മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം43

1 [വൈ]
     അദൃഷ്ട്വാ തു നൃപഃ പുത്രാൻ ദർശനം പ്രതിലബ്ധവാൻ
     ഋഷിപ്രസാദാത് പുത്രാണാം സ്വരൂപാണാം കുരൂദ്വഹ
 2 സ രാജാ രാജധർമാംശ് ച ബ്രഹ്മോപനിഷദം തഥാ
     അവാപ്തവാൻ നരശ്രേഷ്ഠോ ബുദ്ധിനിശ്ചയം ഏവ ച
 3 വിദുരശ് ച മഹാപ്രാജ്ഞോ യയൗ സിദ്ധിം തപോബലാത്
     ധൃതരാഷ്ട്രഃ സമാസാദ്യ വ്യാസം ചാപി തപസ്വിനം
 4 [ജ്]
     മമാപി വരദോ വ്യാസോ ദർശയേത് പിതരം യദി
     തദ് രൂപവേഷ വയസം ശ്രദ്ദധ്യാം സർവം ഏവ തേ
 5 പ്രിയം മേ സ്യാത് കൃതാർഥശ് ച സ്യാം അഹം കൃതനിശ്ചയഃ
     പ്രസാദാദ് ഋഷിപുത്രസ്യ മമ കാമഃ സമൃധ്യതാം
 6 [സൂത]
     ഇത്യ് ഉക്തവചനേ തസ്മിൻ നൃപേ വ്യാസഃ പ്രതാപവാൻ
     പ്രസാദം അകരോദ് ധീമാൻ ആനയച് ച പരിക്ഷിതം
 7 തതസ് തദ് രൂപവയസം ആഗതം നൃപതിം ദിവഃ
     ശ്രീമന്തം പിതരം രാജാ ദദർശ ജനമേജയഃ
 8 ശമീകം ച മഹാത്മാനം പുത്രം തം ചാസ്യ ശൃംഗിണം
     അമാത്യാ യേ ബഭൂവുശ് ച രാജ്ഞസ് താംശ് ച ദദർശ ഹ
 9 തതഃ സോ ഽവഭൃഥേ രാജാ മുദിതോ ജനമേജയഃ
     പിതരം സ്നാപയാം ആസ സ്വയം സസ്നൗ ച പാർഥിവഃ
 10 സ്നാത്വാ ച ഭരതശ്രേഷ്ഠഃ സോ ഽഽസ്തീകം ഇദം അബ്രവീത്
    യായാവര കുലോത്പന്നം ജരത്കാരു സുതം തദാ
11 ആസ്തീക വിവിധാശ്ചര്യോ യജ്ഞോ ഽയം ഇതി മേ മതിഃ
    യദ് അദ്യായം പിതാ പ്രാപ്തോ മമ ശോകപ്രണാശനഃ
12 [ആസ്തീക]
    ഋഷേർ ദ്വൈപായനോ യത്ര പുരാണസ് തപസോ നിധിഃ
    യജ്ഞേ കുരു കുലശ്രേഷ്ഠ തസ്യ ലോകാവ് ഉഭൗ ജിതൗ
13 ശ്രുതം വിചിത്രം ആഖ്യാനം ത്വയാ പാണ്ഡവനന്ദന
    സർപാശ് ച ഭസ്മസാൻ നീതാ ഗതാശ് ച പദവീം പിതുഃ
14 കഥം ചിത് തക്ഷകോ മുക്തഃ സത്യത്വാത് തവ പാർഥിവ
    ഋഷയഃ പൂജിതാഃ സർവേ ഗതിം ദൃഷ്ട്വാ മഹാത്മനഃ
15 പ്രാപ്തഃ സുവിപുലോ ധർമഃ ശ്രുത്വാ പാപവിനാശനം
    വിമുക്തോ ഹൃദയഗ്രന്ഥിർ ഉദാരജനദർശനാത്
16 യേ ച പക്ഷധരാ ധർമേ സദ്വൃത്തരുചയശ് ച യേ
    യാൻ ദൃഷ്ട്വാ ഹീയതേ പാപം തേഭ്യഃ കാര്യാ നമഃ ക്രിയാഃ
17 [സൂത]
    ഏതച് ഛ്രുത്വാ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠാത് സ രാജാ ജനമേജയഃ
    പൂജയാം ആസ തം ഋഷിം അനുമാന്യ പുനഃ പുനഃ
18 പപൃച്ഛ തം ഋഷിം ചാപി വൈശമ്പായനം അച്യുതം
    കഥാ വിശേഷം ധർമജ്ഞോ വനവാസസ്യ സത്തമ