മഹാഭാരതം മൂലം/വിരാടപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം7

1 [വൈ]
     അഥാപരോ ഭീമബലഃ ശ്രിയാ ജ്വലന്ന്; ഉപായയൗ സിംഹവിലാസ വിക്രമഃ
     ഖജം ച ദർവീം ച കരേണ ധാരയന്ന്; അസിം ച കാലാംഗം അകോശം അവ്രണം
 2 സ സൂദരൂപഃ പരമേണ വർചസാ; രവിർ യഥാ ലോകം ഇമം പ്രഭാസയൻ
     സുകൃഷ്ണ വാസാ ഗിരിരാജസാരവാൻ; സ മത്സ്യരാജം സമുപേത്യ തസ്ഥിവാൻ
 3 തം പ്രേക്ഷ്യ രാജാ വരയന്ന് ഉപാഗതം; തതോ ഽബ്രവീജ് ജാനപദാൻ സമാഗതാൻ
     സിംഹോന്നതാംസോ ഽയം അതീവ രൂപവാൻ; പ്രദൃശ്യതേ കോ നു നരർഷഭോ യുവാ
 4 അദൃഷ്ടപൂർവഃ പുരുഷോ രവിർ യഥാ; വിതർകയൻ നാസ്യ ലഭാമി സമ്പദം
     തഥാസ്യ ചിത്തം ഹ്യ് അപി സംവിതർകയൻ; നരർഷഭസ്യാദ്യ ന യാമി തത്ത്വതഃ
 5 തതോ വിരാടം സമുപേത്യ പാണ്ഡവഃ; സുദീനരൂപോ വചനം മഹാമനാഃ
     ഉവാച സൂദോ ഽസ്മി നരേന്ദ്ര ബല്ലവോ; ഭജസ്വ മാം വ്യഞ്ജന കാരം ഉത്തമം
 6 ന സൂദതാം മാനദ ശ്രദ്ദധാമി തേ; സഹസ്രനേത്ര പ്രതിമോ ഹി ദൃശ്യസേ
     ശ്രിയാ ച രൂപേണ ച വിക്രമേണ ച; പ്രഭാസി താതാനവരോ നരേഷ്വ് ഇഹ
 7 നരേന്ദ്ര സൂദഃ പരിചാരകോ ഽസ്മി തേ; ജാനാമി സൂപാൻ പ്രഥമേന കേവലാൻ
     ആസ്വാദിതാ യേ നൃപതേ പുരാഭവൻ; യുധിഷ്ഠിരേണാപി നൃപേണ സർവശഃ
 8 ബലേന തുല്യശ് ച ന വിദ്യതേ മയാ; നിയുദ്ധ ശീലശ് ച സദൈവ പാർഥിവ
     ഗജൈശ് ച സിംഹൈശ് ച സമേയിവാൻ അഹം; സദാ കരിഷ്യാമി തവാനഘ പ്രിയം
 9 ദദാമി തേ ഹന്ത വരം മഹാനസേ; തഥാ ച കുര്യാഃ കുശലം ഹി ഭാഷസേ
     ന ചൈവ മന്യേ തവ കർമ തത് സമം; സമുദ്രനേമിം പൃഥിവീം ത്വം അർഹസി
 10 യഥാ ഹി കാമസ് തവ തത് തഥാ കൃതം; മഹാനസേ ത്വം ഭവ മേ പുരസ്കൃതഃ
    നരാശ് ച യേ തത്ര മമോചിതാഃ പുരാ; ഭവസ്വ തേഷാം അധിപോ മയാ കൃതഃ
11 തഥാ സ ഭീമോ വിഹിതോ മഹാനസേ; വിരാട രാജ്ഞോ ദയിതോ ഽഭവദ് ദൃഢം
    ഉവാസ രാജൻ ന ച തം പൃഥഗ്ജനോ; ബുബോധ തത്രാനുചരശ് ച കശ് ചന