മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം265

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം265

1 [മാർക്]
     തതസ് താം ഭർതൃശോകാർതാം ദീനാം മലിനവാസസം
     മണിശേഷാഭ്യലങ്കാരാം രുദതീം ച പതിവ്രതാം
2 രാക്ഷസീഭിർ ഉപാസ്യന്തീം സമാസീനാം ശിലാതലേ
     രാവണഃ കാമബാണാർതോ ദദർശോപസസർപ ച
3 ദേവദാനവഗന്ധർവയക്ഷകിമ്പുരുഷൈർ യുധി
     അജിതോ ശോകവനികാം യയൗ കന്ദർപ മോഹിതഃ
4 ദിവ്യാംബര ധരഃ ശ്രീമാൻ സുമൃഷ്ടമണികുണ്ഡലഃ
     വിചിത്രമാല്യമുകുടോ വസന്ത ഇവ മൂർതിമാൻ
5 സ കൽപവൃക്ഷസദൃശോ യത്നാദ് അപി വിഭൂഷിതഃ
     ശ്മശാനചൈത്യദ്രുമവദ് ഭൂഷിതോ ഽപി ഭയങ്കരഃ
6 സ തസ്യാസ് തനുമധ്യായാഃ സമീപേ രജനീചരഃ
     ദദൃശേ രോഹിണീം ഏത്യ ശനൈശ്ചര ഇവ ഗ്രഹഃ
7 സ താം ആമന്ത്ര്യ സുശ്രോണീം പുഷ്പഹേതു ശരാഹതഃ
     ഇദം ഇത്യ് അബ്രവീദ് ബാലാം ത്രസ്താം രൗഹീം ഇവാബലാം
8 സീതേ പര്യാപ്തം ഏതാവത് കൃതോ ഭർതുർ അനുഗ്രഹഃ
     പ്രസാദം കുരു തന്വ് അംഗി ക്രിയതാം പരികർമ തേ
9 ഭജസ്വ മാം വരാരോഹേ മഹാർഹാഭരണാംബരാ
     ഭവ മേ സർവനാരീണാം ഉത്തമാ വരവർണിനി
10 സന്തി മേ ദേവകന്യാശ് ച രാജർഷീണാം തഥാംഗനാഃ
    സന്തി ദാനവ കന്യാശ് ച ദൈത്യാനാം ചാപി യോഷിതഃ
11 ചതുർദശ പിശാചാനാം കോട്യോ മേ വചനേ സ്ഥിതാഃ
    ദ്വിസ് താവത് പുരുഷാദാനാം രക്ഷസാം ഭീമകർമണാം
12 തതോ മേ ത്രിഗുണാ യക്ഷാ യേ മദ്വചന കാരിണഃ
    കേ ചിദ് ഏവ ധനാധ്യക്ഷം ഭ്രാതരം മേ സമാശ്രിതാഃ
13 ഗന്ധർവാപ്സരസോ ഭദ്രേ മാം ആപാനഗതം സദാ
    ഉപതിഷ്ഠന്തി വാമോരു യഥൈവ ഭ്രാതരം മമ
14 പുത്രോ ഽഹം അപി വിപ്രർഷേഃ സാക്ഷാദ് വിശ്രവസോ മുനേഃ
    പഞ്ചമോ ലോകപാലാനാം ഇതി മേ പ്രഥിതം യശഃ
15 ദിവ്യാനി ഭക്ഷ്യഭോജ്യാനി പാനാനി വിവിധാനി ച
    യഥൈവ ത്രിദശേശസ്യ തഥൈവ മമ ഭാമിനി
16 ക്ഷീയതാം ദുഷ്കൃതം കർമ വനവാസ കൃതം തവ
    ഭാര്യാ മേ ഭവ സുശ്രോണി യഥാ മന്ദോദരീ തഥാ
17 ഇത്യ് ഉക്താ തേന വൈദേഹീ പരിവൃത്യ ശുഭാനനാ
    തൃണം അന്തരതഃ കൃത്വാ തം ഉവാച നിശാചരം
18 അശിവേനാതിവാമോരുർ അജസ്രം നേത്രവാരിണാ
    സ്തനാവ് അപതിതൗ ബാലാ സഹിതാവ് അഭിവർഷതീ
    ഉവാച വാക്യം തം ക്ഷുദ്രം വൈദേഹീ പതിദേവതാ
19 അസകൃദ് വദതോ വാക്യം ഈദൃശം രാക്ഷസേശ്വര
    വിഷാദയുക്തം ഏതത് തേ മയാ ശ്രുതം അഭാഗ്യയാ
20 തദ് ഭദ്ര സുഖഭദ്രം തേ മാനസം വിനിവർത്യതാം
    പരദാരാസ്മ്യ് അലഭ്യാ ച സതതം ച പതിവ്രതാ
21 ന ചൈവൗപയികീ ഭാര്യാ മാനുഷീ കൃപണാ തവ
    വിവശാം ധർഷയിത്വാ ച കാം ത്വം പ്രീതിം അവാപ്സ്യസി
22 പ്രജാപതിസമോ വിപ്രോ ബ്രഹ്മയോനിഃ പിതാ തവ
    ന ച പാലയസേ ധർമം ലോകപാലസമഃ കഥം
23 ഭ്രാതരം രാജരാജാനം മഹേശ്വര സഖം പ്രഭും
    ധനേശ്വരം വ്യപദിശൻ കഥം ത്വ് ഇഹ ന ലജ്ജസേ
24 ഇത്യ് ഉക്ത്വാ പ്രാരുദത് സീതാ കമ്പയന്തീ പയോധരൗ
    ശിരോധരാം ച തന്വ് അംഗീ മുഖം പ്രച്ഛാദ്യ വാസസാ
25 തസ്യാ രുദത്യാ ഭാമിന്യാ ദീർഘാ വേണീ സുസംയതാ
    ദദൃശേ സ്വസിതാ സ്നിഗ്ധാ ലാകീ വ്യാലീവ മൂർധനി
26 തച് ഛ്രുത്വാ രാവണോ വാക്യം സീതയോക്തം സുനിഷ്ഠുരം
    പ്രത്യാഖ്യാതോ ഽപി ദുർമേധാഃ പുനർ ഏവാബ്രവീദ് വചഃ
27 കാമം അംഗാനി മേ സീതേ ദുനോതു മകരധ്വജഃ
    ന ത്വാം അകാമാം സുശ്രോണീം സമേഷ്യേ ചാരുഹാസിനീം
28 കിം നു ശക്യം മയാ കർതും യത് ത്വം അദ്യാപി മാനുഷം
    ആഹാരഭൂതം അസ്മാകം രാമം ഏവാനുരുധ്യസേ
29 ഇത്യ് ഉക്ത്വാ താം അനിന്ദ്യാംഗീം സ രാക്ഷസഗണേശ്വരഃ
    തത്രൈവാന്തർഹിതോ ഭൂത്വാ ജഗാമാഭിമതാം ദിശം
30 രാക്ഷസീഭിഃ പരിവൃതാ വൈദേഹീ ശോകകർശിതാ
    സേവ്യമാനാ ത്രിജടയാ തത്രൈവ ന്യവസത് തദാ