മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം13

1 [ബ്]
     ധൃതരാഷ്ട്രാഭ്യനുജ്ഞാതാസ് തതസ് തേ കുരുപുംഗവാഃ
     അഭ്യയുർ ഭ്രാതരഃ സർവേ ഗാന്ധാരീം സഹ കേശവാഃ
 2 തതോ ജ്ഞാത്വാ ഹതാമിത്രം ധർമരാജം യുധിഷ്ഠിരം
     ഗാന്ധാരീ പുത്രശോകാർതാ ശപ്തും ഐച്ഛദ് അനിന്ദിതാ
 3 തസ്യാഃ പാപം അഭിപ്രായം വിദിത്വാ പാണ്ഡവാൻ പ്രതി
     ഋഷിഃ സത്യവതീ പുത്രഃ പ്രാഗ് ഏവ സമബുധ്യത
 4 സ ഗംഗായാം ഉപസ്പൃശ്യ പുണ്യഗന്ധം പയഃ ശുചി
     തം ദേശം ഉപസമ്പേദേ പരമർഷിർ മനോജവഃ
 5 ദിവ്യേന ചക്ഷുഷാ പശ്യൻ മനസാനുദ്ധതേന ച
     സർവപ്രാണഭൃതാം ഭാവം സ തത്ര സമബുധ്യത
 6 സ സ്നുഷാം അബ്രവീത് കാലേ കല്യ വാദീ മഹാതപാഃ
     ശാപകാലം അവാക്ഷിപ്യ ശമ കാലം ഉദീരയൻ
 7 ന കോപഃ കാണ്ഡവേ കാര്യോ ഗാന്ധാരി ശമം ആപ്നുഹി
     രജോ നിഗൃഹ്യതാം ഏതച് ഛൃണു ചേദം വചോ മമ
 8 ഉക്താസ്യ് അഷ്ടാദശാഹാനി പുത്രേണ ജയം ഇച്ഛതാ
     ശിവം ആശാസ്സ്വ മേ മാതർ യുധ്യമാനസ്യ ശത്രുഭിഃ
 9 സാ തഥാ യാച്യമാനാ ത്വം കാലേ കാലേ ജയൈഷിണാ
     ഉക്തവത്യ് അസി ഗാന്ധാരി യതോ ധർമസ് തതോ ജയഃ
 10 ന ചാപ്യ് അതീതാം ഗാന്ധാരി വാചം തേ വിതഥാം അഹം
    സ്മരാമി ഭാഷമാണായാസ് തഥാ പ്രണിഹിതാ ഹ്യ് അസി
11 സാ ത്വം ധർമം പരിസ്മൃത്യ വാചാ ചോക്ത്വാ മനസ്വിനി
    കോപം സംയച്ഛ ഗാന്ധാരി മൈവം ഭൂഃ സത്യവാദിനി
12 [ഗ്]
    ഭഗവൻ നാഭ്യസൂയാമി നൈതാൻ ഇച്ഛാമി നശ്യതഃ
    പുത്രശോകേന തു ബലാൻ മനോ വിഹ്വലതീവ മേ
13 യഥൈവ കുന്ത്യാ കൗന്തേയാ രക്ഷിതവ്യാസ് തഥാ മയാ
    യഥൈവ ധൃതരാഷ്ട്രേണ രക്ഷിതവ്യാസ് തഥാ മയാ
14 ദുര്യോധനാപരാധേന ശകുനേഃ സൗബലസ്യ ച
    കർണ ദുഃശാസനാഭ്യാം ച വൃത്തോ ഽയം കുരു സങ്ക്ഷയഃ
15 നാപരാധ്യതി ബീഭത്സുർ ന ച പാർഥോ വൃകോദരഃ
    നകുലഃ സഹദേവോ വാ നൈവ ജാതു യുധിഷ്ഠിരഃ
16 യുധ്യമാനാ ഹി കൗരവ്യാഃ കൃന്തമാനാഃ പരസ്പരം
    നിഹതാഃ സഹിതാശ് ചാന്യൈസ് തത്ര നാസ്ത്യ് അപ്രിയം മമ
17 യത് തു കർമാകരോദ് ഭീമോ വാസുദേവസ്യ പശ്യതഃ
    ദുര്യോധനം സമാഹൂയ ഗദായുദ്ധേ മഹാമനാഃ
18 ശിക്ഷയാമ്യ് അധികം ജ്ഞാത്വാ ചരന്തം ബഹുധാ രണേ
    അധോ നാഭ്യാം പ്രഹൃതവാംസ് തൻ മേ കോപം അവർധയത്
19 കഥം നു ധർമം ധർമജ്ഞൈഃ സമുദ്ധിഷ്ടം മഹാത്മഭിഃ
    ത്യജേയുർ ആഹവേ ശൂരാഃ പ്രാണഹേതോഃ കഥം ചന