മഹാഭാരതം മൂലം/സ്വർഗാരോഹണപർവം/അധ്യായം3
| ←അധ്യായം2 | മഹാഭാരതം മൂലം/സ്വർഗാരോഹണപർവം രചന: അധ്യായം3 |
അധ്യായം4→ |
1 [വൈ]
സ്ഥിതേ മുഹൂർതം പാർഥേ തു ധർമരാജേ യുധിഷ്ഠിരേ
ആജഗ്മുസ് തത്ര കൗരവ്യ ദേവാഃ ശക്രപുരോഗമാഃ
2 സ്വയം വിഗ്രഹവാൻ ധർമോ രാജാനം പ്രസമീക്ഷിതും
തത്രാജഗാമ യത്രാസൗ കുരുരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
3 തേഷു ഭാസ്വരദേഹേഷു പുണ്യാഭിജന കർമസു
സമാഗതേഷു ദേവേഷു വ്യഗമത് തത് തമോ നൃപ
4 നാദൃശ്യന്ത ച താസ് തത്ര യാതനാഃ പാപകർമിണാം
നദീ വൈതരണീ ചൈവ കൂടശാൽമലിനാ സഹ
5 ലോഹകുംഭ്യഃ ശിലാശ് ചൈവ നാദൃശ്യന്ത ഭയാനകാഃ
വികൃതാനി ശരീരാണി യാനി തത്ര സമന്തതഃ
ദദർശ രാജാ കൗന്തേയസ് താന്യ് അദൃശ്യാനി ചാഭവൻ
6 തതോ വയുഃ സുഖസ്പർശഃ പുണ്യഗന്ധവഹഃ ശിവഃ
വവൗ ദേവസമീപസ്ഥഃ ശീതലോ ഽതീവ ഭാരത
7 മരുതഃ സഹ ശക്രേണ വസവശ് ചാശ്വിനൗ സഹ
സാധ്യാ രുദ്രാസ് തഥാദിത്യാ യേ ചാന്യേ ഽപി ദിവൗകസഃ
8 സർവേ തത്ര സമാജഗ്മുഃ സിദ്ധാശ് ച പരമർഷയഃ
യത്ര രാജാ മഹാതേജാ ധർമപുത്രഃ സ്ഥിതോ ഽഭവത്
9 തതഃ ശക്രഃ സുരപതിഃ ശ്രിയാ പരമയാ യുതഃ
യുധിഷ്ഠിരം ഉവാചേദം സാന്ത്വപൂർവം ഇദം വചഃ
10 യുധിഷ്ഠിര മഹാബാഹോ പ്രീതാ ദേവഗണാസ് തവ
ഏഹ്യ് ഏഹി പുരുഷവ്യാഘ്ര കൃതം ഏതാവതാ വിഭോ
സിദ്ധിഃ പ്രാപ്താ ത്വയാ രാജംൽ ലോകാശ് ചാപ്യ് അക്ഷയാസ് തവ
11 ന ച മന്യുസ് ത്വയാ കാര്യഃ ശൃണു ചേദം വചോ മമ
അവശ്യം നരകസ് താത ദ്രഷ്ടവ്യഃ സർവരാജഭിഃ
12 ശുഭാനാം അശുഭാനാം ച ദ്വൗ രാശീപുരുഷർഷഭ
യഃ പൂർവം സുകൃതം ഭുങ്ക്തേ പശ്ചാൻ നിരയം ഏതി സഃ
പൂർവം നരകഭാഗ്യസ് തു പശ്ചാത് സ്വഗം ഉപൈതി സഃ
13 ഭൂയിഷ്ഠം പാപകർമാ യഃ സ പൂർവം സ്വർഗം അശ്നുതേ
തേന ത്വം ഏവം ഗമിതോ മയാ ശ്രേയോ ഽർഥിനാ നൃപ
14 വ്യാജേന ഹി ത്വയാ ദ്രോണ ഉപചീർണഃ സുതം പ്രതി
വ്യാജേനൈവ തതോ രാജൻ ദർശിതോ നരകസ് തവ
15 യഥൈവ ത്വം തഥാ ഭീമസ് തഥാ പാർഥോ യമൗ തഥാ
ദ്രൗപദീ ച തഥാ കൃഷ്ണാ വ്യാജേന നരകം ഗതാഃ
16 ആഗച്ഛ നരശാർദൂല മുക്താസ് തേ ചൈവ കിൽബിഷാത്
സ്വപക്ഷാശ് ചൈവ യേ തുഭ്യം പാർഥിവാ നിഹതാ രണേ
സർവേ സ്വർഗം അനുപ്രാപ്താസ് താൻ പശ്യ പുരുഷർഷഭ
17 കർണശ് ചൈവ മഹേഷ്വാസഃ സർവശസ്ത്രഭൃതാം വരഃ
സ ഗതഃ പരമാം സിദ്ധിം യദർഥം പരിതപ്യസേ
18 തം പശ്യ പുരുഷവ്യാഘ്രം ആദിത്യതനയം വിഭോ
സ്വസ്ഥാനസ്ഥം മഹാബാഹോ ജഹി ശോകം നരർഷഭ
19 ഭ്രാതൄംശ് ചാന്യാംസ് തഥാ പശ്യ സ്വപക്ഷാംശ് ചൈവ പാർഥിവാൻ
സ്വം സ്വം സ്ഥാനം അനുപ്രാപ്താൻ വ്യേതു തേ മാനസോ ജ്വരഃ
