മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം298

1 [വൈ]
     തതസ് തേ യക്ഷവചനാദ് ഉദതിഷ്ഠന്ത പാണ്ഡവാഃ
     ക്ഷുത്പിപാസേ ച സർവേഷാം ക്ഷണേ തസ്മിൻ വ്യഗച്ഛതാം
 2 [യ്]
     രസസ്യ് ഏകേന പാദേന തിഷ്ഠന്തം അപരാജിതം
     പൃച്ഛാമി കോ ഭവാൻ ദേവോ ന മേ യക്ഷോ മതോ ഭവാൻ
 3 വസൂനാം വാ ഭവാൻ ഏകോ രുദ്രാണാം അഥ വാ ഭവാൻ
     അഥ വാ മരുതാം ശ്രേഷ്ഠോ വർജീ വാ ത്രിദശേശ്വരഃ
 4 മമ ഹി ഭ്രാതര ഇമേ സഹസ്രശതയോധിനഃ
     ന തം യോഗം പ്രപശ്യാമി യേന സ്യുർ വിനിപാതിതാഃ
 5 സുഖം പ്രതിവിബുദ്ധാനാം ഇന്ദ്രിയാണ്യ് ഉപലക്ഷയേ
     സ ഭവാൻ സുഹൃദ് അസ്മാകം അഥ വാ നഃ പിതാ ഭവാൻ
 6 [യക്സ]
     അഹം തേ ജനകസ് താത ധർമോ മൃദു പരാക്രമ
     ത്വാം ദിദൃക്ഷുർ അനുപ്രാപ്തോ വിദ്ധി മാം ഭരതർഷഭ
 7 യശോ സത്യം ദമഃ ശൗചം ആർജവം ഹ്രീർ അചാപലം
     ദാനം തപോ ബ്രഹ്മചര്യം ഇത്യ് ഏതാസ് തനവോ മമ
 8 അഹിംസാ സമതാ ശാന്തിസ് തപോ ശൗചം അമത്സരഃ
     ദ്വാരാണ്യ് ഏതാനി മേ വിദ്ധി പ്രിയോ ഹ്യ് അസി സദാ മമ
 9 ദിഷ്ട്യാ പഞ്ചസു രക്തോ ഽസി ദിഷ്ട്യാ തേ ഷട്പദീ ജിതാ
     ദ്വേ പൂർവേ മധ്യമേ ദ്വേ ച ദ്വേ ചാന്തേ സാമ്പരായികേ
 10 ധർമോ ഽഹം അസ്മി ഭദ്രം തേ ജിജ്ഞാസുസ് ത്വം ഇഹാഗതഃ
    ആനൃശംസ്യേന തുഷ്ടോ ഽസ്മി വരം ദാസ്യാമി തേ ഽനഘ
11 വരം വൃണീഷ്വ രാജേന്ദ്ര ദാതാ ഹ്യ് അസ്മി തവാനഘ
    യേ ഹി മേ പുരുഷാ ഭക്താ ന തേഷാം അസ്തി ദുർഗതിഃ
12 [യ്]
    അരണീ സഹിതം യസ്യ മൃഗ ആദായ ഗച്ഛതി
    തസ്യാഗ്നയോ ന ലുപ്യേരൻ പ്രഥമോ ഽസ്തു വരോ മമ
13 [ധർമ]
    അരണീ സഹിതം തസ്യ ബ്രാഹ്മണസ്യ ഹൃതം മയാ
    മൃഗവേഷേണ കൗന്തേയ ജിജ്ഞാസാർഥം തവ പ്രഭോ
14 [വൈ]
    ദദാനീത്യ് ഏവ ഭവഗാൻ ഉത്തരം പ്രത്യപദ്യത
    അന്യം വരയ ഭദ്രം തേ വരം ത്വം അമരോപമ
15 [യ്]
    വർഷാണി ദ്വാദശാരണ്യേ ത്രയോദശം ഉപസ്ഥിതം
    തത്ര നോ നാഭിജാനീയുർ വസതോ മനുജാഃ ക്വ ചിത്
16 [വൈ]
    ദദാനീത്യ് ഏവ ഭഗവാൻ ഉത്തരം പ്രത്യപദ്യത
    ഭൂയോ ചാശ്വാസയാം ആസ കൗന്തേയം സത്യവിക്രമം
17 യദ്യ് അപി സ്വേന രൂപേണ ചരിഷ്യഥ മഹീം ഇമാം
    ന വോ വിജ്ഞാസ്യതേ കശ് ചിത് ത്രിഷു ലോകേഷു ഭാരത
18 വർഷം ത്രയോദശം ചേദം മത്പ്രസാദാത് കുരൂർവഹാഃ
    വിരാടനഗരേ ഗൂഢാ അവിജ്ഞാതാശ് ചരിഷ്യഥ
19 യദ് വഃ സങ്കൽപിതം രൂപം മനസാ യസ്യ യാദൃശം
    താദൃശം താദൃശം സർവേ ഛന്ദതോ ധാരയിഷ്യഥ
20 അരിണീ സഹിതം ചേദം ബ്രാഹ്മണായ പ്രയച്ഛത
    ജിജ്ഞാസാർഥം മയാ ഹ്യ് ഏതദ് ആഹൃതം മൃഗരൂപിണാ
21 തൃതീയം ഗൃഹ്യതാം പുത്ര വരം അപ്രതിമം മഹത്
    ത്വം ഹി മത് പ്രഭവോ രാജൻ വിദുരശ് ച മമാംശ ഭാക്
22 [യ്]
    ദേവദേവോ മയാ ദൃഷ്ടോ ഭവാൻ സാക്ഷാത് സനാതനഃ
    യം ദദാസി വരം തുഷ്ടസ് തം ഗ്രഹീഷ്യാമ്യ് അഹം പിതഃ
23 ജയേയം ലോഭമോഹൗ ച ക്രോധം ചാഹം സദാ വിഭോ
    ദാനേ തപസി സത്യേ ച മനോ മേ സതതം ഭവേത്
24 [ധർമ]
    ഉപപന്നോ ഗുണൈഃ സർവൈഃ സ്വഭാവേനാസി പാണ്ഡവ
    ഭവാൻ ധർമഃ പുനശ് ചൈവ യഥോക്തം തേ ഭവിഷ്യതി
25 [വൈ]
    ഇത്യ് ഉക്ത്വാന്തർ ദധേ ധർമോ ഭഗവാംൽ ലോകഭാവനഃ
    സമേതാഃ പാണ്ഡവാശ് ചൈവ സുഖസുപ്താ മനസ്വിനഃ
26 അഭ്യേത്യ ചാശ്രമം വീരാഃ സർവ ഏവ ഗതക്ലമാഃ
    ആരണേയം ദദുസ് തസ്മൈ ബ്രാഹ്മണായ തപസ്വിനേ
27 ഇദം സമുത്ഥാന സമാഗമം മഹത്; പിതുശ് ച പുത്രസ്യ ച കീർതിവർധനം
    പഠൻ നരഃ സ്യാദ് വിജീതേന്ദ്രിയോ വശീ; സപുത്രപൗത്രഃ ശതവർഷ ഭാഗ് ഭവേത്
28 ന ചാപ്യ് അധർമേ ന സുഹൃദ് വിഭേദനേ; പരസ്വഹാരേ പരദാരമർശനേ
    കദര്യ ഭാവേ ന രമേൻ മനോ സദാ; നൃണാം സദാഖ്യാനം ഇദം വിജാനതാം