ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / തൃതീയഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 3) / അദ്ധ്യായം 18
| ← സ്കന്ധം 3 : അദ്ധ്യായം 17 | സ്കന്ധം 3 : അദ്ധ്യായം 19 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / തൃതീയഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 3) / അദ്ധ്യായം 18
തിരുത്തുക
മൈത്രേയ ഉവാച
തദേവമാകർണ്യ ജലേശഭാഷിതം
മഹാമനാസ്തദ് വിഗണയ്യ ദുർമ്മദഃ ।
ഹരേർവിദിത്വാ ഗതിമങ്ഗ നാരദാദ്-
രസാതലം നിർവിവിശേ ത്വരാന്വിതഃ ॥ 1 ॥
ദദർശ തത്രാഭിജിതം ധരാധരം
പ്രോന്നീയമാനാവനിമഗ്രദംഷ്ട്രയാ ।
മുഷ്ണന്തമക്ഷ്ണാ സ്വരുചോഽരുണശ്രിയാ
ജഹാസ ചാഹോ വനഗോചരോ മൃഗഃ ॥ 2 ॥
ആഹൈനമേഹ്യജ്ഞ മഹീം വിമുഞ്ച നോ
രസൌകസാം വിശ്വസൃജേയമർപ്പിതാ ।
ന സ്വസ്തി യാസ്യസ്യനയാ മമേക്ഷതഃ
സുരാധമാസാദിതസൂകരാകൃതേ ॥ 3 ॥
ത്വം നഃ സപത്നൈരഭവായ കിം ഭൃതോ
യോ മായയാ ഹന്ത്യസുരാൻ പരോക്ഷജിത് ।
ത്വാം യോഗമായാബലമൽപപൌരുഷം
സംസ്ഥാപ്യ മൂഢ പ്രമൃജേ സുഹൃച്ഛുചഃ ॥ 4 ॥
ത്വയി സംസ്ഥിതേ ഗദയാ ശീർണ്ണശീർഷ-
ണ്യസ്മദ്ഭുജച്യുതയാ യേ ച തുഭ്യം ।
ബലിം ഹരന്ത്യൃഷയോ യേ ച ദേവാഃ
സ്വയം സർവ്വേ ന ഭവിഷ്യന്ത്യമൂലാഃ ॥ 5 ॥
സ തുദ്യമാനോഽരിദുരുക്തതോമരൈർ-
ദംഷ്ട്രാഗ്രഗാം ഗാമുപലക്ഷ്യ ഭീതാം ।
തോദം മൃഷൻ നിരഗാദംബുമധ്യാദ്-
ഗ്രാഹാഹതഃ സ കരേണുർ യഥേഭഃ 6 ॥
തം നിഃസരന്തം സലിലാദനുദ്രുതോ
ഹിരണ്യകേശോ ദ്വിരദം യഥാ ഝഷഃ ।
കരാളദംഷ്ട്രോഽശനിനിസ്വനോഽബ്രവീദ്-
ഗതഹ്രിയാം കിം ത്വസതാം വിഗർഹിതം ॥ 7 ॥
സ ഗാമുദസ്താത്സലിലസ്യ ഗോചരേ
വിന്യസ്യ തസ്യാമദധാത്സ്വസത്ത്വം ।
അഭിഷ്ടുതോ വിശ്വസൃജാ പ്രസൂനൈ-
രാപൂര്യമാണോ വിബുധൈഃ പശ്യതോഽരേഃ ॥ 8 ॥
പരാനുഷക്തം തപനീയോപകൽപം
മഹാഗദം കാഞ്ചനചിത്രദംശം ।
മർമ്മാണ്യഭീക്ഷ്ണം പ്രതുദന്തം ദുരുക്തൈഃ
പ്രചണ്ഡമന്യുഃ പ്രഹസംസ്തം ബഭാഷേ ॥ 9 ॥
ശ്രീഭഗവാനുവാച
സത്യം വയം ഭോ വനഗോചരാ മൃഗാ
യുഷ്മദ്വിധാൻ മൃഗയേ ഗ്രാമസിംഹാൻ ।
ന മൃത്യുപാശൈഃ പ്രതിമുക്തസ്യ വീരാ
വികത്ഥനം തവ ഗൃഹ്ണന്ത്യഭദ്ര ॥ 10 ॥
ഏതേ വയം ന്യാസഹരാ രസൌകസാം
ഗതഹ്രിയോ ഗദയാ ദ്രാവിതാസ്തേ ।
തിഷ്ഠാമഹേഽഥാപി കഥഞ്ചിദാജൌ
