മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം119

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം119

1 [ജ്]
     പ്രഭാസ തീർഥം സമ്പ്രാപ്യ വൃഷ്ണയഃ പാണ്ഡവാസ് തഥാ
     കിം അകുർവൻ കഥാശ് ചൈഷാം കാസ് തത്രാസംസ് തപോധന
2 തേ ഹി സർവേ മഹാത്മാനഃ സർവശാസ്ത്രവിശാരദാഃ
     വൃഷ്ണയഃ പാണ്ഡവാശ് ചൈവ സുഹൃദശ് ച പരസ്പരം
3 [വ്]
     പ്രഭാസ തീർഥം സമ്പ്രാപ്യ പുണ്യം തീർഥം മഹോദധേഃ
     വൃഷ്ണയഃ പാണ്ഡവാൻ വീരാൻ പരിവാര്യോപതസ്ഥിര
4 തതോ ഗോക്ഷീരകുന്ദേന്ദു മൃണാലരജതപ്രഭഃ
     വനമാലീ ഹലീ രാമോ ബഭാഷേ പുഷ്കരേക്ഷണം
5 ന കൃഷ്ണ ധർമശ് ചരിതോ ഭവായ; ജന്തോർ അധർമശ് ച പരാഭവായ
     യുധിഷ്ഠിരോ യത്ര ജടീ മഹാത്മാ; വനാശ്രയഃ ക്ലിശ്യതി ചീരവാസഃ
6 ദുര്യോധനശ് ചാപി മഹീം പ്രശാസ്തി; ന ചാസ്യ ഭൂമിർ വിവരം ദദാതി
     ധർമാദ് അധർമശ് ചരിതോ ഗരീയാൻ; ഇതീവ മന്യേത നരോ ഽൽപബുദ്ധിഃ
7 ദുര്യോധനേ ചാപി വിവർധമാനേ; യുധിഷ്ഠിരേ ചാസുഖ ആത്തരാജ്യേ
     കിം ന്വ് അദ്യ കർതവ്യം ഇതി പ്രജാഭിഃ; ശങ്കാ മിഥഃ സഞ്ജനിതാ നരാണാം
8 അയം ഹി ധർമപ്രഭവോ നരേന്ദ്രോ; ധർമേ രതഃ സത്യധൃതിഃ പ്രദാതാ
     ചലേദ് ധി രാജ്യാച് ച സുഖാച് ച പാർഥോ; ധർമാദ് അപൈതശ് ച കഥം വിവർധേത്
9 കഥം നു ഭീഷ്മശ് ച കൃപശ് ച വിപ്രോ; ദ്രോണശ് ച രാജാ ച കുലസ്യ വൃദ്ധഃ
     പ്രവ്രാജ്യ പാർഥാൻ സുഖം ആപ്നുവന്തി; ധിക് പാപബുദ്ധീൻ ഭരത പ്രധാനാൻ
10 കിംനാമ വക്ഷ്യത്യ് അവനി പ്രധാനഃ; പിതൄൻ സമാഗമ്യ പരത്ര പാപഃ
    പുത്രേഷു സമ്യക് ചരിതം മയേതി; പുത്രാൻ അപാപാൻ അവരോപ്യ രാജ്യാത്
11 നാസൗ ധിയാ സമ്പ്രതിപശ്യതി സ്മ; കിംനാമ കൃത്വാഹം അചക്ഷുർ ഏവം
    ജാതഃ പൃഥിവ്യാം ഇതി പാർഥിവേഷു; പ്രവ്രാജ്യ കൗന്തേയം അഥാപി രാജ്യാത്
12 നൂനം സമൃദ്ധാൻ പിതൃലോകഭൂമൗ; ചാമീകരാഭാൻ ക്ഷിതിജാൻ പ്രഫുല്ലാൻ
    വിചിത്രവീര്യസ്യ സുതഃ സപുത്രഃ; കൃത്വാ നൃശംസം ബത പശ്യതി സ്മ
13 വ്യൂഢോത്തരാംസാൻ പൃഥു ലോഹിതാക്ഷാൻ; നേമാൻ സ്മ പൃച്ഛൻ സ ശൃണോതി നൂനം
    പ്രസ്ഥാപയദ് യത് സ വനം ഹ്യ് അശങ്കോ; യുധിഷ്ഠിരം സാനുജം ആത്തശസ്ത്രം
14 യോ ഽയം പരേഷാം പൃതനാം സമൃദ്ധാം; നിർ ആയുധോ ദീർഘഭുജോ നിഹന്യാത്
    ശ്രുത്വൈവ ശബ്ദം ഹി വൃകോദരസ്യ; മുഞ്ചന്തി സൈന്യാനി ശകൃത് സ മൂത്രം
15 സ ക്ഷുത്പിപാസാധ്വ കൃശസ് തരോ വീ; സമേത്യ നാനായുധ ബാണപാണിഃ
    വനേ സ്മരൻ വാസം ഇമം സുഘോരം; ശേഷം ന കുര്യാദ് ഇതി നിശ്ചിതം മേ
16 ന ഹ്യ് അസ്യ വീര്യേണ ബലേന കശ് ചിത്; സമഃ പൃഥിവ്യാം ഭവിതാ നരേഷു
    ശീതോഷ്ണവാതാതപ കർശിതാംഗോ; ന ശേഷം ആജാവ് അസുഹൃത്സു കുര്യാത്
17 പ്രാച്യാം നൃപാൻ ഏകരഥേന ജിത്വാ; വൃകോദരഃ സാനുചരാൻ രണേഷു
    സ്വസ്ത്യാഗമദ് യോ ഽതി രഥസ് തരോ വീ; സോ ഽയം വനേ ക്ലിശ്യതി ചീരവാസഃ
18 യോ ദന്തകൂരേ വ്യജയൻ നൃദേവാൻ; സമാഗതാൻ ദാക്ഷിണാത്യാൻ മഹീ പാൻ
    തം പശ്യതേമം സഹദേവം അദ്യ; തപോ വിനം താപസ വേഷരൂപം
19 യഃ പാർഥിവാൻ ഏകരഥേന വീരോ; ദിശം പ്രതീചീം പ്രതി യുദ്ധശൗണ്ഡഃ
    സോ ഽയം വനേ മൂലഫലേന ജീവഞ്; ജടീ ചരത്യ് അദ്യ മലാചിതാംഗഃ
20 സത്രേ സമൃദ്ധേ ഽതി രഥസ്യ രാജ്ഞോ; വേദീ തലാദ് ഉത്പതിതാ സുതാ യാ
    സേയം വനേവാസം ഇമം സുദുഃഖം; കഥം സഹത്യ് അദ്യ സതീ സുഖാർഹാ
21 ത്രിവർഗമുഖ്യസ്യ സമീരണസ്യ; ദേവേശ്വരസ്യാപ്യ് അഥ വാശ്വിനോശ് ച
    ഏഷാം സുരാണാം തനയാഃ കഥം നു; വനേചരന്ത്യ് അൽപസുഖാഃ സുഖാർഹാഃ
22 ജിതേ ഹി ധർമസ്യ സുതേ സഭാര്യേ; സ ഭ്രാതൃകേ സാനുചരേ നിരസ്തേ
    ദുര്യോധനേ ചാപി വിവർധമാനേ; കഥം ന സീദത്യ് അവനിഃ സ ശൈലാ