കവിപുഷ്പമാല
| കവിപുഷ്പമാല രചന: |
| ആധുനികമലയാളഭാഷയുടെ വളർച്ചയിൽ ഗണ്യമായ സ്വാധീനം ചെലുത്താൻ കഴിയുമാറു് അതിമനോഹരമായ ഒരു കാവ്യാന്തര ശൈലി രൂപപ്പെടുത്തിയെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞുവെന്നതാണു് വെണ്മണിമാരുടെ ഏറ്റവും വലിയ നേട്ടം. സാമുദായിക ഭാഷാ ശൈലികളുടെ ധാരാളിത്തം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഈ കാവ്യ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ കാലഘട്ടത്തിലാണു മലയാളകവിത അന്തഃപുരത്തിൽ നിന്നിറങ്ങി ശുദ്ധവായു ശ്വസിച്ചതു്. വിഷയസ്വീകരണത്തിൽ വിപ്ലവകരമായ പരിവർത്തനങ്ങൾ വരുത്തുന്നതിലും സർവ്വോപരി അയത്നലളിതമായ കാവ്യശൈലിക്കു രൂപം നൽകുന്നതിലും വെണ്മണി പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ അസ്തിവാരമുറപ്പിക്കാൻ സ്വന്തം പിതാവിനോടൊപ്പം അക്ഷീണം യത്നിച്ച കവിതയാണു് വെണ്മണി മഹൻ.അദ്ദേഹമെഴുതിയ 'കവിപുഷ്പമാല' എന്ന ഈ കൃതി മലയാള സാഹിത്യത്തിൽ ഒരു നവീന പ്രസ്ഥാനത്തിനു തന്നെ മാർഗ്ഗരേഖയൊരുക്കി. |
ലക്ഷ്യം കൂടാതെ ലങ്കാനഗരമതു തക-
ർത്തക്ഷമം രൂക്ഷനാകും
രക്ഷോജാലാധിപത്യം തടവിന ദശക-
ണ്ഠന്റെ കണ്ഠം മുറിപ്പാൻ
ലക്ഷ്യം വെച്ചങ്ങു ചീറി ദ്രുതമണയുമൊര-
ത്യുഗ്രമാം രാമബാണം
രക്ഷിച്ചീടട്ടെ നിത്യം കലിമലമകലെ-
പ്പോക്കി നന്നാക്കി നമ്മേ.[1] 1
ഇട്ടീരിമൂസ്സിനുടെ കയ്യിലയച്ച പദ്യം
കിട്ടീ വിധങ്ങൾ വിവരിച്ചു മനസ്സിലായി
ഞെട്ടീല തെല്ലമിതുകൊണ്ടഹമിന്നതല്ല
പൊട്ടീ നമുക്കു പരിചിൽ പരിഹാസഹാസം. 2
എനിക്കഹോ ദീനമതാണതിന്നാൽ
നിനയ്ക്കിലിപ്പോൾ സുഖമില്ല തെല്ലും
മനസ്സു മങ്ങുന്നു മദീയവൃത്തം
മനസ്സിലാവാതെ മറക്കയോ നീ? 3
ദണ്ഡമകന്നതിമാത്രം
ഖണ്ഡിച്ചങ്ങോട്ടിതിന്നു മറുപത്രം
തിണ്ണമയയ്ക്കാതിന്നെൻ
ദണ്ഡംകൊണ്ടിട്ടുഴന്നു കഴിയുന്നേൻ. 4
ദീനം പിടിചു ദിവസപ്രതിയുള്ള ബുദ്ധി-
ക്കൂനംഭവിച്ചു മരുവീടുമൊരെന്നൊടിപ്പോൾ
മാനം നടിചു തവ വാക്കുകൾ നന്നു നന്നു
ഞാനെന്തുവെച്ചു കുറയാതുരിയാടിടുന്നു? 5
വാച്ചിടൂം പ്രാണദുർവ്വേദന ബഹുകഠിനം
ചുണ്ടെലിക്കങ്ങു കണ്ടൻ-
പൂച്ചയ്ക്കുത്സാഹമുൾക്കൊണ്ടിളകിന വിളയാ-
ട്ടങ്ങളിന്നെന്നപോലെ
തീർച്ചയ്ക്കിക്കാര്യമോതാമധികതരമെനി-
ക്കഗ്നിമാന്ദ്യാദി ദീനം.
