മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം7

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം7

1 [വ്]
     ഗതേ തു വിദുരേ രാജന്ന് ആശ്രമം പാണ്ഡവാൻ പ്രതി
     ധൃതരാഷ്ട്രോ മഹാപ്രാജ്ഞഃ പര്യതപ്യത ഭാരത
2 സ സഭാ ദ്വാരം ആഗമ്യ വിദുര സ്മര മോഹിതഃ
     സമക്ഷം പാർഥിവേന്ദ്രാണാം പപാതാവിഷ്ട ചേതനഃ
3 സ തു ലബ്ധ്വാ പുനഃ സഞ്ജ്ഞാം സമുത്ഥായ മഹീതലാത്
     സമീപോപസ്ഥിതം രാജാ സഞ്ജയം വാക്യം അബ്രവീത്
4 ഭ്രാതാ മമ സുഹൃച് ചൈവ സാക്ഷാദ് ധർമ ഇവാപരഃ
     തസ്യ സ്മൃത്വാദ്യ സുഭൃശം ഹൃദയം ദീര്യതീവ മേ
5 തം ആനയസ്വ ധർമജ്ഞം മമ ഭ്രാതരം ആശു വൈ
     ഇതി ബ്രുവൻ സ നൃപതിഃ കരുണം പര്യദേവയത്
6 പശ്ചാത് താപാഭിസന്തപ്തോ വിദുര സ്മാര കർശിതഃ
     ഭ്രാതൃസ്നേഹാദ് ഇദം രാജൻ സഞ്ജയം വാക്യം അബ്രവീത്
7 ഗച്ഛ സഞ്ജയ ജാനീഹി ഭ്രാതരം വിദുരം മമ
     യദി ജീവതി രോഷേണ മയാ പാപേന നിർധുതഃ
8 ന ഹി തേന മമ ഭ്രാത്രാ സുസൂക്ഷ്മം അപി കിം ചന
     വ്യലീകം കൃതപൂർവം മേ പ്രാജ്ഞേനാമിത ബുദ്ധിനാ
9 സ വ്യലീകം കഥം പ്രാപ്തോ മത്തഃ പരമബുദ്ധിമാൻ
     ന ജന്യാജ് ജീവിതം പ്രാജ്ഞസ് തം ഗച്ഛാനയ സഞ്ജയ
10 തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ രാജ്ഞസ് തം അനുമാന്യ ച
    സഞ്ജയോ ബാഢം ഇത്യ് ഉക്ത്വാ പ്രാദ്രവത് കാമ്യകം വനം
11 സോ ഽചിരേണ സമാസാദ്യ തദ് വനം യത്ര പാണ്ഡവാഃ
    രൗരവാജിനസംവീതം ദദർശാഥ യുധിഷ്ഠിരം
12 വിദുരേണ സഹാസീനം ബ്രാഹ്മണൈശ് ച സഹസ്രശഃ
    ഭ്രാതൃഭിശ് ചാഭിസംഗുപ്തം ദേവൈർ ഇവ ശതക്രതും
13 യുധിഷ്ഠിരം അഥാഭ്യേത്യ പൂജയാം ആസ സഞ്ജയഃ
    ഭീമാർജുനയമാംശ് ചാപി തദ് അർഹം പ്രത്യപദ്യത
14 രാജ്ഞാ പൃഷ്ടഃ സ കുശലം സുഖാസീനശ് ച സഞ്ജയഃ
    ശശംസാഗമനേ ഹേതും ഇദം ചൈവാബ്രവീദ് വചഃ
15 രാജാ സ്മരതി തേ ക്ഷത്തർ ധൃതരാഷ്ട്രോ ഽംബികാ സുതഃ
    തം പശ്യ ഗത്വാ ത്വം ക്ഷിപ്രം സഞ്ജീവയ ച പാർഥിവം
16 സോ ഽനുമാന്യ നരശ്രേഷ്ഠാൻ പാണ്ഡവാൻ കുരുനന്ദനാൻ
    നിയോഗാദ് രാജസിംഹസ്യ ഗന്തും അർഹസി മാനദ
17 ഏവം ഉക്തസ് തു വിദുരോ ധീമാൻ സ്വജനവത്സലഃ
    യുധിഷ്ഠിരസ്യാനുമതേ പുനർ ആയാദ് ഗജാഹ്വയം
18 തം അബ്രവീൻ മഹാപ്രാജ്ഞം ധൃതരാഷ്ട്രഃ പ്രതാപവാൻ
    ദിഷ്ട്യാ പ്രാപ്തോ ഽസി ധർമജ്ഞ ദിഷ്ട്യാ സ്മരസി മേ ഽനഘ
19 അദ്യ രാത്രൗ ദിവാ ചാഹം ത്വത്കൃതേ ഭരതർഷഭ
    പ്രജാഗരേ പപശ്യാമി വിചിത്രം ദേഹം ആത്മനഃ
20 സോ ഽങ്കം ആദായ വിദുരം മൂർധ്ന്യ് ഉപാഘ്രായ ചൈവ ഹ
    ക്ഷമ്യതാം ഇതി ചോവാച യദ് ഉക്തോ ഽസി മയാ രുഷാ
21 [വി]
    ക്ഷാന്തം ഏവ മയാ രാജൻ ഗുരുർ നഃ പരമോ ഭവാൻ
    തഥാ ഹ്യ് അസ്മ്യ് ആഗതഃ ക്ഷിപ്രം ത്വദ്ദർശനപരായണഃ
22 ഭവന്തി ഹി നരവ്യാഘ്ര പുരുഷാ ധർമചേതസഃ
    ദീനാഭിപാതിനോ രാജൻ നാത്ര കാര്യാ വിചാരണാ
23 പാണ്ഡോഃ സുതാ യാദൃശാ മേ താദൃശാ മേ സുതാസ് തവ
    ദീനാ ഇതി ഹി മേ ബുദ്ധിർ അഭിപന്നാദ്യ താൻ ർപതി
24 [വ്]
    അന്യോന്യം അനുനീയൈവം ഭ്രാതരൗ തൗ മഹാദ്യുതീ
    വിദുരോ ധൃതരാഷ്ട്രശ് ച ലേഭാതേ പരമാം മുദം