മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം99

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം99

1 [ലോമഷ]
     തതഃ സവജ്രീ ബലിഭിർ ദൈവതൈർ അഭിരക്ഷിതഃ
     ആസസാദ തതോ വൃത്രം സ്ഥിതം ആവൃത്യ രോദസീ
2 കാലകേയൈർ മഹാകായൈഃ സമന്താദ് അഭിര ക്ഷിതം
     സമുദ്യതപ്രഹരണൈഃ സ ശൃംഗൈർ ഇവ പർവതൈഃ
3 തതോ യുദ്ധം സമഭവദ് ദേവാനാം സഹ ദാനവൈഃ
     മുഹൂർതം ഭരതശ്രേഷ്ഠ ലോകത്രാസ കരം മഹത്
4 ഉദ്യതപ്രതിപിഷ്ടാനാം ഖഡ്ഗാനാം വീരബാഹുഭിഃ
     ആസീത് സുതുമുലഃ ശബ്ദഃ ശരീരേഷ്വ് അഭിപാത്യതാം
5 ശിരോഭിഃ പ്രപതദ്ഭിശ് ച അന്തരിക്ഷാൻ മഹീതലം
     താലൈർ ഇവ മഹീപാല വൃന്താദ് ഭ്രഷ്ടൈർ അദൃശ്യത
6 തേ ഹേമകവചാ ഭൂത്വാ കാലേയാഃ പരിഘായുധാഃ
     ത്രിദശാൻ അഭ്യവർതന്ത ദാവദഗ്ധാ ഇവാദ്രയഃ
7 തേഷാം വേഗവതാം വേഗം സഹിതാനാം പ്രധാവതാം
     ന ശേകുസ് ത്രിദശാഃ സോഢും തേ ഭഗ്നാഃ പ്രാദ്രവൻ ഭയാത്
8 താൻ ദൃഷ്ട്വാ ദ്രവതോ ഭീതാൻ സഹസ്രാക്ഷഃ പുരന്ദരഃ
     വൃത്രേ വിവർധമാനേ ച കശ്മലം മഹദ് ആവിശത്
9 തം ശക്രം കശ്മലാവിഷ്ടം ദൃഷ്ട്വാ വിഷ്ണുഃ സനാതനഃ
     സ്വതേജോ വ്യദധാച് ഛക്രേ ബലം അസ്യ വിവർധയൻ
10 വിഷ്ണുനാപ്യായിതം ശക്രം ദൃഷ്ട്വാ ദേവഗണാസ് തതഃ
    സ്വം സ്വം തേജഃ സമാദധ്യുസ് തഥാ ബ്രഹ്മർഷയോ ഽമലാഃ
11 സ സമാപ്യായിതഃ ശക്രോ വിഷ്ണുനാ ദൈവതൈഃ സഹ
    ഋഷിഭിശ് ച മഹാഭാഗൈർ ബലവാൻ സമപദ്യത
12 ജ്ഞാത്വാ ബലസ്ഥം ത്രിദശാധിപം തു; നനാദ വൃത്രോ മഹതോ നിനാദാൻ
    തസ്യ പ്രണാദേന ധരാ ദിശശ് ച; ഖം ദ്യൗർ നഗരാശ് ചാപി ചചാല സർവം
13 തതോ മഹേന്ദ്രഃ പരമാഭിതപ്തഃ; ശ്രുത്വാ രവം ഘോരരൂപം മഹാന്തം
    ഭയേ നിമഗ്നസ് ത്വരിതം മുമോച; വജ്രം മഹത് തസ്യ വധായ രാജൻ
14 സ ശക്രവജ്രാഭിഹതഃ പപാത; മഹാസുരഃ കാഞ്ചനമാല്യധാരീ
    യഥാ മഹാഞ് ശൈലവരഃ പുരസ്താത്; സ മന്ദരോ വിഷ്ണുകരാത് പ്രമുക്തഃ
15 തസ്മിൻ ഹതേ ദൈത്യ വരേ ഭയാർതഃ; ശക്രഃ പദുദ്രാവ സരഃ പ്രവേഷ്ടും
    വജ്രം ന മേനേ സ്വകരാത് പ്രമുക്തം; വൃത്രം ഹതം ചാപി ഭയാൻ ന മേനേ
16 സർവേ ച ദേവാ മുദിതാഃ പ്രഹൃഷ്ടാ; മഹർഷയശ് ചേന്ദ്രം അഭിഷ്ടുവന്തഃ
    സർവാംശ് ച ദൈത്യാംസ് ത്വരിതാഃ സമേത്യ; ജഘ്നുഃ സുരാ വൃത്രവധാഭിതപ്താൻ
17 തേ വധ്യമാനാസ് ത്രിദശൈസ് തദാനീം; സമുദ്രം ഏവാവിവിശുർ ഭയാർതാഃ
    പ്രവിശ്യ ചൈവോദധിം അപ്രമേയം; ഝഷാകുലം രത്നസമാകുലം ച
18 തദാ സ്മ മന്ത്രം സഹിതാഃ പ്രചക്രുസ്; ത്രൈലോക്യനാശാർഥം അഭിസ്മയന്തഃ
    തത്ര സ്മ കേ ചിൻ മതിനിശ്ചയ ജ്ഞാസ്; താംസ് താൻ ഉപായാൻ അനുവർണയന്തി
19 തേഷാം തു തത്ര ക്രമകാലയോഗാദ്; ഘോരാ മതിശ് ചിന്തയതാം ബഭൂവ
    യേ സന്തി വിദ്യാ തപസോപപന്നാസ്; തേഷാം വിനാശഃ പ്രഥമം തു കാര്യഃ
20 ലോകാ ഹി സർവേ തപസാ ധ്രിയന്തേ; തസ്മാത് ത്വരധ്വം തപസഃ ക്ഷയായ
    യേ സന്തി കേ ചിദ് ധി വസുന്ധരായാം; തപസ്വിനോ ധർമവിദശ് ച തജ് ജ്ഞാഃ
    തേഷാം വധഃ ക്രിയതാം ക്ഷിപ്രം ഏവ; തേഷു പ്രനഷ്ടേഷു ജഗത് പ്രനഷ്ടം
21 ഏവം ഹി സർവേ ഗതബുദ്ധിഭാവാ; ജഗദ് വിനാശേ പരമപ്രഹൃഷ്ടാഃ
    ദുർഗം സമാശ്രിത്യ മഹോർമിമന്തം; രത്നാ കരം വരുണസ്യാലയം സ്മ