മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം205
| ←അധ്യായം204 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം205 |
അധ്യായം206→ |
1 [മാർക്]
ഗുരൂ നിവേദ്യ വിപ്രായ തൗ മാതാപിതരാവ് ഉഭൗ
പുനർ ഏവ സ ധർമാത്മാ വ്യാധോ ബ്രാഹ്മണം അബ്രവീത്
2 പ്രവൃത്ത ചക്ഷുർ ജാതോ ഽസ്മി സമ്പശ്യ തപസോ ബലം
യദർഥം ഉക്തോ ഽസി തയാ ഗച്ഛസ്വ മിഥിലാം ഇതി
3 പതിശുശ്രൂഷ പരയാ ദാന്തയാ സത്യശീലയാ
മിഥിലായാം വസൻ വ്യാധഃ സ തേ ധർമാൻ പ്രവക്ഷ്യതി
4 [ബ്രാ]
പതിവ്രതായാഃ സത്യായാഃ ശീലാഢ്യായാ യതവ്രത
സംസ്മൃത്യ വാക്യം ധർമജ്ഞ ഗുണവാൻ അസി മേ മതഃ
5 [വ്യധ]
യത് തദാ ത്വം ദ്വിജശ്രേഷ്ഠ തയോക്തോ മാം പ്രതി പ്രഭോ
ദൃഷ്ടം ഏതത് തയാ സമ്യഗ് ഏകപത്ന്യാ ന സംശയഃ
6 ത്വദ് അനുഗ്രഹ ബുദ്ധ്യാ തു വിപ്രൈതദ് ദർശിതം മയാ
വാക്യം ച ശൃണു മേ താത യത് തേ വക്ഷ്യേ ഹിതം ദ്വിജ
7 ത്വയാ വിനികൃതാ മാതാ പിതാ ച ദ്വിജസത്തമ
അനിസൃഷ്ടോ ഽസി നിഷ്ക്രാന്തോ ഗൃഹാത് താഭ്യാം അനിന്ദിത
വേദോച്ചാരണ കാര്യാർഥം അയുക്തം തത് ത്വയാ കൃതം
8 തവ ശോകേന വൃദ്ധൗ താവ് അന്ധൗ ജാതൗ തപസ്വിനൗ
തൗ പ്രസാദയിതും ഗച്ഛ മാ ത്വാ ധർമോ ഽത്യഗാൻ മഹാൻ
9 തപസ്വീ ത്വം മഹാത്മാ ച ധർമേ ച നിരതഃ സദാ
സർവം ഏതദ് അപാർഥം തേ ക്ഷിപ്രം തൗ സമ്പ്രസാദയ
10 ശ്രദ്ദധസ്യ മമ ബ്രഹ്മൻ നാന്യഥാ കർതും അർഹസി
ഗമ്യതാം അദ്യ വിപ്രർഷേ ശ്രേയസ് തേ കഥയാമ്യ് അഹം
11 [ബ്രാ]
യദ് ഏതദ് ഉക്തം ഭവതാ സർവം സത്യം അസംശയം
പ്രീതോ ഽസ്മി തവ ധർമജ്ഞ സാധ്വ് ആചാര ഗുണാന്വിത
12 [വ്യധ]
ദൈവതപ്രതിമോ ഹി ത്വം യസ് ത്വം ധർമം അനുവ്രതഃ
പുരാണം ശാശ്വതം ദിവ്യം ദുഷ്പ്രാപം അകൃതാത്മഭിഃ
13 അതന്ദ്രിതഃ കുരു ക്ഷിപ്രം മാതാപിത്രോർ ഹി പൂജനം
അതഃ പരം അഹം ധർമം നാന്യം പശ്യാമി കം ചന
14 [ബ്രാ]
ഇഹാഹം ആഗതോ ദിഷ്ട്യാ ദിഷ്ട്യാ മേ സംഗതം ത്വയാ
ഈദൃശാ ദുർലഭാ ലോകേ നരാ ധർമപ്രദർശകാഃ
