മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം/അധ്യായം70
←അധ്യായം69 | മഹാഭാരതം മൂലം/സഭാപർവം രചന: അധ്യായം70 |
അധ്യായം71→ |
1 [വ്]
തസ്മിൻ സമ്പ്രസ്ഥിതേ കൃഷ്ണാ പൃഥാം പ്രാപ്യ യശസ്വിനീം
ആപൃച്ഛദ് ഭൃശദുഃഖാർതാ യാശ് ചാന്യാസ് തത്ര യോഷിതഃ
2 യഥാർഹം വന്ദനാശ്ലേഷാൻ കൃത്വാ ഗന്തും ഇയേഷ സാ
തതോ നിനാദഃ സുമഹാൻ പാണ്ഡവാന്തഃ പുരേ ഽഭവത്
3 കുന്തീ ച ഭൃശസന്തപ്താ ദ്രൗപദീം പ്രേക്ഷ്യ ഗച്ഛതീം
ശോകവിഹ്വലയാ വാചാ കൃച്ഛ്രാദ് വചനം അബ്രവീത്
4 വത്സേ ശോകോ ന തേ കാര്യഃ പ്രാപ്യേദം വ്യസനം മഹത്
സ്ത്രീ ധർമാണാം അഭിജ്ഞാസി ശീലാചാരവതീ തഥാ
5 ന ത്വാം സന്ദേഷ്ടും അർഹാമി ഭർതൄൻ പ്രതി ശുചിസ്മിതേ
സാധ്വീ ഗുണസമാധാനൈർ ഭൂഷിതം തേ കുലദ്വയം
6 സഭാഗ്യാഃ കുരവശ് ചേമേ യേ ന ദഗ്ധാസ് ത്വയാനഗേ
അരിഷ്ടം വ്രജ പന്ഥാനം മദ് അനുധ്യാന ബൃംഹിതാ
7 ഭാവിന്യ് അർഥേ ഹി സത് സ്ത്രീണാം വൈക്ലവ്യം നോപജായതേ
ഗുരുധർമാഭിഗുപ്താ ച ശ്രേയോ ക്ഷിപ്രം അവാപ്സ്യസി
8 സഹദേവശ് ച മേ പുത്രഃ സദാവേക്ഷ്യോ വനേ വസൻ
യഥേദം വ്യസനം പ്രാപ്യ നാസ്യ സീദേൻ മഹൻ മനഃ
9 തഥേത്യ് ഉക്ത്വാ തു സാ ദേവീ സ്രവൻ നേത്രജലാവിലാ
ശോണിതാക്തൈക വസനാ മുക്തകേശ്യ് അഭിനിര്യയൗ
10 താം ക്രോശന്തീം പൃഥാ ദുഃഖാദ് അനുവവ്രാജ ഗച്ഛതീം
അഥാപശ്യത് സുതാൻ സർവാൻ ഹൃതാഭരണ വാസസഃ
11 രുരുചർമാവൃത തനൂൻ ഹ്രിയാ കിം ചിദ് അവാങ്മുഖാൻ
പരൈഃ പരീതാൻ സംഹൃഷ്ടൈഃ സുഹൃദ്ഭിശ് ചാനുശോചിതാൻ
12 തദവസ്ഥാൻ സുതാൻ സർവാൻ ഉപസൃത്യാതിവത്സലാ
സസ്വജാനാവദച് ഛോകാത് തത് തദ് വിലപതീ ബഹു
13 കഥം സദ് ധർമചാരിത്രവൃത്തസ്ഥിതി വിഭൂഷിതാൻ
അക്ഷുദ്രാൻ ദൃഢഭക്താംശ് ച ദൈവതേജ്യാ പരാൻ സദാ
14 വ്യസനം വഃ സമഭ്യാഗാത് കോ ഽയം വിധിവിപര്യയഃ
കസ്യാപധ്യാനജം ചേദം ആഗോ പശ്യാമി വോ ധിയാ
15 സ്യാത് തു മദ്ഭാഗ്യദോഷോ ഽയം യാഹം യുഷ്മാൻ അജീജനം
ദുഃഖായാസ ഭുജോ ഽത്യർഥം യുക്താൻ അപ്യ് ഉത്തമൈർ ഗുണൈഃ
16 കഥം വത്സ്യഥ ദുർഗേഷു വനേഷ്വ് ഋദ്ധിവിനാകൃതാഃ
വീര്യസത്ത്വബലോത്സാഹ തേജോഭിർ അകൃശാഃ കൃശാഃ
17 യദ്യ് ഏതദ് അഹം അജ്ഞാസ്യം വനവാസോ ഹി വോ ധ്രുവം
ശതശൃംഗാൻ മൃതേ പാണ്ഡൗ നാഗമിഷ്യം ഗജാഹ്വയം
18 ധന്യം വഃ പിതരം മന്യേ തപോ മേധാന്വിതം തഥാ
യഃ പുത്രാധിം അസമ്പ്രാപ്യ സ്വർഗേച്ഛാം അകരോത് പ്രിയാം
19 ധന്യാം ചാതീന്ദ്രിയജ്ഞാനാം ഇമാം പ്രാപ്താം പരാം ഗതിം
മന്യേ ഽദ്യ മാദ്രീം ധർമജ്ഞാം കല്യാണീം സർവഥൈവ ഹി
20 രത്യാ മത്യാ ച ഗത്യാ ച യയാഹം അഭിസന്ധിതാ
ജീവിതപ്രിയതാം മഹ്യം ധിഗ് ഇമാം ക്ലേശഭാഗിനീം
21 ഏവം വിലപതീം കുന്തീം അഭിസാന്ത്വ്യ പ്രനമ്യ ച
പാണ്ഡവാ വിഗതാനന്ദാ വനായൈവ പ്രവവ്രജുഃ
22 വിദുരാദയശ് ച താം ആർതാം കുന്തീം ആശ്വാസ്യ ഹേതുഭിഃ
പ്രാവേശയൻ ഗൃഹം ക്ഷത്തുഃ സ്വയം ആർതതരാഃ ശനൈഃ
23 രാജാ ച ധൃതരാഷ്ട്രഃ സ ശോകാകുലിത ചേതനഃ
ക്ഷത്തുഃ സമ്പ്രേഷയാം ആസ ശീഘ്രം ആഗമ്യതാം ഇതി
24 തതോ ജഗാമ വിദുരോ ധൃതരാഷ്ട്ര നിവേശനം
തം പര്യപൃച്ഛത് സംവിഗ്നോ ധൃതരാഷ്ട്രോ നരാധിപഃ