധ്യായം258→ |
1 [ജനം]
ഏവം ഹൃതായാം കൃഷ്ണായാം പ്രാപ്യ ക്ലേശം അനുത്തമം
അത ഊർധ്വം നരവ്യാഘ്രാഃ കിം അകുർവത പാണ്ഡവാഃ
2 [വൈ]
ഏവം കൃഷ്ണാം മോക്ഷയിത്വാ വിനിർജിത്യ ജയദ്രഥം
ആസാം ചക്രേ മുനിഗണൈർ ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
3 തേഷാം മധ്യേ മഹർഷീണാം ശൃണ്വതാം അനുശോചതാം
മാർകണ്ഡേയം ഇദം വാക്യം അബ്രവീത് പാണ്ഡുനന്ദനഃ
4 മന്യേ കാലശ് ച ബലവാൻ ദൈവം ച വിധിനിർമിതം
ഭവിതവ്യം ച ഭൂതാനാം യസ്യ നാസ്തി വ്യതിക്രമഃ
5 കഥം ഹി പത്നീം അസ്മാകം ധർമജ്ഞാം ധർമചാരിണീം
സംസ്പൃശേദ് ഈദൃശോ ഭാവഃ ശുചിം സ്തൈന്യം ഇവാനൃതം
6 ന ഹി പാപം കൃതം കിം ചിത് കർമ വാ നിന്ദിതം ക്വ ചിത്
ദ്രൗപദ്യാ ബ്രാഹ്മണേഷ്വ് ഏവ ധർമഃ സുചരിതോ മഹാൻ
7 താം ജഹാര ബലാദ് രാജാ മൂഢ ബുദ്ധിർ ജയദ്രഥഃ
തസ്യാഃ സംഹരണാത് പ്രാപ്തഃ ശിരസഃ കേശവാപനം
പരാജയം ച സംഗ്രാമേ സസഹായഃ സമാപ്തവാൻ
8 പ്രത്യാഹൃതാ തഥാസ്മാഭിർ ഹത്വാ തത് സൈന്ധവം ബലം
തദ് ദാരഹരണം പ്രാപ്തം അസ്മാഭിർ അവിതർകിതം
9 ദുഃഖശ് ചായം വനേവാസോ മൃഗയായാം ച ജീവികാ
ഹിംസാ ച മൃഗജാതീനാം വനൗകോഭിർ വനൗകസാം
ജ്ഞാതിഭിർ വിപ്രവാസശ് ച മിഥ്യാ വ്യവസിതൈർ അയം
10 അസ്തി നൂനം മയാ കശ് ചിദ് അൽപഭാഗ്യതരോ നരഃ
ഭവതാ ദൃഷ്ടപൂർവോ വാ ശ്രുതപൂർവോ ഽപി വാ ഭവേത്