മൂർച്ഛിച്ചയ്യോ! കുഴങ്ങുന്നിതുപൊഴുതു നിന-
ക്കുദ്യമം ഹൃദ്യമത്രേ.[2] 6
ശശാങ്കശോഭയ്ക്കെതിർകീർത്തിയുള്ള-
തശങ്കമയ്യോ! കളയുന്നതിന്നോ
ഭ്രശം സഹിക്കാവരുതാത്തൊരാത്മ-
പ്രശംസ നീ കൊണ്ടുപിടിച്ചിടുന്നു. 7
പത്മാലയയ്ക്കു പരിതാപമണച്ചിടുന്ന
പത്മാക്ഷിമാർകളൊടൊഴിഞ്ഞു മനുഷ്യരാരും
ആത്മപ്രശംസ പതിവില്ലറിയേണമിന്നെ-
ന്നാത്മപ്രമാണസുമതേ! മതി തേ വലിപ്പം. 8
ധവളമണിധരിത്രീ ദേവനാമെന്നൊടേറ്റം
ധവളതരയശസ്സും ധാടിയും തേടിയും നീ
അവികലകുതുകംപൂണ്ടേല്ക്കയാൽ മാനമുണ്ടോ
തവ കളികളിതെല്ലാമൊക്കുമോ നിൽക്കമോ ഞാൻ 9
അമരാടുകിലച്യുതാഖ്യ! സാക്ഷാ-
ലമരാധീശസമാനമാനിയാം നീ
അമരാ ദൃഢമെന്നെയങ്ങു നിന്ദി-
ച്ചമരാതിട്ടിഹയൊട്ടയാട്ടിടൊല്ലേ 10
ഓരൊന്നിങ്ങോട്ടുരയ്ക്കുന്നതിനു മറൂവച-
സ്സോതിയില്ലെങ്കിൽ നിന്നെ-
പ്പാരം നിസ്സാരനെന്നോർത്തഹമിഹ നിതരാ-
മിന്നു നിന്ദിക്കയെന്നേ
പാരാതെ പാർത്തിടൂ നീ പരമിതിനിടയാ-
ക്കേണ്ട വേഴ്ചയ്ക്കിതേതും
പോരാതെ വന്നുപോമെന്നൊരു വഴി കരുതി-
ത്തെല്ലുടൻ ചൊല്ലിടുന്നെൻ. 11
ശങ്കാഹീനം ശശാങ്കാമലതരയശസാ
കേരളോല്പന്നഭാഷാ-
വങ്കാട്ടിൽ സഞ്ചരിക്കും സിതമണിധരണീ-
ദേവഹര്യക്ഷവര്യൻ
ഹുങ്കാരാത്തോടെതിർക്കും കവികരിനിടിലം
തച്ചുടയ്ക്കുമ്പോൾ നിന്ദാ-
ഹുങ്കാരംപൂണ്ട നിയ്യാമൊരു കുറുനരിയെ-
ക്കുസുമൊ കുന്നിപൊലും?[3] 12
കാത്തുള്ളിലച്യുത! കവിത്വമതോ വല്ലാ-
തിത്തുള്ളൽ വേണ്ട വഴിയില്ലവതാളമാകും
ചേർത്തുള്ളിലായതു നിനച്ചൊരു മുക്കിൽ മങ്ങി-
പ്പാർത്തുള്ള കാലമൊരുമട്ടിലിരിക്ക നല്ലൂ. 13
തുഷ്ടിയോടു മതി പുഷ്ടിയുള്ളൊരു വി-
ശിഷ്ടരാം കവിവരിഷ്ടർ കു-
മ്പിട്ടിടും തവ പകിട്ടുകൊണ്ടു ജയ-
മൊട്ടുമോർക്കിലിഹ കിട്ടുമോ?
