| ←അധ്യായം7 | രാമായണം/ബാലകാണ്ഡം രചന: അധ്യായം8 |
അധ്യായം9→ |
1 തസ്യ ത്വ് ഏവം പ്രഭാവസ്യ ധർമജ്ഞസ്യ മഹാത്മനഃ
സുതാർഥം തപ്യമാനസ്യ നാസീദ് വംശകരഃ സുതഃ
2 ചിന്തയാനസ്യ തസ്യൈവം ബുദ്ധിർ ആസീൻ മഹാത്മനഃ
സുതാർഥം വാജിമേധേന കിമർഥം ന യജാമ്യ് അഹം
3 സ നിശ്ചിതാം മതിം കൃത്വാ യഷ്ടവ്യം ഇതി ബുദ്ധിമാൻ
മന്ത്രിഭിഃ സഹ ധർമാത്മാ സർവൈർ ഏവ കൃതാത്മഭിഃ
4 തതോ ഽബ്രവീദ് ഇദം രാജാ സുമന്ത്രം മന്ത്രിസത്തമം
ശീഘ്രം ആനയ മേ സർവാൻ ഗുരൂംസ് താൻ സപുരോഹിതാൻ
5 ഏതച് ഛ്രുത്വാ രഹഃ സൂതോ രാജാനം ഇദം അബ്രവീത്
ഋത്വിഗ്ഭിർ ഉപദിഷ്ടോ ഽയം പുരാവൃത്തോ മയാ ശ്രുതഃ
6 സനത്കുമാരോ ഭഗവാൻ പൂർവം കഥിതവാൻ കഥാം
ഋഷീണാം സംനിധൗ രാജംസ് തവ പുത്രാഗമം പ്രതി
7 കാശ്യപസ്യ തു പുത്രോ ഽസ്തി വിഭാണ്ഡക ഇതി ശ്രുതഃ
ഋഷ്യശൃംഗ ഇതി ഖ്യാതസ് തസ്യ പുത്രോ ഭവിഷ്യതി
8 സ വനേ നിത്യസംവൃദ്ധോ മുനിർ വനചരഃ സദാ
നാന്യം ജാനാതി വിപ്രേന്ദ്രോ നിത്യം പിത്രനുവർതനാത്
9 ദ്വൈവിധ്യം ബ്രഹ്മചര്യസ്യ ഭവിഷ്യതി മഹാത്മനഃ
ലോകേഷു പ്രഥിതം രാജൻ വിപ്രൈശ് ച കഥിതം സദാ
10 തസ്യൈവം വർതമാനസ്യ കാലഃ സമഭിവർതത
അഗ്നിം ശുശ്രൂഷമാണസ്യ പിതരം ച യശസ്വിനം
11 ഏതസ്മിന്ന് ഏവ കാലേ തു രോമപാദഃ പ്രതാപവാൻ
അംഗേഷു പ്രഥിതാ രാജാ ഭവിഷ്യതി മഹാബലഃ
12 തസ്യ വ്യതിക്രമാദ് രാജ്ഞോ ഭവിഷ്യതി സുദാരുണാ
അനാവൃഷ്ടിഃ സുഘോരാ വൈ സർവഭൂതഭയാവഹാ
13 അനാവൃഷ്ട്യാം തു വൃത്തായാം രാജാ ദുഃഖസമന്വിതഃ
ബ്രാഹ്മണാഞ് ശ്രുതവൃദ്ധാംശ് ച സമാനീയ പ്രവക്ഷ്യതി
14 ഭവന്തഃ ശ്രുതധർമാണോ ലോകേ ചാരിത്രവേദിനഃ
സമാദിശന്തു നിയമം പ്രായശ്ചിത്തം യഥാ ഭവേത്
15 വക്ഷ്യന്തി തേ മഹീപാലം ബ്രാഹ്മണാ വേദപാരഗാഃ
വിഭാണ്ഡകസുതം രാജൻ സർവോപായൈർ ഇഹാനയ
16 ആനായ്യ ച മഹീപാല ഋഷ്യശൃംഗം സുസത്കൃതം
പ്രയച്ഛ കന്യാം ശാന്താം വൈ വിധിനാ സുസമാഹിതഃ
17 തേഷാം തു വചനം ശ്രുത്വാ രാജാ ചിന്താം പ്രപത്സ്യതേ
കേനോപായേന വൈ ശക്യം ഇഹാനേതും സ വീര്യവാൻ
18 തതോ രാജാ വിനിശ്ചിത്യ സഹ മന്ത്രിഭിർ ആത്മവാൻ
പുരോഹിതം അമാത്യാംശ് ച പ്രേഷയിഷ്യതി സത്കൃതാൻ
19 തേ തു രാജ്ഞോ വചഃ ശ്രുത്വാ വ്യഥിതാ വനതാനനാഃ
ന ഗച്ഛേമ ഋഷേർ ഭീതാ അനുനേഷ്യന്തി തം നൃപം
20 വക്ഷ്യന്തി ചിന്തയിത്വാ തേ തസ്യോപായാംശ് ച താൻ ക്ഷമാൻ
ആനേഷ്യാമോ വയം വിപ്രം ന ച ദോഷോ ഭവിഷ്യതി
21 ഏവം അംഗാധിപേനൈവ ഗണികാഭിർ ഋഷേഃ സുതഃ
ആനീതോ ഽവർഷയദ് ദേവഃ ശാന്താ ചാസ്മൈ പ്രദീയതേ
22 ഋഷ്യശൃംഗസ് തു ജാമാതാ പുത്രാംസ് തവ വിധാസ്യതി
സനത്കുമാരകഥിതം ഏതാവദ് വ്യാഹൃതം മയാ
23 അഥ ഹൃഷ്ടോ ദശരഥഃ സുമന്ത്രം പ്രത്യഭാഷത
യഥർഷ്യശൃംഗസ് ത്വ് ആനീതോ വിസ്തരേണ ത്വയോച്യതാം