മഹാഭാരതം മൂലം/സൗപ്തികപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം13

1 [വ്]
     ഏവം ഉക്ത്വാ യുധാം ശ്രേഷ്ഠഃ സർവയാദവനന്ദനഃ
     സർവായുധവരോപേതം ആരുരോഹ മഹാരഥം
     യുക്തം പരമകാംബോജൈസ് തുരഗൈർ ഹേമമാലിഭിഃ
 2 ആദിത്യോദയവർണസ്യ ദുരം രഥവരസ്യ തു
     ദക്ഷിണാം അവഹത് സൈന്യഃ സുഗ്രീവഃ സവ്യതോ ഽവഹത്
     പാർഷ്ണിവാഹൗ തു തസ്യാസ്താം മേഘപുഷ്പബലാഹകൗ
 3 വിശ്വകർമ കൃതാ ദിവ്യാ നാനാരത്നവിഭൂഷിതാ
     ഉച്ഛ്രിതേവ രഥേ മായാ ധ്വജയഷ്ടിർ അദൃശ്യത
 4 വൈനതേയഃ സ്ഥിതസ് തസ്യാം പ്രഭാ മണ്ഡലരശ്മിവാൻ
     തസ്യ സത്യവതഃ കേതുർ ഭുജഗാരിർ അദൃശ്യത
 5 അന്വാരോഹദ് ദ് ധൃഷീകേശഃ കേതുഃ സർവധനുഷ്മതാം
     അർജുനഃ സത്യകർമാ ച കുരുരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
 6 അശോഭേതാം മഹാത്മാനൗ ദാശാർഹം അഭിതഃ സ്ഥിതൗ
     രഥസ്ഥം ശാർമ്ഗധന്വാനം അശ്വിനാവ് ഇവ വാസവം
 7 താവ് ഉപാരോപ്യ ദാശാർഹഃ സ്യന്ദനം ലോകപൂജിതം
     പ്രതോദേന ജവോപേതാൻ പരമാശ്വാൻ അചോദയത്
 8 തേ ഹയാഃ സഹസോത്പേതുർ ഗൃഹീത്വാ സ്യന്ദനോത്തമം
     ആസ്ഥിതം പാണ്ഡവേയാഭ്യാം യദൂനാം ഋഷഭേണ ച
 9 വഹതാം ശാർമ്ഗധന്വാനം അശ്വാനാം ശീഘ്രഗാമിനാം
     പ്രാദുരാസീൻ മഹാഞ് ശബ്ദഃ പക്ഷിണാം പതതാം ഇവ
 10 തേ സമാർഛൻ നരവ്യാഘ്രാഃ ക്ഷണേന ഭരതർഷഭ
    ഭീമസേനം മഹേഷ്വാസം സമനുദ്രുത്യ വേഗിതാഃ
11 ക്രോധദീപ്തം തു കൗന്തേയം ദ്വിഷദ് അർഥേ സമുദ്യതം
    നാശക്നുവൻ വാരയിതും സമേത്യാപി മഹാരഥാഃ
12 സ തേഷാം പ്രേക്ഷതാം ഏവ ശ്രീമതാം ദൃഢധന്വിനാം
    യയൗ ഭാഗിരഥീ കച്ഛം ഹരിഭിർ ഭൃശവേഗിതൈഃ
    യത്ര സ്മ ശ്രൂയതേ ദ്രൗണിഃ പുത്ര ഹന്താ മഹാത്മനാം
13 സ ദദർശ മഹാത്മാനം ഉദകാന്തേ യശസ്വിനം
    കൃഷ്ണദ്വൈപായനം വ്യാസം ആസീനം ഋഷിഭിഃ സഹ
14 തം ചൈവ ക്രൂരകർമാണം ഘൃതാക്തം കുശചീരിണം
    രജസാ ധ്വസ്തകേശാന്തം ദദർശ ദ്രൗണിം അന്തികേ
15 തം അഭ്യധാവത് കൗന്തേയഃ പ്രഗൃഹ്യ സശരം ധനുഃ
    ഭീമസേനോ മഹാബാഹുസ് തിഷ്ഠ തിഷ്ഠേതി ചാബ്രവീത്
16 സ ദൃഷ്ട്വാ ഭീമധന്വാനം പ്രഗൃഹീതശരാസനം
    ഭ്രാതരൗ പൃഷ്ഠതശ് ചാസ്യ ജനാർദന രഥേ സ്ഥിതൗ
    വ്യഥിതാത്മാഭവദ് ദ്രൗണിഃ പ്രാപ്തം ചേദം അമന്യത
17 സ തദ് ദിവ്യം അദീനാത്മാ പരമാസ്ത്രം അചിന്തയത്
    ജഗ്രാഹ ച സ ചൈഷീകാം ദ്രൗണിഃ സവ്യേന പാണിനാ
    സ താം ആപദം ആസാദ്യ വിദ്യം അസ്ത്രം ഉദീരയത്
18 അമൃഷ്യമാണസ് താഞ് ശൂരാൻ ദിവ്യായുധ ധരാൻ സ്ഥിതാൻ
    അപാണ്ഡ്ദവായേതി രുഷാ വ്യസൃജദ് ദാരുണം വചഃ
19 ഇത്യ് ഉക്ത്വാ രാജശാർദൂല ദ്രോണപുത്രഃ പ്രതാപവാൻ
    സർവലോകപ്രമോഹാർഥം തദ് അസ്ത്രം പ്രമുമോച ഹ
20 തതസ് തസ്യാം ഇഷീകായാം പാവകഃ സമജായത
    പ്രധക്ഷ്യന്ന് ഇവ ലോകാംസ് ത്രീൻ കാലാന്തകയമോപമഃ