മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം95

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം95

1 [ൽ]
     യദാ ത്വ് അമന്യതാഗസ്ത്യോ ഗാർഹസ്ഥ്യേ താം ക്ഷമാം ഇതി
     തദാഭിഗമ്യ പ്രോവാച വൈദർഭം പൃഥിവീപതിം
2 രാജൻ നിവേശേ ബുദ്ധിർ മേ വർതതേ പുത്രകാരണാത്
     വരയേ ത്വാം മഹീപാല ലോപാമുദ്രാം പ്രയച്ഛ മേ
3 ഏവം ഉക്തഃ സ മുനിനാ മഹീപാലോ വിചേതനഃ
     പ്രത്യാഖ്യാനായ ചാശക്തഃ പ്രദാതും അപി നൈച്ഛത
4 തതഃ സഭാര്യാം അഭ്യേത്യ പ്രോവാച പൃഥിവീപതിഃ
     മഹർഷിർ വീര്യവാൻ ഏഷ ക്രുദ്ധഃ ശാപാഗ്നിനാ ദഹേത്
5 തം തഥാ ദുഃഖിതം ദൃഷ്ട്വാ സഭാര്യം പൃഥിവീപതിം
     ലോപാമുദ്രാഭിഗമ്യേദം കാലേ വചനം അബ്രവീത്
6 ന മത്കൃതേ മഹീപാല പീഡാം അഭ്യേതും അർഹസി
     പ്രയച്ഛ മാം അഗസ്ത്യായ ത്രാഹ്യ് ആത്മാനം മയാ പിതഃ
7 ദുഹിതുർ വചനാദ് രാജാ സോ ഽഗസ്ത്യായ മഹാത്മനേ
     ലോപാമുദ്രാം തതഃ പ്രാദാദ് വിധിപൂർവം വിശാം പതേ
8 പ്രാപ്യ ഭാര്യാം അഗസ്ത്യസ് തു ലോപാമുദ്രാം അഭാഷത
     മഹാർഹാണ്യ് ഉത്സൃജൈതാനി വാസാംസ്യ് ആഭരണാനി ച
9 തതഃ സാ ദർശനീയാനി മഹാർഹാണി തനൂനി ച
     സമുത്സസർജ രംഭോരുർ വസനാന്യ് ആയതേക്ഷണാ
10 തതശ് ചീരാണി ജഗ്രാഹ വൽകലാന്യ് അജിനാനി ച
    സമാനവ്രതചര്യാ ച ബഭൂവായത ലോചനാ
11 ഗംഗാ ദ്വാരം അഥാഗമ്യ ഭഗവാൻ ഋഷിസത്തമഃ
    ഉഗ്രം ആതിഷ്ഠത തപഃ സഹ പത്ന്യാനുകൂലയാ
12 സാ പ്രീത്യാ ബഹുമാനാച് ച പതിം പര്യചരത് തദാ
    അഗസ്ത്യശ് ച പരാം പ്രീതിം ഭാര്യായാം അകരോത് പ്രഭുഃ
13 തതോ ബഹുതിഥേ കാലേ ലോപാമുദ്രാം വിശാം പതേ
    തപസാ ദ്യോതിതാം സ്നാതാം ദദർശ ഭഗവാൻ ഋഷിഃ
14 സ തസ്യാഃ പരിചാരേണ ശൗചേന ച ദമേന ച
    ശ്രിയാ രൂപേണ ച പ്രീതോ മൈഥുനായാജുഹാവ താം
15 തതഃ സാ പ്രാഞ്ജലിർ ഭൂത്വാ ലജ്ജമാനേവ ഭാമിനീ
    തദാ സ പ്രണയം വാക്യം ഭഗവന്തം അഥാബ്രവീത്
16 അസംശയം പ്രജാ ഹേതോർ ഭാര്യാം പതിർ അവിന്ദത
    യാ തു ത്വയി മമ പ്രീതിസ് താം ഋഷേ കർതും അർഹസി
17 യഥാ പിതുർ ഗൃഹേ വിപ്ര പ്രാസാദേ ശയനം മമ
    തഥാവിധേ ത്വം ശയനേ മാം ഉപേതും ഇഹാർഹസി
18 ഇച്ഛാമി ത്വാം സ്രഗ്വിണം ച ഭൂഷണൈശ് ച വിഭൂഷിതം
    ഉപസർതും യഥാകാമം ദിവ്യാഭരണഭൂഷിതാ
19 [അ]
    ന വൈ ധനാനി വിദ്യന്തേ ലോപാമുദ്രേ തഥാ മമ
    യഥാവിധാനി കല്യാണി പിതുർ തവ സുമധ്യമേ
20 [ലോപ്]
    ഈശോ ഽസി തപസാ സർവം സമാഹർതും ഇഹേശ്വര
    ക്ഷണേന ജീവലോകേ യദ് വസു കിം ചന വിദ്യതേ
21 [അ]
    ഏവം ഏതദ് യഥാത്ഥ ത്വം തപോ വ്യയകരം തു മേ
    യഥാ തു മേ ന നശ്യേത തപസ് തൻ മാം പ്രചോദയ
22 [ലോപ്]
    അൽപാവശിഷ്ടഃ കാലോ ഽയം ഋതൗ മമ തപോധന
    ന ചാന്യഥാഹം ഇച്ഛാമി ത്വാം ഉപേതും കഥം ചന
23 ന ചാപി ധർമം ഇച്ഛാമി വിലോപ്തും തേ തപോധന
    ഏതത് തു മേ യഥാകാമം സമ്പാദയിതും അർഹസി
24 യദ്യ് ഏഷ കാമഃ സുഭഗേ തവ ബുദ്ധ്യാ വിനിശ് ചിതഃ
    ഹന്ത ഗച്ഛാമ്യ് അഹം ഭദ്രേ ചര കാമം ഇഹ സ്ഥിതാ