ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദ്വാദശഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 12) / അദ്ധ്യായം 9
| ← സ്കന്ധം 12 : അദ്ധ്യായം 8 | സ്കന്ധം 12 : അദ്ധ്യായം 10 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദ്വാദശഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 12) / അദ്ധ്യായം 9
തിരുത്തുക
സൂത ഉവാച
സംസ്തുതോ ഭഗവാനിത്ഥം മാർക്കണ്ഡേയേന ധീമതാ ।
നാരായണോ നരസഖഃ പ്രീത ആഹ ഭൃഗൂദ്വഹം ॥ 1 ॥
ശ്രീഭഗവാനുവാച
ഭോ ഭോ ബ്രഹ്മർഷിവര്യോഽസി സിദ്ധ ആത്മസമാധിനാ ।
മയി ഭക്ത്യാനപായിന്യാ തപഃസ്വാധ്യായസംയമൈഃ ॥ 2 ॥
വയം തേ പരിതുഷ്ടാഃ സ്മ ത്വദ്ബൃഹദ് വ്രതചര്യയാ ।
വരം പ്രതീച്ഛ ഭദ്രം തേ വരദേശാദഭീപ്സിതം ॥ 3 ॥
ഋഷിരുവാച
ജിതം തേ ദേവ ദേവേശ പ്രപന്നാർതിഹരാച്യുത ।
വരേണൈതാവതാലം നോ യദ്ഭവാൻ സമദൃശ്യത ॥ 4 ॥
ഗൃഹീത്വാജാദയോ യസ്യ ശ്രീമത്പാദാബ്ജദർശനം ।
മനസാ യോഗപക്വേന സ ഭവാൻ മേഽക്ഷിഗോചരഃ ॥ 5 ॥
അഥാപ്യംബുജപത്രാക്ഷ പുണ്യശ്ലോകശിഖാമണേ ।
ദ്രക്ഷ്യേ മായാം യയാ ലോകഃ സപാലോ വേദ സദ്ഭിദാം ॥ 6 ॥
സൂത ഉവാച
ഇതീഡിതോഽർച്ചിതഃ കാമമൃഷിണാ ഭഗവാൻ മുനേ ।
തഥേതി സ സ്മയൻ പ്രാഗാദ്ബദര്യാശ്രമമീശ്വരഃ ॥ 7 ॥
തമേവ ചിന്തയന്നർത്ഥമൃഷിഃ സ്വാശ്രമ ഏവ സഃ ।
വസന്നഗ്ന്യർക്കസോമാംബുഭൂവായുവിയദാത്മസു ॥ 8 ॥
ധ്യായൻ സർവ്വത്ര ച ഹരിം ഭാവദ്രവ്യൈരപൂജയത് ।
ക്വചിത്പൂജാം വിസസ്മാര പ്രേമപ്രസരസംപ്ലുതഃ ॥ 9 ॥
തസ്യൈകദാ ഭൃഗുശ്രേഷ്ഠ പുഷ്പഭദ്രാതടേ മുനേഃ ।
ഉപാസീനസ്യ സന്ധ്യായാം ബ്രഹ്മൻ വായുരഭൂൻമഹാൻ ॥ 10 ॥
തം ചണ്ഡശബ്ദം സമുദീരയന്തം
ബലാഹകാ അന്വഭവൻ കരാളാഃ ।
അക്ഷസ്ഥവിഷ്ഠാ മുമുചുസ്തഡിദ്ഭിഃ
സ്വനന്ത ഉച്ചൈരഭിവർഷധാരാഃ ॥ 11 ॥
തതോ വ്യദൃശ്യന്ത ചതുഃസമുദ്രാഃ
സമന്തതഃ ക്ഷ്മാതലമാഗ്രസന്തഃ ।
സമീരവേഗോർമ്മിഭിരുഗ്രനക്ര-
മഹാഭയാവർത്തഗഭീരഘോഷാഃ ॥ 12 ॥
അന്തർബ്ബഹിശ്ചാദ്ഭിരതിദ്യുഭിഃ ഖരൈഃ
ശതഹ്രദാഭീരുപതാപിതം ജഗത് ।
ചതുർവ്വിധം വീക്ഷ്യ സഹാത്മനാ മുനിർ-
ജലാപ്ലുതാം ക്ഷ്മാം വിമനാഃ സമത്രസത് ॥ 13 ॥
തസ്യൈവമുദ്വീക്ഷത ഊർമ്മിഭീഷണഃ
പ്രഭഞ്ജനാഘൂർണ്ണിതവാർമ്മഹാർണ്ണവഃ ।
ആപൂര്യമാണോ വരഷദ്ഭിരംബുദൈഃ
ക്ഷ്മാമപ്യധാദ്ദ്വീപവർഷാദ്രിഭിഃ സമം ॥ 14 ॥
സക്ഷ്മാന്തരിക്ഷം സദിവം സഭാഗണം
ത്രൈലോക്യമാസീത് സഹ ദിഗ്ഭിരാപ്ലുതം ।
സ ഏക ഏവോർവ്വരിതോ മഹാമുനിർ-
ബഭ്രാമ വിക്ഷിപ്യ ജടാ ജഡാന്ധവത് ॥ 15 ॥
ക്ഷുത്തൃട് പരീതോ മകരൈസ്തിമിങ്ഗിലൈ-