നാട്ടിൽ നല്ല പുകൾനട്ട നമ്മൊടതി-
ധൃഷ്ടനായി നിലവിട്ട നീ
കഷ്ടമെന്തിനെതിരിട്ടിടുന്നു വഴി-
മുട്ടിടും പൊറുതി കെട്ടിടും. 14
മിഴിച്ചിങ്ങിരുന്നാൽ കണക്കല്ല പാരം
പഴിചുള്ള ദുർവ്വാഗ്വിഷം മേ ഹൃദന്തേ
ഒഴിക്കുന്നഹോ! പിന്നെയും പിന്നെയും നീ-
യൊഴിക്കുന്നമട്ടല്ലിതൊട്ടല്ല കഷ്ട്ടം. 15
നിന്ദാലേശം നിനയ്ക്കാതിതിനു മറുപടി
ശ്ലോകമെത്തിച്ചുകണ്ടി-
ല്ലെന്നാലേതെങ്കിലും തൻ പരിഭവമെഴുതാ-
മെന്നുവെച്ചന്നു നീതാൻ
പിന്നാലേ വിട്ട പദ്യങ്ങളുമഴകിലുടൻ
കണ്ടു മിണ്ടാതിനിത്തെ-
ല്ലെന്നാലും പിൻവലിച്ചിങ്ങനെ മരുവുകയ-
ല്ലെന്നു ഞാനൊന്നുറച്ചു. 16
രണ്ടാംവട്ടമയച്ച പദ്യതതിയിൽ
കാണിച്ചൊരാശങ്കകൾ-
ക്കണ്ടാം സമ്പ്രതി സാധുവാകിയ സമാ-
ധാനങ്ങൾ ധാരാളമായ്
കൊണ്ടാടിബ്ബത! മുമ്പിൽ ഞാനവ പറ-
ഞ്ഞീടുന്നു പിന്നെ ക്രമം-
കൊണ്ടാക്ഷേപവുമുണ്ടു പുഷ്പമിളിത-
ശ്ലോകത്തിനാകെത്തുലോം. 17
ഒട്ടും തെറ്റില്ലിതിന്നെന്നൊരു പൊഴുകിലുമി-
ങ്ങോർത്തുമല്ലെന്റെ കൈയിൽ
കിട്ടീടാഞ്ഞിട്ടുമല്ലെന്നറിയുക പറയാം
ശങ്കവിട്ടെൻ കവിത്വം!
കെട്ടും പൊട്ടിച്ചുമല്ലിന്നയി! തവ വിടുവി-
ഡ്ഡിത്വമൊന്നങ്ങു ചിന്തി-
ച്ചിട്ടാണാഹന്ത! മിണ്ടാതിവിടേ മരുവിടാൻ
ബന്ധമെൻ ബന്ധുമൗലേ! 18
ഉൽകൃഷ്ടോജ്ജൃംഭിതാഭ്രാവലി കൊടിയ കൊടും-
കാറ്റിനാൽക്കൂട്ടിമുട്ടി -
ദ്ദിക്കെട്ടും തട്ടി വെട്ടുന്നിടികളുടനുടൻ
കേൾക്കുകിൽ കേസരീന്ദ്രൻ
മെക്കെട്ടൂക്കോടു ചാടീട്ടലറുമൊരു കുറു-
ക്കൻ കുരച്ചീടുകിൽച്ചെ -
ന്നക്കൂട്ടത്തിൽ കുരയിക്കില്ലവനവമതി വ -
ന്നേക്കുമെന്നോർക്കയാലേ. 19
ഭീമശ്രീകൃഷ്ണപാർത്ഥപ്രഭൃതികളെതിരി-
ട്ടാലുമൊട്ടും മടക്കം
ഭീമശ്രീജാഹ്നവീനന്ദനനണയുകയി-
ല്ലേവമാണാവിശിഷ്ടൻ
ശ്രീമൽ ബാണം ശിഖണ്ഡിക്കഭിമുഖവഴിപോ-
കില്ല നാണിച്ചുവെന്നോ-
ർത്തോമൽചാപം നിലത്തിട്ടടലതിലുടന-
ന്നെന്തഹോ പിന്തിരിച്ചു.[4] 20
ശ്രീരാമചന്ദ്രനുടെ പാണിതലേ വിളങ്ങും
ശ്രീരാമണീയഗുണപൂരിതഘോരബാണം
പാരിച്ച പാപമകലത്തു കളഞ്ഞെനിക്കു
പാരാതെ പാവനഗുണം പരമേകിടട്ടേ. 21
കൈനാറിപ്പൂവിനോടും കളതരകനക-
ത്താമരപ്പൂവിനോടും
സാനന്ദം ജാതിയോടും സരസപരിമളോൽ-