സ്ഥേയം ക്വ യാമോ ബലിനോത്പാദ്യ വൈരം ॥ 11 ॥
ത്വം പദ്രഥാനാം കില യൂഥപാധിപോ
ഘടസ്വ നോഽസ്വസ്തയ ആശ്വനൂഹഃ ।
സംസ്ഥാപ്യ ചാസ്മാൻ പ്രമൃജാശ്രു സ്വകാനാം
യഃ സ്വാം പ്രതിജ്ഞാം നാതിപിപർത്ത്യസഭ്യഃ ॥ 12 ॥
മൈത്രേയ ഉവാച
സോഽധിക്ഷിപ്തോ ഭഗവതാ പ്രലബ്ധശ്ച രുഷാ ഭൃശം ।
ആജഹാരോൽബണം ക്രോധം ക്രീഡ്യമാനോഽഹിരാഡിവ ॥ 13 ॥
സൃജന്നമർഷിതഃ ശ്വാസാൻ മന്യുപ്രചലിതേന്ദ്രിയഃ ।
ആസാദ്യ തരസാ ദൈത്യോ ഗദയാഭ്യഹനദ്ധരിം ॥ 14 ॥
ഭഗവാംസ്തു ഗദാവേഗം വിസൃഷ്ടം രിപുണോരസി ।
അവഞ്ചയത്തിരശ്ചീനോ യോഗാരൂഢ ഇവാന്തകം ॥ 15 ॥
പുനഗ്ഗദാം സ്വാമാദായ ഭ്രാമയന്തമഭീക്ഷ്ണശഃ ।
അഭ്യധാവദ്ധരിഃ ക്രുദ്ധഃ സംരംഭാദ്ദഷ്ടദച്ഛദം ॥ 16 ॥
തതശ്ച ഗദയാരാതിം ദക്ഷിണസ്യാം ഭ്രുവി പ്രഭുഃ ।
ആജഘ്നേ സ തു താം സൗമ്യ ഗദയാ കോവിദോഽഹനത് ॥ 17 ॥
ഏവം ഗദാഭ്യാം ഗുർവ്വീഭ്യാം ഹര്യക്ഷോ ഹരിരേവ ച ।
ജിഗീഷയാ സുസംരബ്ധാവന്യോന്യമഭിജഘ്നതുഃ ॥ 18 ॥
തയോഃ സ്പൃധോസ്തിഗ്മഗദാഹതാംഗയോഃ
ക്ഷതാസ്രവഘ്രാണവിവൃദ്ധമന്യ്വോഃ ।
വിചിത്രമാർഗ്ഗാംശ്ചരതോർജ്ജിഗീഷയാ
വ്യഭാദിളായാമിവ ശുഷ്മിണോർമൃധഃ ॥ 19 ॥
ദൈത്യസ്യ യജ്ഞാവയവസ്യ മായാ-
ഗൃഹീതവാരാഹതനോർമ്മഹാത്മനഃ ।
കൌരവ്യ മഹ്യാം ദ്വിഷതോർവ്വിമർദ്ദനം
ദിദൃക്ഷുരാഗാദൃഷിഭിർവൃതഃ സ്വരാട് ॥ 20 ॥
ആസന്നശൌണ്ഡീരമപേതസാധ്വസം
കൃതപ്രതീകാരമഹാര്യവിക്രമം ।
വിലക്ഷ്യ ദൈത്യം ഭഗവാൻ സഹസ്രണീർ-
ജ്ജഗാദ നാരായണമാദിസൂകരം ॥ 21 ॥
ബ്രഹ്മോവാച
ഏഷ തേ ദേവ ദേവാനാമംഘ്രിമൂലമുപേയുഷാം ।
വിപ്രാണാം സൌരഭേയീണാം ഭൂതാനാമപ്യനാഗസാം ॥ 22 ॥
ആഗസ്കൃദ് ഭയകൃദ് ദുഷ്കൃദസ്മദ്രാദ്ധവരോഽസുരഃ ।
അന്വേഷന്നപ്രതിരഥോ ലോകാനടതി കണ്ടകഃ ॥ 23 ॥
മൈനം മായാവിനം ദൃപ്തം നിരങ്കുശമസത്തമം ।
ആക്രീഡ ബാലവദ്ദേവ യഥാശീവിഷമുത്ഥിതം ॥ 24 ॥
ന യാവദേഷ വർദ്ധേത സ്വാം വേലാം പ്രാപ്യ ദാരുണഃ ।
സ്വാം ദേവ മായാമാസ്ഥായ താവജ്ജഹ്യഘമച്യുത ॥ 25 ॥
ഏഷാ ഘോരതമാ സന്ധ്യാ ലോകച്ഛംബട്കരീ പ്രഭോ ।
ഉപസർപ്പതി സർവ്വാത്മൻ സുരാണാം ജയമാവഹ ॥ 26 ॥
അധുനൈഷോഽഭിജിന്നാമ യോഗോ മൌഹൂർത്തികോ ഹ്യഗാത് ।
ശിവായ നസ്ത്വം സുഹൃദാമാശു നിസ്തര ദുസ്തരം ॥ 27 ॥
ദിഷ്ട്യാ ത്വാം വിഹിതം മൃത്യുമയമാസാദിതഃ സ്വയം ।
വിക്രമ്യൈനം മൃധേ ഹത്വാ ലോകാനാധേഹി ശർമ്മണി ॥ 28 ॥