മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം/അധ്യായം20
| ←അധ്യായം19 | മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം രചന: അധ്യായം20 |
അധ്യായം21→ |
1 [ജ്]
ന സ്മരേയം കദാ വൈരം കൃതം യുഷ്മാഭിർ ഇത്യ് ഉത
ചിന്തയംശ് ച ന പശ്യാമി ഭവതാം പ്രതി വൈകൃതം
2 വൈകൃതേ ചാസതി കഥം മന്യധ്വം മാം അനാഗസം
അരിം വിബ്രൂത തദ് വിപ്രാഃ സതാം സമയ ഏഷ ഹി
3 അഥ ധർമോപഘാതാദ് ധി മനഃ സമുപതപ്യതേ
യോ ഽനാഗസി പ്രസൃജതി ക്ഷത്രിയോ ഽപി ന സംശയഃ
4 അതോ ഽന്യഥാചരംൽ ലോകേ ധർമജ്ഞഃ സൻ മഹാവ്രതഃ
വൃജിനാം ഗതിം ആപ്നോതി ശ്രേയസോ ഽപ്യ് ഉപഹന്തി ച
5 ത്രൈലോക്യേ ക്ഷത്രധർമാദ് ധി ശ്രേയാംസം സാധു ചാരിണാം
അനാഗസം പ്രജാനാനാഃ പ്രമാദാദ് ഇവ ജൽപഥ
6 [വാസു]
കുലകാര്യം മഹാരാജ കശ് ചിദ് ഏകഃ കുലോദ്വഹഃ
വഹതേ തന്നിയോഗാദ് വൈ വയം അഭ്യുത്ഥിതാസ് ത്രയഃ
7 ത്വയാ ചോപഹൃതാ രാജൻ ക്ഷത്രിയാ ലോകവാസിനഃ
തദ് ആഗോ ക്രൂരം ഉത്പാദ്യ മന്യസേ കിം ത്വ് അനാഗസം
8 രാജാ രാജ്ഞഃ കഥം സാധൂൻ ഹിംസ്യാൻ നൃപതിസത്തമ
തദ് രാജ്ഞഃ സംനിഗൃഹ്യ ത്വം രുദ്രായോപജിഹീർഷസി
9 അസ്മാംസ് തദ് ഏനോ ഗച്ഛേത ത്വയാ ബാർഹദ്രഥേ കൃതം
വയം ഹി ശക്താ ധർമസ്യ രക്ഷണേ ധർമചാരിണഃ
10 മനുഷ്യാണാം സമാലംഭോ ന ച ദൃഷ്ടഃ കദാ ചന
സ കഥം മാനുഷൈർ ദേവം യഷ്ടും ഇച്ഛസി ശങ്കരം
11 സവർണോ ഹി സവർണാനാം പശുസഞ്ജ്ഞാം കരിഷ്യതി
കോ ഽന്യ ഏവം യഥാ ഹി ത്വം ജരാസന്ധ വൃഥാ മതിഃ
12 തേ ത്വാം ജ്ഞാതിക്ഷയകരം വയം ആർതാനുസാരിണഃ
ജ്ഞാതിവൃദ്ധി നിമിത്താർഥം വിനിയന്തും ഇഹാഗതാഃ
13 നാസ്തി ലോകേ പുമാൻ അന്യഃ ക്ഷത്രിയേഷ്വ് ഇതി ചൈവ യത്
മന്യസേ സ ച തേ രാജൻ സുമഹാൻ ബുദ്ധിവിപ്ലവഃ
14 കോ ഹി ജാനന്ന് അഭിജനം ആത്മനഃ ക്ഷത്രിയോ നൃപ
നാവിശേത് സ്വർഗം അതുലം രണാനന്തരം അവ്യയം
15 സ്വർഗം ഹ്യ് ഏവ സമാസ്ഥായ രണയജ്ഞേഷു ദീക്ഷിതാഃ
യജന്തേ ക്ഷത്രിയാ ലോകാംസ് തദ് വിദ്ധി മഗധാധിപഃ
16 സ്വർഗയോനിർ ജയോ രാജൻ സ്വർഗയോനിർ മഹദ് യശഃ
സ്വർഗയോനിസ് തപോ യുദ്ധേ മാർഗഃ സോ ഽവ്യഭിചാരവാൻ