ഫുല്ലമാം മുല്ലയോടും
നാനാദിക്കും നിറഞ്ഞുള്ളൊരു നവയശസാ
വാഴുമെന്നച്ഛനെച്ചെ-
റ്റൂനംകൂടാതെ ചേർക്കാമതിലൊരു സുമമായ്
ചേർത്തതെന്തോർത്തതില്ലേ? 22
കോട്ടംതീർന്നു ഗുണംതികഞ്ഞ രസികൻ-
കൊച്ചുണ്ണി ഭൂപാലക-
ശ്രേഷ്ഠൻ നല്ലൊരു യോഗ്യനോ കുസുമമീ
മുന്നോട്ടു ചേർന്നീടുവാൻ
കേട്ടാൽ ഭംഗി ചുരുക്കമല്പരസമാ-
ദ്ധാരാളമിത്യാദികൊ-
ണ്ടാട്ടേ നൽപവിഴാഖ്യമല്ലികയതാ-
കട്ടേ പകിട്ടെന്നിയേ. 23
കൊണ്ടൽക്കാർവേണിമാലാമണികളണിമണി-
ക്കൂന്തലിൽച്ചന്തമോടും
കൊണ്ടാടിച്ചേർത്തു പാർത്തും പരിമൃദുപനിനീർ-
പ്പിച്ചകത്തിൻ മഹത്വം
ഉണ്ടോ പാർത്താലെനിക്കിന്നസുലഭതരമാ-
ണെങ്കിലും ഹന്ത! വേണ്ടെ-
ന്നുണ്ടാമോ മെച്ചമാകുന്നതിനു കൊതി നര-
ന്മാർക്കതെല്ലാർക്കുമില്ലേ? 24
തെല്ലേറെക്കീർത്തികേട്ടീടിന കളകവിയാം-
വായ്ക്കരെത്തെല്ലുമുള്ളിൽ
കില്ലേറാതാശു നീതാനഹഹ വടിവിനോ-
ടിമ്പമുള്ളാമ്പലെന്നും
നല്ലോരാച്ചമ്പകപ്പൂമലർവരകവി ഞാ-
നെന്നുമിത്യാദിയാം നിൻ-
ചൊല്ലോരോന്നോർക്കിലത്യദ്ഭുതമിതു ചിലർ കേൾ-
ക്കില്ലയോ കല്യമൗലേ! 25
കല്യന്മാരാം കവിപ്രൗഢകമകുടതടാ-
ശ്ലിഷ്ടുസുസ്പഷ്ടവജ്ര
ക്കല്ലാകുന്നോരു നീതാൻ വലിയൊരു കവിയാ-
ണെങ്കിലും ശങ്കയെന്ന്യേ
ചൊല്ലേറും വായ്ക്കരെക്കാൾ പരിചിലൊരിരുപ-
ത്തഞ്ചുകല്ലിന്നു താഴ-
ത്തല്ലോ നിൽക്കുന്നു ചാടിക്കയറുകിലധുനാ
വീണുടൻ കേണിടും നീ 26
ഒപ്പത്തോടൊപ്പമോരോ കവികളൊടെതിരി-
ട്ടാശു നീ കൊമ്പുകുത്തി-
ശ്ശില്പത്തോടുള്ള മാനം വിരവൊടു വെറുതേ-
വിറ്റുതിന്നാതെകണ്ട്
ഇപ്പോൾ തോഷത്തൊടല്പം രസമൊടു വളരെ-
പ്പൂത്തിടും പൂത്തെലിഞ്ഞി-
പ്പുഷ്പത്തോടൊത്തിരുന്നോ തരമതു വരികിൽ
ക്കേറ്റിടാമേറ്റിടാം ഞാൻ 27
വമ്പേറും വായ്ക്കരെക്ഷ്മാസുരനരിയഭിഷ-
ഗ്വരനാര്യന്റെ കാര്യം
ചെമ്പാണെന്നോർത്തൊരാമ്പൽക്കുസുമമൊടു സമം
ചേർത്തതും ചിത്രമത്രേ
ആമ്പൽപ്പൂവിന്നു സാരസ്യമതൊരുവിധമാ-
ണിന്നതിൻ തന്മയത്വം
ജൃംഭിക്കും നല്ല കൈതപ്പുതുമണിമലരായ്-
വായ്ക്കരെച്ചേർക്കണം നീ 28
ധന്യൻ ചേന്നാസ്സുനമ്പൂതിരിയതിമതിമാൻ
കണ്ടകക്കൈതതൻ പൂ-
വിന്നോ ചേരുന്നതുണ്ടോ സുലഭതയഴകി-
ത്യാദിയാത്താരിനോർത്താൽ?