20 അനുഭൂയ പൂർവം ത്വം കൃച്ഛ്രം ഇതഃ പ്രഭൃതി കൗരവ
വിഹരസ്വ മയാ സാർധം ഗതശോകോ നിരാമയഃ
21 കർമണാം താത പുണ്യാനാം ജിതാനാം തപസാ സ്വയം
ദാനാനാം ച മഹാബാഹോ ഫലം പ്രാപ്നുഹി പാണ്ഡവ
22 അദ്യ ത്വാം ദേവഗന്ധർവാ ദിവ്യാശ് ചാപ്സരസോ ദിവി
ഉപസേവന്തു കല്യാണം വിരജോഽംബരവാസസഃ
23 രാജസൂയ ജിതാംൽ ലോകാൻ അശ്വമേധാഭിവർധിതാൻ
പ്രാപ്നുഹി ത്വം മഹാബാഹോ തപസശ് ച ഫലം മഹത്
24 ഉപര്യ് ഉപരി രാജ്ഞാം ഹി തവ ലോകാ യുധിഷ്ഠിര
ഹരിശ്ചന്ദ്ര സമാഃ പാർഥ യേഷു ത്വം വിഹരിഷ്യസി
25 മാന്ധാതാ യത്ര രാജർഷിർ യത്ര രാജാ ഭഗീരഥഃ
ദൗഃഷന്തിർ യത്ര ഭരതസ് തത്ര ത്വം വിഹരിഷ്യസി
26 ഏഷാ ദേവ നദീ പുണ്യാ പർഥ ത്രൈലോക്യപാവനീ
ആകാശഗംഗാ രാജേന്ദ്ര തത്രാപ്ലുത്യ ഗമിഷ്യസി
27 അത്ര സ്നാതസ്യ തേ ഭാവോ മാനുഷോ വിഗമിഷ്യതി
ഗതശോകോ നിരായാസോ മുക്തവൈരോ ഭവിഷ്യസി
28 ഏവം ബ്രുവതി ദേവേന്ദ്രേ കൗരവേന്ദ്രം യുധിഷ്ഠിരം
ധർമോ വിഗ്രഹവാൻ സാക്ഷാദ് ഉവാച സുതം ആത്മനഃ
29 ഭോ ഭോ രാജൻ മഹാപ്രാജ്ഞ പ്രീതോ ഽസ്മി തവ പുത്രക
മദ്ഭക്ത്യാ സത്യവാക്യേന ക്ഷമയാ ച ദമേന ച
30 ഏഷാ തൃതീയാ ജിജ്ഞാസ തവ രാജൻ കൃതാ മയാ
ന ശക്യസേ ചാലയിതും സ്വഭാവാത് പാർഥ ഹേതുഭിഃ
31 പൂർവം പരീക്ഷിതോ ഹി ത്വം ആസീർ ദ്വൈതവനം പ്രതി
അരണീ സഹിതസ്യാർഥേ തച് ച നിസ്തീർണവാൻ അസി
32 സോദര്യേഷു വിനഷ്ടേഷു ദ്രൗപദ്യാം തത്ര ഭാരത
ശ്വരൂപധാരിണാ പുത്ര പുനസ് ത്വം മേ പരീക്ഷിതഃ
33 ഇദം തൃതീയം ഭ്രാതൄണാം അർഥേ യത് സ്ഥാതും ഇച്ഛസി
വിശുദ്ധോ ഽസി മഹാഭാഗ സുഖീ വിഗതകൽമഷഃ
34 ന ച തേ ഭ്രാതരഃ പാർഥ നരകസ്ഥാ വിശാം പതേ
മായൈഷാ ദേവരാജേന മഹേന്ദ്രേണ പ്രയോജിതാ
35 അവശ്യം നരകസ് താത ദ്രഷ്ടവ്യഃ സർവരാജഭിഃ
തതസ് ത്വയാ പ്രാപ്തം ഇദം മുഹൂർതം ദുഃഖം ഉത്തമം
36 ന സവ്യസാചീ ഭീമോ വാ യമൗ വാ പുരുഷർഷഭൗ
കർണോ വാ സത്യവാക് ശൂരോ നരകാർഹാശ് ചിരം നൃപ
37 ന കൃഷ്ണാ രാജപുത്രീ ച നാരകാർഹാ യുധിഷ്ഠിര
ഏഹ്യ് ഏഹി ഭരതശ്രേഷ്ഠ പശ്യ ഗംഗാം ത്രിലോകഗാം
38 ഏവം ഉക്തഃ സ രാജർഷിസ് തവ പൂർവപിതാമഹഃ
ജഗാമ സഹധർമേണ സർവൈശ് ച ത്രിദശാലയൈഃ
39 ഗംഗാം ദേവ നദീം പുണ്യാം പാവനീം ഋഷിസംസ്തുതാം
അവഗാഹ്യ തു താം രാജാ തനും തത്യാജ മാനുഷീം
40 തതോ ദിവ്യവപുർ ഭൂത്വാ ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
നിർവൈരോ ഗതസന്താപോ ജലേ തസ്മിൻ സമാപ്ലുതഃ
41 തതോ യയൗ വൃതോ ദേവൈഃ കുരുരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
ധർമേണ സഹിതോ ധർമാൻ സ്തൂയമാനോ മഹർഷിഭിഃ