17 ഏഷ ഹ്യ് ഐന്ദ്രോ വൈജയന്തോ ഗുണോ നിത്യം സമാഹിതഃ
യേനാസുരാൻ പരാജിത്യ ജഗത് പാതി ശതക്രതുഃ
18 സ്വർഗം ആസ്ഥായ കസ്യ സ്യാദ് വിഗ്രഹിത്വം യഥാ തവ
മാഗധൈർ വിപുലൈഃ സൈന്യൈർ ബാഹുല്യ ബലദർപിതൈഃ
19 മാവമൻസ്ഥാഃ പരാൻ രാജൻ നാസ്തി വീര്യം നരേ നരേ
സമം തേജസ് ത്വയാ ചൈവ കേവലം മനുജേശ്വര
20 യാവദ് ഏവ ന സംബുദ്ധം താവദ് ഏവ ഭവേത് തവ
വിഷഹ്യം ഏതദ് അസ്മാകം അതോ രാജൻ ബ്രവീമി തേ
21 ജഹി ത്വം സദൃശേഷ്വ് ഏവ മാനം ദർപം ച മാഗധ
മാ ഗമഃ സസുതാമാത്യഃ സബലശ് ച യമക്ഷയം
22 ദംഭോദ്ഭവഃ കാർതവീര്യ ഉത്തരശ് ച ബൃഹദ്രഥഃ
ശ്രേയസോ ഹ്യ് അവമന്യേഹ വിനേശുഃ സബലാ നൃപാഃ
23 മുമുക്ഷമാണാസ് ത്വത്തശ് ച ന വയം ബ്രാഹ്മണ ബ്രുവാഃ
ശൗരിർ അസ്മി ഹൃഷീകേശോ നൃവീരൗ പാണ്ഡവാവ് ഇമൗ
24 ത്വാം ആഹ്വയാമഹേ രാജൻ സ്ഥിരോ യുധ്യസ്വ മാഗധ
മുഞ്ച വാ നൃപതീൻ സർവാൻ മാ ഗമസ് ത്വം യമക്ഷയം
25 [ജ്]
നാജിതാൻ വൈ നരപതീൻ അഹം ആദദ്മി കാംശ് ചന
ജിതഃ കഃ പര്യവസ്ഥാതാ കോ ഽത്ര യോ ന മയാ ജിതഃ
26 ക്ഷത്രിയസ്യൈതദ് ഏവാഹുർ ധർമ്യം കൃഷ്ണോപജീവനം
വിക്രമ്യ വശം ആനീയ കാമതോ യത് സമാചരേത്
27 ദേവതാർഥം ഉപാകൃത്യ രാജ്ഞഃ കൃഷ്ണ കഥം ഭയാത്
അഹം അദ്യ വിമുഞ്ചേയം ക്ഷാത്രം വ്രതം അനുസ്മരൻ
28 സൈന്യം സൈന്യേന വ്യൂഢേന ഏക ഏകേന വാ പുനഃ
ദ്വാഭ്യാം ത്രിഭിർ വാ യോത്സ്യേ ഽഹം യുഗപത് പൃഥഗ് ഏവ വാ
29 [വ്]
ഏവം ഉക്ത്വാ ജരാസന്ധഃ സഹദേവാഭിഷേചനം
ആജ്ഞാപയത് തദാ രാജാ യുയുത്സുർ ഭീമകർമഭിഃ
30 സ തു സേനാപതീ രാജാ സസ്മാര ഭരതർഷഭ
കൗശികം ചിത്രസേനം ച തസ്മിൻ യുദ്ധ ഉപസ്ഥിതേ
31 യയോസ് തേ നാമനീ ലോകേ ഹംസേതി ഡിഭകേതി ച
പൂർവം സങ്കഥിതേ പുംഭിർ നൃലോകേ ലോകസത്കൃതേ
32 തം തു രാജൻ വിഭുഃ ശൗരീ രാജാനം ബലിനാം വരം
സ്മൃത്വാ പുരുഷശാർദൂല ശാർദൂലസമവിക്രമം
33 സത്യസന്ധോ ജരാസന്ധം ഭുവി ഭീമപരാക്രമം
ഭാഗം അന്യസ്യ നിർദിഷ്ടം വധ്യം ഭൂമിഭൃദ് അച്യുതഃ
34 നാത്മനാത്മവതാം മുഖ്യ ഇയേഷ മധുസൂദനഃ
ബ്രഹ്മണ ആജ്ഞാം പുരസ്കൃത്യ ഹന്തും ഹലധരാനുജഃ