മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം257

1 [ജനം]
     ഏവം ഹൃതായാം കൃഷ്ണായാം പ്രാപ്യ ക്ലേശം അനുത്തമം
     അത ഊർധ്വം നരവ്യാഘ്രാഃ കിം അകുർവത പാണ്ഡവാഃ
 2 [വൈ]
     ഏവം കൃഷ്ണാം മോക്ഷയിത്വാ വിനിർജിത്യ ജയദ്രഥം
     ആസാം ചക്രേ മുനിഗണൈർ ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
 3 തേഷാം മധ്യേ മഹർഷീണാം ശൃണ്വതാം അനുശോചതാം
     മാർകണ്ഡേയം ഇദം വാക്യം അബ്രവീത് പാണ്ഡുനന്ദനഃ
 4 മന്യേ കാലശ് ച ബലവാൻ ദൈവം ച വിധിനിർമിതം
     ഭവിതവ്യം ച ഭൂതാനാം യസ്യ നാസ്തി വ്യതിക്രമഃ
 5 കഥം ഹി പത്നീം അസ്മാകം ധർമജ്ഞാം ധർമചാരിണീം
     സംസ്പൃശേദ് ഈദൃശോ ഭാവഃ ശുചിം സ്തൈന്യം ഇവാനൃതം
 6 ന ഹി പാപം കൃതം കിം ചിത് കർമ വാ നിന്ദിതം ക്വ ചിത്
     ദ്രൗപദ്യാ ബ്രാഹ്മണേഷ്വ് ഏവ ധർമഃ സുചരിതോ മഹാൻ
 7 താം ജഹാര ബലാദ് രാജാ മൂഢ ബുദ്ധിർ ജയദ്രഥഃ
     തസ്യാഃ സംഹരണാത് പ്രാപ്തഃ ശിരസഃ കേശവാപനം
     പരാജയം ച സംഗ്രാമേ സസഹായഃ സമാപ്തവാൻ
 8 പ്രത്യാഹൃതാ തഥാസ്മാഭിർ ഹത്വാ തത് സൈന്ധവം ബലം
     തദ് ദാരഹരണം പ്രാപ്തം അസ്മാഭിർ അവിതർകിതം
 9 ദുഃഖശ് ചായം വനേവാസോ മൃഗയായാം ച ജീവികാ
     ഹിംസാ ച മൃഗജാതീനാം വനൗകോഭിർ വനൗകസാം
     ജ്ഞാതിഭിർ വിപ്രവാസശ് ച മിഥ്യാ വ്യവസിതൈർ അയം
 10 അസ്തി നൂനം മയാ കശ് ചിദ് അൽപഭാഗ്യതരോ നരഃ
    ഭവതാ ദൃഷ്ടപൂർവോ വാ ശ്രുതപൂർവോ ഽപി വാ ഭവേത്