മഹാഭാരതം മൂലം/സൗപ്തികപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം14

1 [വ്]
     ഇംഗിതേനൈവ ദാശാർഹസ് തം അഭിപ്രായം ആദിതഃ
     ദ്രൗണേർ ബുദ്ധ്വാ മഹാബാഹുർ അർജുനം പ്രത്യഭാഷത
 2 അർജുനാർജുന യദ് ദിവ്യം അസ്ത്രം തേ ഹൃദി വർതതേ
     ദ്രോപോപദിഷ്ടം തസ്യായം കാലഃ സമ്പ്രതി പാണ്ഡവ
 3 ഭ്രാതൄണാം ആത്മനശ് ചൈവ പരിത്രാണായ ഭാരത
     വിസൃജൈതത് ത്വം അപ്യ് ആജാവ് അസ്ത്രം അസ്ത്രനിവാരണം
 4 കേശവേനൈവം ഉക്തസ് തു പാണ്ഡവഃ പരവീരഹാ
     അവാതരദ് രഥാത് തൂർണം പ്രഗൃഹ്യ സശരം ധനുഃ
 5 പൂർവം ആചാര്യ പുത്രായ തതോ ഽനന്തരം ആത്മനേ
     ഭ്രാതൃഭ്യശ് ചൈവ സർവേഭ്യഃ സ്വസ്തീത്യ് ഉക്ത്വാ പരന്തപഃ
 6 ദേവതാഭ്യോ നമസ്കൃത്യ ഗുരുഭ്യശ് ചേവ സർവശഃ
     ഉത്സസർജ ശിവം ധ്യായന്ന് അസ്ത്രം അസ്ത്രേണ ശാമ്യതാം
 7 തതസ് തദ് അസ്ത്രം സഹസാ സൃഷ്ടം ഗാണ്ഡീവധന്വനാ
     പ്രജജ്വാല മഹാർചിഷ്മദ് യുഗാന്താനല സംനിഭം
 8 തഥൈവ ദ്രോണപുത്രസ്യ തദ് അസ്ത്രം തിഗ്മതേജസഃ
     പ്രജജ്വാല മഹാജ്വാലം തേജോ മണ്ഡലസംവൃതം
 9 നിർഘാതാ ബഹവശ് ചാസൻ പേതുർ ഉൽകാഃ സഹസ്രശഃ
     മഹദ് ഭയം ച ഭൂതാനാം സർവേഷാം സമജായത
 10 സശബ്ദം അഭവദ് വ്യോമ ജ്വാലാമാലാ കുലം ഭൃശം
    ചചാല ച മഹീകൃത്സ്നാ സപർവതവനദ്രുമാ
11 തേ അസ്ത്രേ തേജസാ ലോകാംസ് താപയന്തീ വ്യവസ്ഥിതേ
    മഹർഷീ സഹിതൗ തത്ര ദർശയാം ആസതുസ് തദാ
12 നാരദഃ സ ച ധർമാത്മാ ഭരതാനാം പിതാമഹഃ
    ഉഭൗ ശമയിതും വീരൗ ഭാരദ്വാജ ധനഞ്ജയൗ
13 തൗ മുനീ സർവധർമജ്ഞൗ സർവഭൂതഹിതൈഷിണൗ
    ദീപ്തയോർ അസ്ത്രയോർ മധ്യേ സ്ഥിതൗ പരമതേജസൗ
14 തദന്തരം അനാധൃഷ്യാവ് ഉപഗമ്യ യശസ്വിനൗ
    ആസ്താം ഋഷിവരൗ തത്ര ജ്വലിതാവ് ഇവ പാവകൗ
15 പ്രാണഭൃദ്ഭിർ അനാധൃഷ്യൗ ദേവദാനവ സംമതൗ
    അസ്ത്രതേജഃ ശമയിതും ലോകാനാം ഹിതകാമ്യയാ
16 [ർസീ]
    നാനാശസ്ത്രവിദഃ പൂർവേ യേ ഽപ്യ് അതീതാ മഹാരഥാഃ
    നൈതദ് അസ്ത്രം മനുഷ്യേഷു തൈഃ പ്രയുക്തം കഥം ചന