മഹാഭാരതം മൂലം/വിരാടപർവം/അധ്യായം27

മഹാഭാരതം മൂലം/വിരാടപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം27

1 [വൈ]
     തതഃ ശാന്തനവോ ഭീഷ്മോ ഭരതാനാം പിതാമഹഃ
     ശ്രുതവാൻ ദേശകാലജ്ഞസ് തത്ത്വജ്ഞഃ സർവധർമവിത്
2 ആചാര്യ വാക്യോപരമേ തദ് വാക്യം അഭിസന്ദധത്
     ഹിതാർഥം സ ഉവാചേമാം ഭാരതീം ഭാരതാൻ പ്രതി
3 യുധിഷ്ഠിരേ സമാസക്താം ധർമജ്ഞേ ധർമസംശ്രിതാം
     അസത്സു ദുർലഭാം നിത്യം സതാം ചാഭിമതാം സദാ
     ഭീഷ്മഃ സമവദത് തത്ര ഗിരം സാധുഭിർ അർചിതാം
4 യഥൈഷ ബ്രാഹ്മണഃ പ്രാഹ ദ്രോണഃ സർവാർഥവത്ത്വ വിത്
     സർവലക്ഷണസമ്പന്നാ നാശം നാർഹന്തി പാണ്ഡവാഃ
5 ശ്രുതവൃത്തോപസമ്പന്നാ സാധുവ്രതസമന്വിതാഃ
     വൃദ്ധാനുശാസനേ മഗ്നാഃ സത്യവ്രതപരായണാഃ
6 സമയം സമയജ്ഞാസ് തേ പാലയന്തഃ ശുചിവ്രതാഃ
     നാവസീദിതും അർഹന്തി ഉദ്വഹന്തഃ സതാം ധുരം
7 ധർമതശ് ചൈവ ഗുപ്താസ് തേ സ്വവീര്യേണ ച പാണ്ഡവാഃ
     ന നാശം അധിഗച്ഛേയുർ ഇതി മേ ധീയതേ മതിഃ
8 തത്ര ബുദ്ധിം പ്രണേഷ്യാമി പാണ്ഡവാൻ പ്രതി ഭാരത
     ന തു നീതിഃ സുനീതസ്യ ശക്യതേ ഽന്വേഷിതും പരൈഃ
9 യത് തു ശക്യം ഇഹാസ്മാഭിസ് താൻ വൈ സഞ്ചിന്ത്യ പാണ്ഡവാൻ
     ബുദ്ധ്യാ പ്രവക്തും ന ദ്രോഹാത് പ്രവക്ഷ്യാമി നിബോധ തത്
10 സാ ത്വ് ഇയം സാധു വക്തവ്യാ ന ത്വ് അനീതഃ കഥം ചന
    വൃദ്ധാനുശാസനേ താത തിഷ്ഠതഃ സത്യശീലിനഃ
11 അവശ്യം ത്വ് ഇഹ ധീരേണ സതാം മധ്യേ വിവക്ഷതാ
    യഥാമതിവിവക്തവ്യം സർവശോ ധർമലിപ്സയാ
12 തത്ര നാഹം തഥാ മന്യേ യഥായം ഇതരോ ജനഃ
    പുരേ ജനപദേ വാപി യത്ര രാജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
13 നാസൂയകോ ന ചാപീർഷുർ നാതിവാദീ ന മത്സരീ
    ഭവിഷ്യതി ജനസ് തത്ര സ്വം സ്വം ധർമം അനുവ്രതഃ
14 ബ്രഹ്മഘോഷാശ് ച ഭൂയാംസഃ പൂർണാഹുത്യസ് തഥൈവ ച
    ക്രതവശ് ച ഭവിഷ്യന്തി ഭൂയാംസോ ഭൂരിദക്ഷിണാഃ
15 സദാ ച തത്ര പർജന്യഃ സമ്യഗ് വർഷീ ന സംശയഃ
    സമ്പന്നസസ്യാ ച മഹീ നിരീതീകാ ഭവിഷ്യതി
16 രസവന്തി ച ധാന്യാനി ഗുണവന്തി ഫലാനി ച
    ഗന്ധവന്തി ച മാല്യാനി ശുഭശബ്ദാ ച ഭാരതീ
17 വായുശ് ച സുഖസംസ്പർശോ നിസ്പ്രതീപം ച ദർശനം
    ഭയം നാഭ്യാവിശേത് തത്ര യത്ര രാജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
18 ഗാവശ് ച ബഹുലാസ് തത്ര ന കൃശാ ന ച ദുർദുഹാഃ
    പയാംസി ദധി സർപീംഷി രസവന്തി ഹിതാനി ച
19 ഗുണവന്തി ച പാനാനി ഭോജ്യാനി രസവന്തി ച
    തത്ര ദേശേ ഭവിഷ്യന്തി യത്ര രാജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
20 രസാഃ സ്പർശാശ് ച ഗന്ധാശ് ച ശബ്ദാശ് ചാപി ഗുണാന്വിതാഃ
    ദൃശ്യാനി ച പ്രസന്നാനി യത്ര രാജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
21 സ്വൈർ സ്വൈർ ഗുണൈഃ സുസംയുക്താസ് തസ്മിൻ വർഷേ ത്രയോദശേ
    ദേശേ തസ്മിൻ ഭവിഷ്യന്തി താത പാണ്ഡവ സംയുതേ
22 സമ്പ്രീതിമാഞ് ജനസ് തത്ര സന്തുഷ്ടഃ ശുചിർ അവ്യയഃ
    ദേവതാതിഥിപൂജാസു സർവഭൂതാനുരാഗവാൻ
23 ഇഷ്ടദാനോ മഹോത്സാഹഃ ശശ്വദ് ധർമപരായണഃ
    അശുഭ ദ്വിച് ഛുഭപ്രേപ്സുർ നിത്യയജ്ഞഃ ശുഭവ്രതഃ
    ഭവിഷ്യതി ജനസ് തത്ര യത്ര രാജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
24 ത്യക്തവാക്യാനൃതസ് താത ശുഭകല്യാണ മംഗലഃ
    ശുഭാർഥേപ്ഷുഃ ശുഭമതിർ യത്ര രാജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
    ഭവിഷ്യതി ജനസ് തത്ര നിത്യം ചേഷ്ട പ്രിയവ്രതഃ
25 ധർമാത്മാ സ തദാദൃശ്യഃ സോ ഽപി താത ദ്വിജാതിഭിഃ
    കിം പുനഃ പ്രാകൃതൈഃ പാർഥഃ ശക്യോ വിജ്ഞാതും അന്തതഃ
26 യസ്മിൻ സത്യം ധൃതിർ ദാനം പരാ ശാന്തിർ ധ്രുവാ ക്ഷമാ
    ഹ്രീഃ ശ്രീഃ കീർതിഃ പരം തേജ ആനൃശംസ്യം അഥാർജവം
27 തസ്മാത് തത്ര നിവാസം തു ഛന്നം സത്രേണ ധീമതഃ
    ഗതിം വാ പരമാം തസ്യ നോത്സഹേ വക്തും അന്യഥാ
28 ഏവം ഏതത് തു സഞ്ചിന്ത്യ യത്കൃതം മന്യസേ ഹിതം
    തത് ക്ഷിപ്രം കുരു കൗരവ്യ യദ്യ് ഏവം ശ്രദ്ദധാസി മേ