മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം98

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം98

1 [യ്]
     ഭൂയ ഏവാഹം ഇച്ഛാമി മഹർഷേസ് തസ്യ ധീമതഃ
     കർമണാം വിസ്തരം ശ്രോതും അഗസ്ത്യസ്യ ദ്വിജോത്തമ
2 [ലോമഷ]
     ശൃണു രാജൻ കഥാം ദിവ്യാം അദ്ഭുതാം അതിമാനുഷീം
     അഗസ്ത്യസ്യ മഹാരാജ പ്രഭാവം അമിതാത്മനഃ
3 ആസൻ കൃതയുഗേ ഘോരാ ദാനവാ യുദ്ധദുർമദാഃ
     കാലേയാ ഇതി വിഖ്യാതാ ഗണാഃ പരമദാരുണാഃ
4 തേ തു വൃത്രം സമാശ്രിത്യ നാനാപ്രഹരണോദ്യതാഃ
     സമന്താത് പര്യധാവന്ത മഹേന്ദ്ര പ്രമുഖാൻ സുരാൻ
5 തതോ വൃത്രവധേ യത്നം അകുർവംസ് ത്രിദശാഃ പുരാ
     പുരന്ദരം പുരസ്കൃത്യ ബ്രഹ്മാണം ഉപതസ്ഥിരേ
6 കൃതാഞ്ജലീംസ് തു താൻ സർവാൻ പരമേഷ്ഠീ ഉവാച ഹ
     വിദിതം മേ സുരാഃ സർവം യദ് വഃ കാര്യം ചികീർഷിതം
7 തം ഉപായം പ്രവക്ഷ്യാമി യഥാ വൃത്രം വധിഷ്യഥ
     ദധീച ഇതി വിഖ്യാതോ മഹാൻ ഋഷിർ ഉദാരധീഃ
8 തം ഗത്വാ സഹിതാഃ സർവേ വരം വൈ സമ്പ്രയാചത
     സ വോ ദാസ്യതി ധർമാത്മാ സുപ്രീതേനാന്തരാത്മനാ
9 സ വാച്യഃ സഹിതൈഃ സർവൈർ ഭവദ്ഭിർ ജയകാങ്ക്ഷിഭിഃ
     സ്വാന്യ് അസ്ഥീനി പ്രയച്ഛേതി ത്രൈലോക്യസ്യ ഹിതായ വൈ
     സ ശരീരം സമുത്സൃജ്യ സ്വാന്യ് അസ്ഥീനി പ്രദാസ്യതി
10 തസ്യാസ്ഥിഭിർ മഹാഘോരം വജ്രം സംഭ്രിയതാം ദൃഢം
    മഹച് ഛത്രുഹനം തീക്ഷ്ണം ഷഡ് അശ്രം ഭീമനിസ്വനം
11 തേന വജ്രേണ വൈ വൃത്രം വധിഷ്യതി ശതക്രതുഃ
    ഏതദ് വഃ സർവം ആഖ്യാതം തസ്മാച് ഛീഘ്രം വിധീയതാം
12 ഏവം ഉക്താസ് തതോ ദേവാ അനുജ്ഞാപ്യ പിതാ മഹം
    നാരായണം പുരസ്കൃത്യ ദധീചസ്യാശ്രമം യയുഃ
13 സരസ്വത്യാഃ പരേ പാരേ നാനാദ്രുമലതാവൃതം
    ഷട് പദോദ്ഗീത നിനദൈർ വിഘുഷ്ടം സാമ ഗൈർ ഇവ
    പുംസ്കോകില രവോന്മിശ്രം ജീവം ജീവക നാദിതം
14 മഹിഷൈശ് ച വരാഹൈശ് ച സൃമരൈശ് ചമരൈർ അപി
    തത്ര തത്രാനുചരിതം ശാർദൂലഭയവർജിതൈഃ
15 കരേണുഭിർ വാരണൈശ് ച പ്രഭിന്നകരടാ മുഖൈഃ
    സരോ ഽവഗാഢൈഃ ക്രീഡദ്ഭിഃ സമന്താദ് അനുനാദിതം
16 സിംഹവ്യാഘ്രൈർ മഹാനാദാൻ നദദ്ഭിർ അനുനാദിതം
    അപരൈശ് ചാപി സംലീനൈർ ഗുഹാ കന്ദരവാസിഭിഃ
17 തേഷു തേഷ്വ് അവകാശേഷു ശോഭിതം സുമനോരമം
    ത്രിവിഷ്ടപസമപ്രഖ്യം ദധീചാശ്രമം ആഗമൻ
18 തത്രാപശ്യൻ ദദീചം തേ ദിവാകരസമദ്യുതിം
    ജാജ്വല്യമാനം വപുഷാ യഥാ ലക്ഷ്മ്യാ പിതാ മഹം
19 തസ്യ പാദൗ സുരാ രാജന്ന് അഭിവാദ്യ പ്രണമ്യ ച
    അയാചന്ത വരം സർവേ യഥോക്തം പരമേഷ്ഠിനാ
20 തതോ ദദീചഃ പരമപ്രതീതഃ; സുരോത്തമാംസ് താൻ ഇദം അഭ്യുവാച
    കരോമി യദ് വോ ഹിതം അദ്യ ദേവാഃ; സ്വം ചാപി ദേഹം ത്വ് അഹം ഉത്സൃജാമി
21 സ ഏവം ഉക്ത്വാ ദ്വിപദാം വരിഷ്ഠഃ; പ്രാണാൻ വശീസ്വാൻ സഹസോത്സസർജ
    തതഃ സുരാസ് തേ ജഗൃഹുഃ പരാസോർ; അസ്ഥീനി തസ്യാഥ യഥോപദേശം
22 പ്രഹൃഷ്ടരൂപാശ് ച ജയായ ദേവാസ്; ത്വഷ്ടാരം ആഗമ്യ തം അർഥം ഊചുഃ
    ത്വഷ്ടാ തു തേഷാം വചനം നിശമ്യ; പ്രഹൃഷ്ടരൂപഃ പ്രയതഃ പ്രയത്നാത്
23 ചകാര വജ്രം ഭൃശം ഉഗ്രരൂപം; കൃത്വാ ച ശക്രം സ ഉവാച ഹൃഷ്ടഃ
    അനേന വജ്രപ്രവരേണ ദേവ; ഭസ്മീകുരുഷ്വാദ്യ സുരാരിം ഉഗ്രം
24 തതോ ഹതാരിഃ സഗണഃ സുഖം വൈ; പ്രശാധി കൃത്സ്നം ത്രിദിവം ദിവി ഷ്ഠഃ
    ത്വഷ്ട്രാ തഥോക്തഃ സ പുരന്ദരസ് തു; വജ്രം പ്രഹൃഷ്ടഃ പ്രയതോ ഽഭ്യഗൃഹ്ണാത്