രാമായണം/അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം/അധ്യായം11
| ←അധ്യായം10 | രാമായണം/അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം രചന: അധ്യായം11 |
അധ്യായം12→ |
1 അതദർഹം മഹാരാജം ശയാനം അതഥോചിതം
യയാതിം ഇവ പുണ്യാന്തേ ദേവലോകാത് പരിച്യുതം
2 അനർഥരൂപാ സിദ്ധാർഥാ അഭീതാ ഭയദർശിനീ
പുനർ ആകാരയാം ആസ തം ഏവ വരം അംഗനാ
3 ത്വം കത്ഥസേ മഹാരാജ സത്യവാദീ ദൃഢവ്രതഃ
മമ ചേമം വരം കസ്മാദ് വിധാരയിതും ഇച്ഛസി
4 ഏവം ഉക്തസ് തു കൈകേയ്യാ രാജാ ദശരഥസ് തദാ
പ്രത്യുവാച തതഃ ക്രുദ്ധോ മുഹൂർതം വിഹ്വലന്ന് ഇവ
5 മൃതേ മയി ഗതേ രാമേ വനം മനുജപുംഗവേ
ഹന്താനാര്യേ മമാമിത്രേ രാമഃ പ്രവ്രാജിതോ വനം
6 യദി സത്യം ബ്രവീമ്യ് ഏതത് തദ് അസത്യം ഭവിഷ്യതി
അകീർതിർ അതുലാ ലോകേ ധ്രുവം പരിഭവശ് ച മേ
7 തഥാ വിലപതസ് തസ്യ പരിഭ്രമിതചേതസഃ
അസ്തം അഭ്യഗമത് സൂര്യോ രജനീ ചാഭ്യവർതത
8 സ ത്രിയാമാ തഥാർതസ്യ ചന്ദ്രമണ്ഡലമണ്ഡിതാ
രാജ്ഞോ വിലപമാനസ്യ ന വ്യഭാസത ശർവരീ
9 തഥൈവോഷ്ണം വിനിഃശ്വസ്യ വൃദ്ധോ ദശരഥോ നൃപഃ
വിലലാപാർതവദ് ദുഃഖം ഗഗനാസക്തലോചനഃ
10 ന പ്രഭാതം ത്വയേച്ഛാമി മയായം രചിതോ ഽഞ്ജലിഃ
അഥ വാ ഗമ്യതാം ശീഘ്രം നാഹം ഇച്ഛാമി നിർഘൃണാം
നൃശംസാം കൈകേയീം ദ്രഷ്ടും യത്കൃതേ വ്യസനം മഹത്
11 ഏവം ഉക്ത്വാ തതോ രാജാ കൈകേയീം സംയതാഞ്ജലിഃ
പ്രസാദയാം ആസ പുനഃ കൈകേയീം ചേദം അബ്രവീത്
12 സാധുവൃത്തസ്യ ദീനസ്യ ത്വദ്ഗതസ്യ ഗതായുഷഃ
പ്രസാദഃ ക്രിയതാം ദേവി ഭദ്രേ രാജ്ഞോ വിശേഷതഃ
13 ശൂന്യേന ഖലു സുശ്രോണി മയേദം സമുദാഹൃതം
കുരു സാധു പ്രസാദം മേ ബാലേ സഹൃദയാ ഹ്യ് അസി
14 വിശുദ്ധഭാവസ്യ ഹി ദുഷ്ടഭാവാ; താമ്രേക്ഷണസ്യാശ്രുകലസ്യ രാജ്ഞഃ
ശ്രുത്വാ വിചിത്രം കരുണം വിലാപം; ഭർതുർ നൃശംസാ ന ചകാര വാക്യം
15 തതഃ സ രാജാ പുനർ ഏവ മൂർഛിതഃ; പ്രിയാം അതുഷ്ടാം പ്രതികൂലഭാഷിണീം
സമീക്ഷ്യ പുത്രസ്യ വിവാസനം പ്രതി; ക്ഷിതൗ വിസഞ്ജ്ഞോ നിപപാത ദുഃഖിതഃ