ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / പ്രഥമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 1) / അദ്ധ്യായം 1

← മാഹാത്മ്യം : അദ്ധ്യായം 6

സ്കന്ധം 1 : അദ്ധ്യായം 2 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / പ്രഥമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 1) / അദ്ധ്യായം 1

സംസാരസാഗരേ മഗ്നം ദീനം മാം കരുണാനിധേ ।
കർമ്മഗ്രാഹഗൃഹീതാംഗം മാമുദ്ധര ഭവാർണ്ണവാത് ॥

ശ്രീമദ്ഭാഗവതാഖ്യോഽയം പ്രത്യക്ഷഃ കൃഷ്ണ ഏവ ഹി ।
സ്വീകൃതോഽസി മയാ നാഥ മുക്ത്യർത്ഥം ഭവസാഗരേ ॥

മനോരഥോ മദീയോഽയം സഫലഃ സർവ്വഥാ ത്വയാ ।
നിർവ്വിഘ്നേനൈവ കർത്തവ്യഃ ദാസോഽഹം തവ കേശവ ॥

ശുകരൂപപ്രബോധജ്ഞ സർവ്വശാസ്ത്രവിശാരദ ।
ഏതത്കഥാപ്രകാശേന മദജ്ഞാനം വിനാശയ ॥

ഭവേ ഭവേ യഥാ ഭക്തിഃ പാദയോസ്തവ ജായതേ ।
തഥാ കുരുഷ്വ ദേവേശ നാഥസ്ത്വം നോ യതഃ പ്രഭോ ॥

നാമസങ്കീർത്തനം യസ്യ സർവ്വപാപപ്രണാശനം ।
പ്രണാമോ ദുഃഖശമനഃ തം നമാമി ഹരിം പരം ॥

കൃഷ്ണായ വാസുദേവായ ഹരയേ പരമാത്മനേ ।
പ്രണതക്ലേശനാശായ ഗോവിന്ദായ നമോ നമഃ ॥

സർവ്വത്ര ഗോവിന്ദനാമസങ്കീർത്തനം ഗോവിന്ദ ഗോവിന്ദ ॥

     ഗും ഗുരുഭ്യോ നമഃ ।
     ഗം ഗണപതയേ നമഃ ।
     സം സരസ്വത്യൈ നമഃ ।
     ദം ദക്ഷിണാമൂർത്തയേ നമഃ ।
     വം വേദവ്യാസായ നമഃ ।

     ഓം നമോ ഭഗവതേ വാസുദേവായ ।
     ഹരിശ്രീഗണപതയേ നമഃ ॥

॥ ഓം നമോ ഭഗവതേ വാസുദേവായ ॥
॥ പ്രഥമോഽധ്യായഃ ॥

     ജൻമാദ്യസ്യ യതോഽന്വയാദിതരത-
          ശ്ചാർത്ഥേഷ്വഭിജ്ഞഃ സ്വരാട്
     തേനേ ബ്രഹ്മഹൃദാ യ ആദികവയേ
          മുഹ്യന്തി യത്‌സൂരയഃ ।
     തേജോവാരിമൃദാം യഥാ വിനിമയോ
          യത്ര ത്രിസർഗ്ഗോഽമൃഷാ
     ധാമ്നാ സ്വേന സദാ നിരസ്തകുഹകം
          സത്യം പരം ധീമഹി ॥ 1 ॥

     ധർമ്മഃ പ്രോജ്ഝിതകൈതവോഽത്ര പരമോ
          നിർമ്മത്സരാണാം സതാം
     വേദ്യം വാസ്തവമത്ര വസ്തു ശിവദം
          താപത്രയോന്മൂലനം ।
     ശ്രീമദ്ഭാഗവതേ മഹാമുനികൃതേ
          കിം വാ പരൈരീശ്വര-
     സ്സദ്യോ ഹൃദ്യവരുദ്ധ്യതേഽത്ര കൃതിഭിഃ
          ശുശ്രൂഷുഭിസ്തത്ക്ഷണാത് ॥ 2 ॥

     നിഗമകല്പതരോർഗ്ഗലിതം ഫലം
          ശുകമുഖാദമൃതദ്രവസംയുതം ।
     പിബത ഭാഗവതം രസമാലയം
          മുഹുരഹോ രസികാ ഭുവി ഭാവുകാഃ ॥ 3 ॥

നൈമിഷേഽനിമിഷക്ഷേത്രേ ഋഷയഃ ശൌനകാദയഃ ।
സത്രം സ്വർഗ്ഗായ ലോകായ സഹസ്രസമമാസത ॥ 4 ॥

ത ഏകദാ തു മുനയഃ പ്രാതർഹുതഹുതാഗ്നയഃ ।
സത്കൃതം സൂതമാസീനം പപ്രച്ഛുരിദമാദരാത് ॥ 5 ॥

ഋഷയ ഊചുഃ

ത്വയാ ഖലു പുരാണാനി സേതിഹാസാനി ചാനഘ ।
ആഖ്യാതാന്യപ്യധീതാനി ധർമ്മശാസ്ത്രാണി യാന്യുത ॥ 6 ॥

