മഹാഭാരതം മൂലം/സ്വർഗാരോഹണപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം4

1 [വൈ]
     തതോ യുധിഷ്ഠിരോ രാജാ ദേവൈഃ സർപി മരുദ്ഗണൈഃ
     പൂജ്യമാനോ യയൗ ത്തത്ര യത്ര തേ കുരുപുംഗവാഃ
 2 ദദർശ തത്ര ഗോവിന്ദം ബ്രാഹ്മേണ വപുഷാന്വിതം
     തേനൈവ ദൃഷ്ടപൂർവേണ സാദൃശ്യേനോപസൂചിതം
 3 ദീപ്യമാനം സ്വവപുഷാ ദിവ്യൈർ അസ്ത്രൈർ ഉപസ്ഥിതം
     ചക്രപ്രഭൃതിഭിർ ഘോരൈർ ദിവ്യൈഃ പുരുഷവിഗ്രഹൈഃ
     ഉപാസ്യമാനം വീരേണ ഫൽഗുനേന സുവർചസാ
 4 അപരസ്മിന്ന് അഥോദ്ദേശേ കർണം ശസ്ത്രഭൃതാം വരം
     ദ്വാദശാദിത്യ സഹിതം ദദർശ കുരുനന്ദനഃ
 5 അഥാപരസ്മിന്ന് ഉദ്ദേശേ മരുദ്ഗണവൃതം പ്രഭും
     ഭീമസേനം അഥാപശ്യത് തേനൈവ വപുഷാന്വിതം
 6 അശ്വിനോസ് തു തഥാ സ്ഥാനേ ദീപ്യമാനൗ സ്വതേജസാ
     നകുലം സഹദേവം ച ദദർശ കുരുനന്ദനഃ
 7 തഥാ ദദർശ പാഞ്ചാലീം കമലോത്പലമാലിനീം
     വപുഷാ സ്വർഗം ആക്രമ്യ തിഷ്ഠന്തീം അർകവർചസം
 8 അഥൈനാം സഹസാ രാജാ പ്രഷ്ടും ഐച്ഛദ് യുധിഷ്ഠിരഃ
     തതോ ഽസ്യ ഭഗവാൻ ഇന്ദ്രഃ കഥയാം ആസ ദേവരാട്
 9 ശ്രീർ ഏഷാ ദ്രൗപദീ രൂപാ ത്വദർഥേ മാനുഷം ഗതാ
     അയോനിജാ ലോകകാന്താ പുണ്യഗന്ധാ യുധിഷ്ഠിര
 10 ദ്രുപദസ്യ കുലേ ജാതാ ഭവദ്ഭിശ് ചോപജീവിതാ
    രത്യർഥം ഭവതാം ഹ്യ് ഏഷാ നിമിതാ ശൂലപാണിനാ
11 ഏതേ പഞ്ച മഹാഭാഗാ ഗന്ധർവാഃ പാവകപ്രഭാഃ
    ദ്രൗപദ്യാസ് തനയാ രാജൻ യുഷ്മാകം അമിതൗജസഃ
12 പശ്യ ഗന്ധർവരാജാനം ധൃതരാഷ്ട്രം മനീഷിണം
    ഏനം ച ത്വം വിജാനീഹി ഭ്രാതരം പൂർവജം പിതുഃ
13 അയം തേ പൂർവജോ ഭ്രാതാ കൗന്തേയഃ പാവകദ്യുതിഃ
    സൂര്യപുത്രോ ഽഗ്രജഃ ശ്രേഷ്ഠോ രാധേയ ഇതി വിശ്രുതഃ
    ആദിത്യസഹിതോ യാതി പശ്യൈനം പുരുഷർഷഭ
14 സാധ്യാനാം അഥ ദേവാനാം വസൂനാം മരുതാം അപി
    ഗണേഷു പശ്യ രാജേന്ദ്ര വൃഷ്ണ്യന്ധകമഹാരഥാൻ
    സാത്യകിപ്രമുഖാൻ വീരാൻ ഭോജാംശ് ചൈവ മഹാരഥാൻ
15 സോമേന സഹിതം പശ്യ സൗഭദ്രം അപരാജിതം
    അഭിമന്യും മഹേഷ്വാസം നിശാകരസമദ്യുതിം
16 ഏഷ പാണ്ഡുർ മഹേഷ്വാസഃ കുന്ത്യാ മാദ്ര്യാ ച സംഗതഃ
    വിമാനേന സദാഭ്യേതി പിതാ തവ മമാന്തികം
17 വസുഭിഃ സഹിതം പശ്യ ഭീഷ്മം ശാന്തനവം നൃപം
    ദ്രോണം ബൃഹസ്പതേഃ പാർശ്വേ ഗുരും ഏനം നിശാമയ
18 ഏതേ ചാന്യേ മഹീപാലാ യോധാസ് തവ ച പാണ്ഡവ
    ഗന്ധർവൈഃ സഹിതാ യാന്തി യക്ഷൈഃ പുണ്യജനൈസ് തഥാ
19 ഗുഹ്യകാനാം ഗതിം ചാപി കേ ചിത് പ്രാപ്താ നൃസത്തമാഃ
    ത്യക്ത്വാ ദേഹം ജിതസ്വർഗാഃ പുണ്യവാഗ് ബുദ്ധികർമഭിഃ