15 ഏകോ നരസഹസ്രേഷു ധർമവിദ് വിദ്യതേ ന വാ
പ്രീതോ ഽസ്മി തവ സത്യേന ഭദ്രം തേ പുരുഷോത്തമ
16 പതമാനോ ഹി നരകേ ഭവതാസ്മി സമുദ്ധൃതഃ
ഭവിതവ്യം അഥൈവം ച യദ് ദൃഷ്ടോ ഽസി മയാനഘ
17 രാജാ യയാതിർ ദൗഹിത്രൈഃ പതിതസ് താരിതോ യഥാ
സദ്ഭിഃ പുരുഷശാർദൂല തഥാഹം ഭവതാ ത്വ് ഇഹ
18 മാതാ പിതൃഭ്യാം ശുശ്രൂഷാം കരിഷ്യേ വചനാത് തവ
നാകൃതാത്മാ വേദയതി ധർമാധർമവിനിശ്ചയം
19 ദുർജ്ഞേയഃ ശാശ്വതോ ധർമഃ ശൂദ്രയോനൗ ഹി വർതതാ
ന ത്വാം ശൂദ്രം അഹം മന്യേ ഭവിതവ്യം ഹി കാരണം
യേന കർമ വിപാകേന പ്രാതേയം ശൂദ്രതാ ത്വയാ
20 ഏതദ് ഇച്ഛാമി വിജ്ഞാതും തത്ത്വേന ഹി മഹാമതേ
കാമയാ ബ്രൂഹി മേ തഥ്യം സർവം ത്വം പ്രയതാത്മവാൻ
21 [വ്യധ]
അനതിക്രമണീയാ ഹി ബ്രാഹ്മണാ വൈ ദ്വിജോത്തമ
ശൃണു സർവം ഇദം വൃത്തം പൂർവദേഹേ മമാനഘ
22 അഹം ഹി ബ്രാഹ്മണഃ പൂർവം ആസം ദ്വിജ വരാത്മജ
വേദാധ്യായീ സുകുശലോ വേദാംഗാനാം ചപാരഗഃ
ആത്മദോഷകൃതൈർ ബ്രഹ്മന്ന് അവസ്ഥാ പ്രാപ്തവാൻ ഇമാം
23 കശ് ചിദ് രാജാ മമ സഖാ ധനുർവേദപരായണഃ
സംസർഗാദ് ധനുഷി ശ്രേഷ്ഠസ് തതോ ഽഹം അഭവം ദ്വിജ
24 ഏതസ്മിന്ന് ഏവ കാലേ തു മൃഗയാം നിർഗതോ നൃപഃ
സഹിതോ യോധമുഖ്യൈശ് ച മന്ത്രിഭിശ് ച സുസംവൃതഃ
തതോ ഽഭ്യഹൻ മൃഗാംസ് തത്ര സുബഹൂൻ ആശ്രമം പ്രതി
25 അഥ ക്ഷിപ്തഃ ശരോ ഘോരോ മയാപി ദ്വിജസത്തമ
താഡിതശ് ച മുനിസ് തേന ശരേണാനതപർവണാ
26 ഭൂമൗ നിപതിതോ ബ്രഹ്മന്ന് ഉവാച പ്രതിനാദയൻ
നാപരാധ്യാമ്യ് അഹം കിം ചിത് കേന പാപം ഇദം കൃതം
27 മന്വാനസ് തം മൃഗം ചാഹം സമ്പ്രാപ്തഃ സഹസാ മുനിം
അപശ്യം തം ഋഷിം വിദ്ധം ശരേണാനതപർവണാ
തം ഉഗ്രതപസം വിപ്രം നിഷ്ടനന്തം മഹീതലേ
28 അകാര്യ കരണാച് ചാപി ഭൃശം മേ വ്യഥിതം മനഃ
അജാനതാ കൃതം ഇദം മയേത്യ് അഥ തം അബ്രുവം
ക്ഷന്തും അർഹസി മേ ബ്രഹ്മന്ന് ഇതി ചോക്തോ മയാ മുനിഃ
29 തതഃ പ്രത്യബ്രവീദ് വാക്യം ഋശിർ മാം ക്രോധമൂർച്ഛിതഃ
വ്യാധസ് ത്വം ഭവിതാ ക്രൂര ശൂദ്രയോനാവ് ഇതി ദ്വിജ