മാന്യശ്രീമൽ ബുധേന്ദ്രൻ കവിമണി നിഗമ-
ക്കാതലദ്ദേഹമേറ്റം
മിന്നും നൽച്ചമ്പകത്തിൻ നറുമണിമലരായ്
തർക്കമില്ലൊക്കുമല്ലോ 29
ചൊവ്വോടിന്നൊന്നു ചൊല്ലാം പരിമളനവസാ-
രോല്ലസൽച്ചക്കമുല്ല-
പ്പൂവ്വോടൊപ്പിച്ചു നാരായണനടവരനെ-
ച്ചേർത്തതും ചേർച്ചയായോ?
ഗർവ്വോടോരോന്നും ഗർജ്ജിക്കരുതു കരിമുരു-
ക്കെന്നു ചൊല്ലും മരത്തിൽ
പൂവ്വോടൊപ്പിക്കണം സത്തവനുമിതിനുമി-
ല്ലൊട്ടുമേ തിട്ടമത്രേ[5] 30
ഒന്നിപ്പോളോതിടുന്നേനൊരു പരിമളമി-
ല്ലെങ്കിലും കൊന്ന കാന്ത്യാ
പൊന്നായ്പോരാടിടുന്നുണ്ടതു കണിയതിനും
മുഖ്യമാണായതൊന്നും
നിന്നുൾപ്പൂവോർത്തിടാതീ നടുവവസുമതീ-
ദേവനെക്കഷ്ടമെന്തീ-
ക്കൊന്നപ്പൂവാക്കുവാനിന്നവനു ഗുണമതിൽ-
ക്കൂട്ടുവാൻ കോഴതന്നോ? 31
മൂത്തേടത്താരണൻതാൻ പരമലറി മല-
ർക്കൊക്കുമെന്നുൾക്കുരുന്നിൽ-
പ്പാർത്തീടാനും വിശങ്കം പറവതിനുമഹോ
ബന്ധമെന്തന്ധനോ നീ?
ഓർത്തീടിൽ സത്തിനൂനം വളരെ വളരെയു-
ണ്ടായതിന്നായതിന്നാൽ
ചേർത്തീടാൻ വയ്യ ചേരും മലരതു മനതാർ
കക്കുമാച്ചക്കമുല്ല. 32
തുഷ്ട്യാ തുമ്പപ്രസൂനം തുഹിനകരകലാ-
തൂംഗമാലിക്കു ചാർത്താൻ
പുഷ്ട്യാ പൂമാലയാക്കും ചിലർ,ചിലർ നറുനൈ-
തന്നിൽ മൂപ്പിച്ചു കൂട്ടം
ഒട്ടും നിസ്സാരമല്ലീ മലർ കവിശിശുവാം-
മാങ്കുഴിക്കൊക്കുമോ ഹാ
കഷ്ടം ചേരുന്നതോതാം വനമതിൽ വളരും
കൂവതൻ പൂവതത്രേ 33
ഉള്ളിൽ ഭള്ളൊട്ടുമില്ലാതമരുമൊരു ഹരി-
ശ്ചന്ദ്രരാജവു പുത്തൻ
കള്ളിപൂവെന്നു കല്പിച്ചതു ബത ശരിയാ-
യില്ലതിന്നില്ല സാമ്യം
ഉള്ളിൽ പറ്റിലെനിക്കായതു വടിവിലഹോ!
