മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം/അധ്യായം12
| ←അധ്യായം11 | മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം രചന: അധ്യായം12 |
അധ്യായം13→ |
1 [വ്]
തത ഏനം ഉപാതിഷ്ഠഞ് ശൗചാർഥം പരിചാരകാഃ
കൃതശൗചം പുനശ് ചൈനം പ്രോവാച മധുസൂദനഃ
2 രാജന്ന് അധീതാ വേദാസ് തേ ശാസ്ത്രാണി വിവിധാനി ച
ശ്രുതാനി ച പുരാണാനി രാജധർമാശ് ച കേവലാഃ
3 ഏവം വിദ്വാൻ മഹാപ്രാജ്ഞ നാകാർഷീർ വചനം തദാ
പാണ്ഡവാൻ അധികാഞ് ജാനബലേ ശൗര്യേ ച കൗരവ
4 രാജാ ഹി യഃ സ്ഥിരപ്രജ്ഞഃ സ്വയം ദോഷാൻ അവേക്ഷതേ
ദേശകാലവിഭാഗം ച പരം ശ്രേയഃ സ വിന്ദതി
5 ഉച്യമാനം ച യഃ ശ്രേയോ ഗൃഹ്ണീതേ നോ ഹിതാഹിതേ
ആപദം സമനുപ്രാപ്യ സ ശോചത്യ് അനയേ സ്ഥിതഃ
6 തതോ ഽന്യവൃത്തം ആത്മാനം സമവേക്ഷസ്വ ഭാരത
രാജംസ് ത്വം ഹ്യ് അവിധേയാത്മാ ദുര്യോധന വശേ സ്ഥിതഃ
7 ആത്മാപരാധാദ് ആയസ്തസ് തത് കിം ഭീമം ജിഘാംസസി
തസ്മാത് സംയച്ഛ കോപം ത്വം സ്വം അനുസ്മൃത്യ ദുഷ്കൃതം
8 യസ് തു താം സ്പർധയാ ക്ഷുദ്രഃ പാഞ്ചാലീം ആനയത് സഭാം
സ ഹതോ ഭീമസേനേന വൈരം പ്രതിചികീർഷതാ
9 ആത്മനോ ഽതിക്രമം പശ്യ പുത്രസ്യ ച ദുരാത്മനഃ
യദ് അനാഗസി പാണ്ഡൂനാം പരിത്യാഗഃ പരന്തപ
10 ഏവം ഉക്തഃ സ കൃഷ്ണേന സർവം സത്യം ജനാധിപ
ഉവാച ദേവകീപുത്രം ധൃതരാഷ്ട്രോ മഹീപതിഃ
11 ഏവം ഏതൻ മഹാബാഹോ യഥാ വദസി മാധവ
പുത്രസ്നേഹസ് തു ധർമാത്മൻ ധൈര്യാൻ മാം സമചാലയത്
12 ദിഷ്ട്യാ തു പുരുഷവ്യാഘ്രോ ബലവാൻ സത്യവിക്രമഃ
ത്വദ് ഗുപ്തോ നാഗമത് കൃഷ്ണ ഭീമോ ബാഹ്വന്തരം മമ
13 ഇദാനീം ത്വ് അഹം ഏകാഗ്രോ ഗതമന്യുർ ഗതജ്വരഃ
മധ്യമം പാണ്ഡവം വീരം സ്പ്രഷ്ടും ഇച്ഛാമി കേശവ
14 ഹതേഷു പാർഥിവേന്ദ്രേഷു പുത്രേഷു നിഹതേഷു ച
പാണ്ഡുപുത്രേഷു മേ ശർമ പ്രീതിശ് ചാപ്യ് അവതിഷ്ഠതേ
15 തതഃ സ ഭീമം ച ധനഞ്ജയം ച; മാദ്ര്യാശ് ച പുത്രൗ പുരുഷപ്രവീരൗ
പസ്പർശ ഗാത്രൈഃ പ്രരുദൻ സുഗാത്രാൻ; ആശ്വാസ്യ കല്യാണം ഉവാച ചൈനാൻ