വനമാല/ഒരു സന്ധ്യ
| വനമാല (കവിതാസമാഹാരം) രചന: ഒരു സന്ധ്യ |
വനമാല എന്ന കവിതാസമാഹാരത്തിൽ നിന്ന്
|
|
കാവ്യങ്ങൾ
വീണ പൂവ് · ഒരു സിംഹപ്രസവം |
|
കവിതാസമാഹാരം
|
|
വിവർത്തനം
|
|
സ്തോത്ര കൃതികൾ
|
|
മറ്റു രചനകൾ
|
|
|
ഉളവായിടുന്നു സുഖമേറ്റമുള്ളിലെൻ
കുളിർപശ്ചിമാംബുനിധിവായുപോതമേ,
പൊളിയാക്കിയുഷ്ണകഥ നീ തലോടവേ
പുളകം വരുന്നു പെരുകുന്നു കണ്ണുനീർ.
ഇടവത്തിലും വലിയ ചൂടുമൂലമാ-
യിടരാർന്നു നിന്നെ നിരൂപിച്ചണഞ്ഞു ഞാൻ
വിടപ്രിവജത്തിൽ വിടരുന്ന പൂമണം
തടവീടുമീയുപവനത്തിലന്തിയിൽ.
ഇടവിട്ടിടാതെ ജനമെത്തിയാർത്തി തീർ
ത്തുടൽ ചീർക്കുമാറിഹ സദാ രമിക്കയാൽ
സ്ഫുടധന്യഭാവമിയലുന്നു വഞ്ചി ഭൂ-
മുടിരത്നമീ നഗരപുഷ്ടവാടിക.
ഗണമായ് നടപ്പു ചില,രിങ്ങിരിക്കമേ-
ലിണയായിരിപ്പൂ ചില,രൊറ്റയായുമേ
അണയത്തു വാഴ്വു ചെറുപൈതൽ പൂവുപോൽ
ക്ഷണമന്തി നോക്കിയൊരു കോണിൽ ഞാനുമേ.
അതിരമ്യ വൃക്ഷനിരകൾക്കുമാ ലതാ-
രതികൾക്കുമങ്ങു സരസീതടത്തിനും
മതിലിന്നുമപ്പുറമഹോ! നഭസ്സിലി-
സ്ഥിതിഭേദമെങ്ങനെ വരുന്നൂ മോഹനം?
പകരുന്നു ഹന്ത! ചിലടത്തു പിച്ചള-
പ്പുതുപാളിപോൽ ഗഗനഭിത്തിതൻ നിറം
അകലത്തു വന്മരമെരിഞ്ഞുനിന്നിടു-
ന്നതുപോലെയും പുക പടർന്നപോലെയും.
ചിലടത്തു വിൺ‌വഴി ചുവന്ന പട്ടിനാൽ
നലമായടച്ചു മറ തൂങ്ങിടുന്നപോൽ
പലവർണ്ണമാം കൊടികൾ പൊങ്ങിടുന്നപോൽ
ചിലടം വെറും ചമതപൂത്ത കാടുപോൽ.
അലയാതെ വായുവിൽ വടക്കുകോണിലാ-
യിലതിങ്ങിയും ചെറിയ കൊമ്പൊതുങ്ങിയും
നിലവിട്ടു വീണ തരുപോൽ വിലങ്ങനേ
വിലസുന്നു ചാരനിറമാമൊരു മുകിൽ.
അതിനിപ്പുറം ശിശിരവായുവംബുജ-
ക്ഷതിചേർത്തു ചണ്ടി പടരും സരസ്സുപോൽ
അതിലോലമായൊളി കുറഞ്ഞ മേഘമാർ
ന്നുതിരുന്നു ഭംഗി തെളിയാതെയംബരം.
(അപൂർണ്ണം)