വാസനാഭാവമോർത്താൽ
കള്ളപ്പിട്ടെന്നിയേ ചേർക്കണമഴകൊടു മ-
ന്താരമാം താരൊടേറ്റം. 34
പൂജിക്കാം ചെമ്പരത്തിപ്പുതുമലരതിനു-
ണ്ടേറ്റമാഹാത്മ്യമൊട്ടും
യോജിക്കാ നിന്റെ പക്ഷം കുതുകമൊടു കറു-
പ്പത്തു കൊച്ചുണ്ണിമേനോൻ
രാജിക്കാൻ നന്നു കച്ചേരിയിലഥ കവനം
പാർക്കുകിൽ കൊങ്ങിണീപ്പു-
രാജിക്കാണൊട്ടു ചേരുന്നതു മഹിമയവ-
ന്നില്ല പൂവിന്നുമില്ല 35
വായ്കം വാണീകടാക്ഷം വരഗുണമതിയാം
നിങ്കലുണ്ടെന്നു ഞാനൊ-
ന്നോർക്കുന്നേൻ പൂക്കളോടിക്കവികൾ ചിലരെ നീ
ചേർത്തതിൽ ചീർത്തമോദാൽ
പായ്ക്കാടൻ ചേർന്ന പദ്യം തിരുതകൃതിയതി-
ന്നില്ലൊരാക്ഷേപവും നീ
കേൾക്കേണം പദ്യമെന്തെങ്കിലുമിവയിൽ മഹാ-
സത്യമായൊത്തിതല്ലോ. 36
ത്വദാക്ഷേപം ഖണ്ഡിച്ചഹമിതു വിടുന്നേനിതിനുമേൽ
സദാക്ഷേപശ്ലോകം സരസമുളവാമെങ്കിലുടനേ
മുദാ നീ വിട്ടാലും തരമൊടു സമാധാനമതിനു-
ണ്ടിദാനീമുത്സാഹക്കുറവു വെറുതേ തെല്ലുമരുതേ. 37
പിഴയതു പിണയാതേ പദ്യജാലങ്ങൾ പുത്തൻ
മഴയൊടു സമമേറ്റം തൂകിടും തുംഗബുദ്ധേ!
അഴകിലൊരു തലയ്ക്കൽ ജീവനുണ്ടെങ്കിലിപ്പോ-
ളെഴുതുക മറുപത്രം സത്വരം നിസ്ത്രപം നീ. 38
ഉഗ്രൻ വാഴുന്നോരുർവ്വീധരമൊരു കരതാർ-
കൊണ്ടു മേല്പോട്ടെറിഞ്ഞോ-
രുഗ്രാടോപൻ ദശഗ്രീവനെയഥ മഥനം-
ചെയ്തൊരാബ്ബാലിതന്റെ
സുഗ്രീവാസ്ഥാനമത്യുൽക്കടതരമലറി-
ച്ചെന്നു ഖണ്ഡിച്ചു പിന്നെ-
സ്സുഗ്രീവൻതന്നെ വാഴിച്ചൊരു ഹരിശരമെ-
ന്നാർത്തിയെത്തീർത്തിടട്ടെ. 39
കുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ ഇഷ്ടദേവതാസ്തുതിയോടെ കാവ്യമാരംഭിക്കുന്ന വെണ്മണി പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രത്യേകത.
- ↑ നാടൻശൈലികളും പ്രയോഗങ്ങളും വെണ്മണിക്കവിതകളിൽ സുലഭമാണ്.
- ↑ കവിപുഷ്പമാലയിലെ ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധമായ ശ്ലോകം.
- ↑ കാത്തുള്ളിക്കു മറുപടി എഴുതുന്നതു് ശിഖണ്ഡിയോടു യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതിനു തുല്യമാണെന്നു സൂചന.
- ↑ നാരായണൻ ആരെന്നു വ്യക്തമല്ല. അമ്പാടി നാരായണപ്പൊതുവാളാകാം