രുപദ്രുതോ വീചിനഭസ്വതാ ഹതഃ ।
തമസ്യപാരേ പതിതോ ഭ്രമൻ ദിശോ
ന വേദ ഖം ഗാം ച പരിശ്രമേഷിതഃ ॥ 16 ॥
ക്വചിദ്ഗതോ മഹാവർത്തേ തരളൈസ്താഡിതഃ ക്വചിത് ।
യാദോഭിർഭക്ഷ്യതേ ക്വാപി സ്വയമന്യോന്യഘാതിഭിഃ ॥ 17 ॥
ക്വചിച്ഛോകം ക്വചിൻമോഹം ക്വചിദ്ദുഃഖം സുഖം ഭയം ।
ക്വചിൻമൃത്യുമവാപ്നോതി വ്യാധ്യാദിഭിരുതാർദ്ദിതഃ ॥ 18 ॥
അയുതായുതവർഷാണാം സഹസ്രാണി ശതാനി ച ।
വ്യതീയുർഭ്രമതസ്തസ്മിൻ വിഷ്ണുമായാവൃതാത്മനഃ ॥ 19 ॥
സ കദാചിദ്ഭ്രമംസ്തസ്മിൻ പൃഥിവ്യാഃ കകുദി ദ്വിജഃ ।
ന്യഗ്രോധപോതം ദദൃശേ ഫലപല്ലവശോഭിതം ॥ 20 ॥
പ്രാഗുത്തരസ്യാം ശാഖായാം തസ്യാപി ദദൃശേ ശിശും ।
ശയാനം പർണ്ണപുടകേ ഗ്രസന്തം പ്രഭയാ തമഃ ॥ 21 ॥
മഹാമരകതശ്യാമം ശ്രീമദ് വദനപങ്കജം ।
കംബുഗ്രീവം മഹോരസ്കം സുനാസം സുന്ദരഭ്രുവം ॥ 22 ॥
ശ്വാസൈജദലകാഭാതം കംബുശ്രീകർണ്ണദാഡിമം ।
വിദ്രുമാധരഭാസേഷച്ഛോണായിതസുധാസ്മിതം ॥ 23 ॥
പദ്മഗർഭാരുണാപാംഗം ഹൃദ്യഹാസാവലോകനം ।
ശ്വാസൈജദ് വലിസംവിഗ്നനിമ്നനാഭിദളോദരം ॥ 24 ॥
ചാർവ്വംഗുലിഭ്യാം പാണിഭ്യാമുന്നീയ ചരണാംബുജം ।
മുഖേ നിധായ വിപ്രേന്ദ്രോ ധയന്തം വീക്ഷ്യ വിസ്മിതഃ ॥ 25 ॥
തദ്ദർശനാദ്വീതപരിശ്രമോ മുദാ
പ്രോത്ഫുല്ലഹൃത്പദ്മവിലോചനാംബുജഃ ।
പ്രഹൃഷ്ടരോമാദ്ഭുതഭാവശങ്കിതഃ
പ്രഷ്ടും പുരസ്തം പ്രസസാര ബാലകം ॥ 26 ॥
താവച്ഛിശോർവൈ ശ്വസിതേന ഭാർഗ്ഗവഃ
സോഽന്തഃശരീരം മശകോ യഥാഽഽവിശത് ।
തത്രാപ്യദോ ന്യസ്തമചഷ്ട കൃത്സ്നശോ
യഥാ പുരാമുഹ്യദതീവ വിസ്മിതഃ ॥ 27 ॥
ഖം രോദസീ ഭഗണാനദ്രിസാഗരാൻ
ദ്വീപാൻ സവർഷാൻ കകുഭഃ സുരാസുരാൻ ।
വനാനി ദേശാൻ സരിതഃ പുരാകരാൻ
ഖേടാൻ വ്രജാനാശ്രമവർണ്ണവൃത്തയഃ ॥ 28 ॥
മഹാന്തി ഭൂതാന്യഥ ഭൌതികാന്യസൌ
കാലം ച നാനായുഗകൽപകൽപനം ।
യത്കിഞ്ചിദന്യദ് വ്യവഹാരകാരണം
ദദർശ വിശ്വം സദിവാവഭാസിതം ॥ 29 ॥
ഹിമാലയം പുഷ്പവഹാം ച താം നദീം
നിജാശ്രമം യത്ര ഋഷീനപശ്യത് ।
വിശ്വം വിപശ്യഞ്ഛ്വസിതാച്ഛിശോർവൈ
ബഹിർന്നിരസ്തോ ന്യപതല്ലയാബ്ധൌ ॥ 30 ॥
തസ്മിൻ പൃഥിവ്യാഃ കകുദി പ്രരൂഢം
വടം ച തത്പർണ്ണപുടേ ശയാനം ।
തോകം ച തത്പ്രേമസുധാസ്മിതേന
നിരീക്ഷിതോഽപാംഗനിരീക്ഷണേന ॥ 31 ॥
അഥ തം ബാലകം വീക്ഷ്യ നേത്രാഭ്യാം ധിഷ്ഠിതം ഹൃദി ।
അഭ്യയാദതിസംക്ലിഷ്ടഃ പരിഷ്വക്തുമധോക്ഷജം ॥ 32 ॥
താവത്സ ഭഗവാൻ സാക്ഷാദ് യോഗാധീശോ ഗുഹാശയഃ ।
അന്തർദ്ദധേ ഋഷേഃ സദ്യോ യഥേഹാനീശനിർമ്മിതാ ॥ 33 ॥
തമന്വഥ വടോ ബ്രഹ്മൻ സലിലം ലോകസംപ്ലവഃ ।
തിരോധായി ക്ഷണാദസ്യ സ്വാശ്രമേ പൂർവ്വവത് സ്ഥിതഃ ॥ 34 ॥