ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ഷഷ്ഠഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 6) / അദ്ധ്യായം 19

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ഷഷ്ഠഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 6) / അദ്ധ്യായം 19 തിരുത്തുക


രാജോവാച

വ്രതം പുംസവനം ബ്രഹ്മൻ ഭവതാ യദുദീരിതം ।
തസ്യ വേദിതുമിച്ഛാമി യേന വിഷ്ണുഃ പ്രസീദതി ॥ 1 ॥

ശ്രീശുക ഉവാച

ശുക്ലേ മാർഗ്ഗശിരേ പക്ഷേ യോഷിദ്ഭർത്തുരനുജ്ഞയാ ।
ആരഭേത വ്രതമിദം സാർവ്വകാമികമാദിതഃ ॥ 2 ॥

നിശമ്യ മരുതാം ജൻമ ബ്രാഹ്മണാനനുമന്ത്ര്യ ച ।
സ്നാത്വാ ശുക്ലദതീ ശുക്ലേ വസീതാലങ്കൃതാംബരേ ।
പൂജയേത്പ്രാതരാശാത്പ്രാഗ്ഭഗവന്തം ശ്രിയാ സഹ ॥ 3 ॥

അലം തേ നിരപേക്ഷായ പൂർണ്ണകാമ നമോസ്തു തേ ।
മഹാവിഭൂതിപതയേ നമഃ സകലസിദ്ധയേ ॥ 4 ॥

യഥാ ത്വം കൃപയാ ഭൂത്യാ തേജസാ മഹിമൌജസാ ।
ജുഷ്ട ഈശ ഗുണൈഃ സർവൈസ്തതോഽസി ഭഗവാൻ പ്രഭുഃ ॥ 5 ॥

വിഷ്ണുപത്നി മഹാമായേ മഹാപുരുഷലക്ഷണേ ।
പ്രീയേഥാ മേ മഹാഭാഗേ ലോകമാതർന്നമോസ്തു തേ ॥ 6 ॥

ഓം നമോ ഭഗവതേ മഹാപുരുഷായ മഹാനുഭാവായ മഹാവിഭൂതിപതയേ സഹ മഹാവിഭൂതിഭിർബലിമുപഹരാണീതി അനേനാഹരഹർമ്മന്ത്രേണ വിഷ്ണോരാവാഹനാർഘ്യപാദ്യോപസ്പർശനസ്നാനവാസൌപവീതവിഭൂഷണഗന്ധപുഷ്പധൂപദീപോപഹാരാദ്യുപചാരാംശ്ച സമാഹിതോപാഹരേത് ॥ 7 ॥

ഹവിഃശേഷം തു ജുഹുയാദനലേ ദ്വാദശാഹുതീഃ । ഓം നമോ ഭഗവതേ മഹാപുരുഷായ മഹാവിഭൂതിപതയേ സ്വാഹേതി ॥ 8 ॥

ശ്രിയം വിഷ്ണും ച വരദാവാശിഷാം പ്രഭവാവുഭൌ ।
ഭക്ത്യാ സമ്പൂജയേന്നിത്യം യദീച്ഛേത്സർവസമ്പദഃ ॥ 9 ॥

പ്രണമേദ്ദണ്ഡവദ്ഭൂമൌ ഭക്തിപ്രഹ്വേണ ചേതസാ ।
ദശവാരം ജപേൻമന്ത്രം തതഃ സ്തോത്രമുദീരയേത് ॥ 10 ॥

യുവാം തു വിശ്വസ്യ വിഭൂ ജഗതഃ കാരണം പരം ।
ഇയം ഹി പ്രകൃതിഃ സൂക്ഷ്മാ മായാശക്തിർദുരത്യയാ ॥ 11 ॥

തസ്യാ അധീശ്വരഃ സാക്ഷാത് ത്വമേവ പുരുഷഃ പരഃ ।
ത്വം സർവ്വയജ്ഞ ഇജ്യേയം ക്രിയേയം ഫലഭുഗ്ഭവാൻ ॥ 12 ॥

ഗുണവ്യക്തിരിയം ദേവീ വ്യഞ്ജകോ ഗുണഭുഗ്ഭവാൻ ।
ത്വം ഹി സർവ്വശരീര്യാത്മാ ശ്രീഃ ശരീരേന്ദ്രിയാശയാ ।
നാമരൂപേ ഭഗവതീ പ്രത്യയസ്ത്വമപാശ്രയഃ ॥ 13 ॥

യഥാ യുവാം ത്രിലോകസ്യ വരദൌ പരമേഷ്ഠിനൌ ।
തഥാ മ ഉത്തമശ്ലോക സന്തു സത്യാ മഹാശിഷഃ ॥ 14 ॥

