മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം/അധ്യായം5
| ←അധ്യായം4 | മഹാഭാരതം മൂലം/സ്ത്രീപർവം രചന: അധ്യായം5 |
അധ്യായം6→ |
1 [ധൃ]
യദ് ഇദം ധർമഗഹനം ബുദ്ധ്യാ സമനുഗമ്യതേ
ഏതദ് വിസ്തരശഃ സർവം ബുദ്ധിമാർഗം പ്രശംസ മേ
2 [വിദുര]
അത്ര തേ വർതയിഷ്യാമി നമ ഃ കൃത്വാ സ്വയം ഭുവേ
യഥാ സംസാരഗഹനം വദന്തി പരമർഷയഃ
3 കശ് ചിൻ മഹതി സംസാരേ വർതമാനോ ദ്വിജഃ കില
വനം ദുർഗം അനുപ്രാപ്തോ മഹത് ക്രവ്യാദസങ്കുലം
4 സിംഹവ്യാഘ്ര ഗജാകാരൈർ അതിഘോരൈർ മഹാശനൈഃ
സമന്താത് സമ്പരിക്ഷിപ്തം മൃത്യോർ അപി ഭയപ്രദം
5 തദ് അസ്യ ദൃഷ്ട്വാ ഹൃദയം ഉദ്വേഗം അഗമത് പരം
അഭ്യുച്ഛ്രയശ് ച രോമ്ണാം വൈ വിക്രിയാശ് ച പരന്തപ
6 സ തദ് വനം വ്യനുസരൻ വിപ്രധാവൻ ഇതസ് തതഃ
വീക്ഷമാണോ ദിശഃ സർവാഃ ശരണം ക്വ ഭവേദ് ഇതി
7 സ തേഷാം ഛിദ്രം അന്വിച്ഛൻ പ്രദ്രുതോ ഭയപീഡിതഃ
ന ച നിര്യാതി വൈ ദൂരം ന ച തൈർ വിപ്രയുജ്യതേ
8 അഥാപശ്യദ് വനം ഘോരം സമന്താദ് വാഗുരാവൃതം
ബാഹുഭ്യാം സമ്പരിഷ്വക്തം സ്ത്രിയാ പരമഘോരയാ
9 പഞ്ചശീർഷ ധരൈർ നാഗൈഃ ശൈലൈർ ഇവ സമുന്നതൈഃ
നഭഃസ്പൃശൈർ മഹാവൃക്ഷൈഃ പരിക്ഷിപ്തം മഹാവനം
10 വനമധ്യേ ച തത്രാഭൂദ് ഉദപാനഃ സമാവൃതഃ
വല്ലീഭിസ് തൃണഛന്നാഭിർ ഗൂഢാഭിർ അഭിസംവൃതഃ
11 പപാത സ ദ്വിജസ് തത്ര നിഗൂഢേ സലിലാശയേ
വിലഗ്നശ് ചാഭവത് തസ്മിംൽ ലതാ സന്താനസങ്കടേ
12 പനസസ്യ യഥാ ജാതം വൃന്ത ബദ്ധം മഹാഫലം
സ തഥാ ലംബതേ തത്ര ഊർധ്വപാദോ ഹ്യ് അധഃശിരാഃ
13 അഥ തത്രാപി ചാന്യോ ഽസ്യ ഭൂയോ ജാത ഉപദ്രവഃ
കൂപവീനാഹ വേലായാം അപശ്യത മഹാഗജം
14 ഷഡ് വക്ത്രം കൃഷ്ണ ശബലം ദ്വിഷട്ക പദചാരിണം
ക്രമേണ പരിസർപന്തം വല്ലീ വൃക്ഷസമാവൃതം
15 തസ്യ ചാപി പ്രശാഖാസു വൃക്ഷശാഖാവലംബിനഃ
നാനാരൂപാ മധുകരാ ഘോരരൂപാ ഭയാവഹാഃ
ആസതേ മധു സംഭൃത്യ പൂർവം ഏവ നികേതജാഃ
16 ഭൂയോ ഭൂയഃ സമീഹന്തേ മധൂനി ഭരതർഷഭ
സ്വാദനീയാനി ഭൂതാനാം ന യൈർ ബാലോ ഽപി തൃപ്യതേ
17 തേഷാം മധൂനാം ബഹുധാ ധാരാ പ്രസ്രവതേ സദാ
താം ലംബമാനഃ സ പുമാൻ ധാരാം പിബതി സർവദാ
ന ചാസ്യ തൃഷ്ണാ വിരതാ പിബമാനസ്യ സങ്കടേ
18 അഭീപ്സതി ച താം നിത്യം അതൃപ്തഃ സ പുനഃ പുനഃ
ന ചാസ്യ ജീവിതേ രാജൻ നിർവേദഃ സമജായത
19 തത്രൈവ ച മനുഷ്യസ്യ ജീവിതാശാ പ്രതിഷ്ഠിതാ
കൃഷ്ണാഃ ശ്വേതാശ് ച തം വൃക്ഷം കുട്ടയന്തി സ്മ മൂഷകാഃ
20 വ്യാലൈശ് ച വനദുർഗാന്തേ സ്ത്രിയാ ച പരമോഗ്രയാ
കൂപാധസ്താച് ച നാഗേന വീനാഹേ കുഞ്ജരേണ ച
21 വൃക്ഷപ്രപാതാച് ച ഭയം മൂഷകേഭ്യശ് ച പഞ്ചമം
മധു ലോഭാൻ മധുകരൈഃ ഷഷ്ഠം ആഹുർ മഹദ് ഭയം
22 ഏവം സ വസതേ തത്ര ക്ഷിപ്തഃ സംസാരസാഗരേ
ന ചൈവ ജീവിതാശായാം നിർവേദം ഉപഗച്ഛതി