മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം207
| ←അധ്യായം206 | മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം രചന: അധ്യായം207 |
അധ്യായം208→ |
1 [വൈ]
ശ്രുത്വേമാം ധർമസംയുക്താം ധർമരാജഃ കഥാം ശുഭാം
പുനഃ പപ്രച്ഛ തം ഋഷിം മാർകണ്ഡേയം തപസ്വിനം
2 [യ്]
കഥം അഗ്നിർ വനം യാതഃ കഥം ചാപ്യ് അംഗിരാഃ പുരാ
നഷ്ടേ ഽഗ്നൗ ഹവ്യം അവഹദ് അഗ്നിർ ഭൂത്വാ മഹാൻ ഋഷിഃ
3 അഗ്നിർ യദാ ത്വ് ഏക ഏവ ബഹുത്വം ചാസ്യ കർമസു
ദൃശ്യതേ ഭഗവൻ സർവം ഏതദ് ഇച്ഛാമി വേദിതും
4 കുമാരശ് ച യഥോത്പന്നോ യഥാ ചാഗ്നേഃ സുതോ ഽഭവത്
യഥാ രുദ്രാച് ച സംഭൂതോ ഗംഗായാം കൃത്തികാസു ച
5 ഏതദ് ഇച്ഛാമ്യ് അഹം ത്വത്തഃ ശ്രോതും ഭാർഗവനന്ദന
കൗതൂഹലസമാവിഷ്ടോ യഥാതഥ്യം മഹാമുനേ
6 [മാർക്]
അത്രാപ്യ് ഉദാഹരന്തീമം ഇതിഹാസം പുരാതനം
യഥാ ക്രുദ്ധോ ഹുതവഹസ് തപസ് തപ്തും വനം ഗതഃ
7 യഥാ ച ഭഗവാൻ അഗ്നിഃ സ്വയം ഏവാംഗിരാഭവത്
സന്താപയൻ സ്വപ്രഭയാ നാശയംസ് തിമിരാണി ച
8 ആശ്രമസ്ഥോ മഹാഭാഗോ ഹവ്യവാഹം വിശേഷയൻ
തഥാ സ ഭൂത്വാ തു തദാ ജഗത് സർവം പ്രകാശയൻ
9 തപോ ചരംശ് ച ഹുതഭുക് സന്തപ്തസ് തസ്യ തേജസാ
ഭൃശം ഗ്ലാനശ് ച തേജസ്വീ ന സ കിം ചിത് പ്രജജ്ഞിവാൻ
10 അഥ സഞ്ചിന്തയാം ആസ ഭഗവാൻ ഹവ്യവാഹനഃ
അന്യോ ഽഗ്നിർ ഇഹ ലോകാനാം ബ്രഹ്മണാ സമ്പ്രവർതിതഃ
അഗ്നിത്വം വിപ്രനഷ്ടം ഹി തപ്യമാനസ്യ മേ തപഃ
11 കഥം അഗ്നിഃ പുനർ അഹം ഭവേയം ഇതി ചിന്ത്യ സഃ
അപശ്യദ് അഗ്നിവൽ ലോകാംസ് താപയന്തം മഹാമുനിം
12 സോപാസർപച് ഛനൈർ ഭീതസ് തം ഉവാച തദാംഗിരാഃ
ശീഘ്രം ഏവ ഭവസ്വാഗ്നിസ് ത്വം പുനർ ലോകഭാവനഃ
വിജ്ഞാതശ് ചാസി ലോകേഷു ത്രിഷു സംസ്ഥാന ചാരിഷു
13 ത്വം അഗ്നേ പ്രഥമഃ സൃഷ്ടോ ബ്രഹ്മണാ തിമിരാപഹഃ
സ്വസ്ഥാനം പ്രതിപദ്യസ്വ ശീഘ്രം ഏവ തമോനുദ
14 [അഗ്നി]
നഷ്ടകീർതിർ അഹം ലോകേ ഭവാഞ് ജാതോ ഹുതാശനഃ
ഭവന്തം ഏവ ജ്ഞാസ്യന്തി പാവകം ന തു മാം ജനാഃ
15 നിക്ഷിപാമ്യ് അഹം അഗ്നിത്വം ത്വം അഗ്നിഃ പ്രഥമോ ഭവ
ഭവിഷ്യാമി ദ്വിതീയോ ഽഹം പ്രാജാപത്യക ഏവ ച
16 [അൻഗിരസ്]
കുരു പുണ്യം പ്രകാസ്വ് അർഗ്യം ഭവാഗ്നിസ് തിമിരാപഹഃ
മാം ച ദേവകുരുഷ്വാഗ്നേ പ്രഥമം പുത്രം അഞ്ജസാ
17 [മാർക്]
തച് ഛ്രുത്വാംഗിരസോ വാക്യം ജാതവേദാസ് തഥാകരോത്
രാജൻ ബൃഹസ്പതിർ നാമ തസ്യാപ്യ് അംഗിരസഃ സുതഃ
18 ജ്ഞാത്വാ പ്രഥമജം തം തു വഹ്നേർ ആംഗിരസം സുതം
ഉപേത്യ ദേവാഃ പപ്രച്ഛുഃ കാരണം തത്ര ഭാരത
19 സ തു പൃഷ്ടസ് തദാ ദേവൈസ് തതഃ കാരണം അബ്രവീത്
പ്രത്യഗൃഹ്ണംസ് തു ദേവാശ് ച തദ് വചോ ഽംഗിരസസ് തദാ
20 തത്ര നാനാവിധാൻ അഗ്നീൻ പ്രവക്ഷ്യാമി മഹാപ്രഭാൻ
കർമഭിർ ബഹുഭിഃ ഖ്യാതാൻ നാനാത്വം ബ്രാഹ്മണേഷ്വ് ഇഹ