ഇത്യഭിഷ്ടൂയ വരദം ശ്രീനിവാസം ശ്രിയാ സഹ ।
തന്നിഃസാര്യോപഹരണം ദത്ത്വാചമനമർച്ചയേത് ॥ 15 ॥

തതഃ സ്തുവീത സ്തോത്രേണ ഭക്തിപ്രഹ്വേണ ചേതസാ ।
യജ്ഞോച്ഛിഷ്ടമവഘ്രായ പുനരഭ്യർച്ചയേദ്ധരിം ॥ 16 ॥

പതിം ച പരയാ ഭക്ത്യാ മഹാപുരുഷചേതസാ ।
പ്രിയൈസ്തൈസ്തൈരുപനമേത്പ്രേമശീലഃ സ്വയം പതിഃ ।
ബിഭൃയാത് സർവ്വകർമ്മാണി പത്ന്യാ ഉച്ചാവചാനി ച ॥ 17 ॥

കൃതമേകതരേണാപി ദമ്പത്യോരുഭയോരപി ।
പത്ന്യാം കുര്യാദനർഹായാം പതിരേതത് സമാഹിതഃ ॥ 18 ॥

വിഷ്ണോർവ്രതമിദം ബിഭ്രൻ ന വിഹന്യാത്കഥഞ്ചന ।
വിപ്രാൻ സ്ത്രിയോ വീരവതീഃ സ്രഗ്ഗന്ധബലിമണ്ഡനൈഃ ।
അർച്ചേദഹരഹർഭക്ത്യാ ദേവം നിയമമാസ്ഥിതഃ ॥ 19 ॥

ഉദ്വാസ്യ ദേവം സ്വേ ധാമ്നി തന്നിവേദിതമഗ്രതഃ ।
അദ്യാദാത്മവിശുദ്ധ്യർത്ഥം സർവ്വകാമർദ്ധയേ തഥാ ॥ 20 ॥

ഏതേന പൂജാവിധിനാ മാസാൻ ദ്വാദശ ഹായനം ।
നീത്വാഥോപരമേത് സാധ്വീ കാർത്തികേ ചരമേഽഹനി ॥ 21 ॥

ശ്വോഭൂതേഽപ ഉപസ്പൃശ്യ കൃഷ്ണമഭ്യർച്ച്യ പൂർവ്വവത് ।
പയഃശൃതേന ജുഹുയാച്ചരുണാ സഹ സർപ്പിഷാ ।
പാകയജ്ഞവിധാനേന ദ്വാദശൈവാഹുതീഃ പതിഃ ॥ 22 ॥

ആശിഷഃ ശിരസാദായ ദ്വിജൈഃ പ്രീതൈഃ സമീരിതാഃ ।
പ്രണമ്യ ശിരസാ ഭക്ത്യാ ഭുഞ്ജീത തദനുജ്ഞയാ ॥ 23 ॥

ആചാര്യമഗ്രതഃ കൃത്വാ വാഗ്യതഃ സഹ ബന്ധുഭിഃ ।
ദദ്യാത്പത്ന്യൈ ചരോഃ ശേഷം സുപ്രജസ്ത്വം സുസൌഭഗം ॥ 24 ॥

     ഏതച്ചരിത്വാ വിധിവദ് വ്രതം വിഭോ-
          രഭീപ്സിതാർത്ഥം ലഭതേ പുമാനിഹ ।
     സ്ത്രീ ത്വേതദാസ്ഥായ ലഭേത സൌഭഗം
          ശ്രിയം പ്രജാം ജീവപതിം യശോ ഗൃഹം ॥ 25 ॥

     കന്യാ ച വിന്ദേത സമഗ്രലക്ഷണം
          വരം ത്വവീരാ ഹതകിൽബിഷാ ഗതിം ।
     മൃതപ്രജാ ജീവസുതാ ധനേശ്വരീ
          സുദുർഭഗാ സുഭഗാ രൂപമഗ്ര്യം ॥ 26 ॥

     വിന്ദേദ്വിരൂപാ വിരുജാ വിമുച്യതേ
          യ ആമയാവീന്ദ്രിയകൽപദേഹം ।
     ഏതത്പഠന്നഭ്യുദയേ ച കർമ്മ-
          ണ്യനന്തതൃപ്തിഃ പിതൃദേവതാനാം ॥ 27 ॥

     തുഷ്ടാഃ പ്രയച്ഛന്തി സമസ്തകാമാൻ
          ഹോമാവസാനേ ഹുതഭുക് ശ്രീർഹരിശ്ച ।
     രാജൻ മഹൻമരുതാം ജൻമ പുണ്യം
          ദിതേർവ്രതം ചാഭിഹിതം മഹത്തേ ॥ 28 ॥