യാനി വേദവിദാം ശ്രേഷ്ഠോ ഭഗവാൻ ബാദരായണഃ ।
അന്യേ ച മുനയഃ സൂത പരാവരവിദോ വിദുഃ ॥ 7 ॥

വേത്ഥ ത്വം സൌമ്യ! തത് സർവ്വം തത്ത്വതസ്തദനുഗ്രഹാത് ।
ബ്രൂയുഃ സ്നിഗ്ദ്ധസ്യ ശിഷ്യസ്യ ഗുരവോ ഗുഹ്യമപ്യുത ॥ 8 ॥

തത്ര തത്രാഞ്ജസാഽഽയുഷ്മൻ ഭവതാ യദ്വിനിശ്ചിതം ।
പുംസാമേകാന്തതഃ ശ്രേയസ്തന്നശ്ശംസിതുമർഹസി ॥ 9 ॥

പ്രായേണാല്പായുഷഃ സഭ്യ കലാവസ്മിൻ യുഗേ ജനാഃ ।
മന്ദാഃ സുമന്ദമതയോ മന്ദഭാഗ്യാ ഹ്യുപദ്രുതാഃ ॥ 10 ॥

ഭൂരീണി ഭൂരികർമ്മാണി ശ്രോതവ്യാനി വിഭാഗശഃ ।
അതസ്സാധോഽത്ര യത്‌ സാരം സമുദ്ധൃത്യ മനീഷയാ ।
ബ്രൂഹി നഃ ശ്രദ്ദധാനാനാം യേനാത്മാ സംപ്രസീദതി ॥ 11 ॥

സൂത ജാനാസി ഭദ്രം തേ ഭഗവാൻ സാത്വതാം പതിഃ ।
ദേവക്യാം വസുദേവസ്യ ജാതോ യസ്യ ചികീർഷയാ ॥ 12 ॥

തന്നഃ ശുശ്രൂഷമാണാനാമർഹസ്യങ്ഗാനുവർണ്ണിതും ।
യസ്യാവതാരോ ഭൂതാനാം ക്ഷേമായ ച ഭവായ ച ॥ 13 ॥

ആപന്നസംസൃതിം ഘോരാം യന്നാമ വിവശോ ഗൃണൻ ।
തതസ്സദ്യോ വിമുച്യേത യദ്ബിഭേതി സ്വയം ഭയം ॥ 14 ॥

യത്പാദസംശ്രയാഃ സൂത മുനയഃ പ്രശമായനാഃ ।
സദ്യഃ പുനന്ത്യുപസ്പൃഷ്ടാഃ സ്വർദ്ധുന്യാപോഽനുസേവയാ ॥ 15 ॥

കോ വാ ഭഗവതസ്തസ്യ പുണ്യശ്ലോകേഡ്യകർമ്മണഃ ।
ശുദ്ധികാമോ ന ശൃണുയാദ്യശഃ കലിമലാപഹം ॥ 16 ॥

തസ്യ കർമ്മാണ്യുദാരാണി പരിഗീതാനി സൂരിഭിഃ ।
ബ്രൂഹി നഃ ശ്രദ്ദധാനാനാം ലീലയാ ദധതഃ കലാഃ ॥ 17 ॥

അഥാഖ്യാഹി ഹരേർദ്ധീമന്നവതാരകഥാഃ ശുഭാഃ ।
ലീലാ വിദധതഃ സ്വൈരമീശ്വരസ്യാത്മമായയാ ॥ 18 ॥

വയം തു ന വിതൃപ്യാമ ഉത്തമശ്ലോകവിക്രമേ ।
യച്ഛൃണ്വതാം രസജ്ഞാനാം സ്വാദു സ്വാദു പദേ പദേ ॥ 19 ॥

കൃതവാൻ കില വീര്യാണി സഹ രാമേണ കേശവഃ ।
അതിമർത്ത്യാനി ഭഗവാൻ ഗൂഢഃ കപടമാനുഷഃ ॥ 20 ॥

കലിമാഗതമാജ്ഞായ ക്ഷേത്രേഽസ്മിൻ വൈഷ്ണവേ വയം ।
ആസീനാ ദീർഘസത്രേണ കഥായാം സക്ഷണാ ഹരേഃ ॥ 21 ॥

ത്വം നഃ സന്ദർശിതോ ധാത്രാ ദുസ്തരം നിസ്തിതീർഷതാം ।
കലിം സത്ത്വഹരം പുംസാം കർണ്ണധാര ഇവാർണ്ണവം ॥ 22 ॥

ബ്രൂഹി യോഗേശ്വരേ കൃഷ്ണേ ബ്രഹ്മണ്യേ ധർമ്മവർമ്മണി ।
സ്വാം കാഷ്ഠാമധുനോപേതേ ധർമ്മഃ കം ശരണം ഗതഃ ॥ 23 ॥