ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദ്വാദശഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 12) / അദ്ധ്യായം 5

← സ്കന്ധം 12 : അദ്ധ്യായം 4

സ്കന്ധം 12 : അദ്ധ്യായം 6 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ദ്വാദശഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 12) / അദ്ധ്യായം 5

ശ്രീശുക ഉവാച

അത്രാനുവർണ്യതേഽഭീക്ഷ്ണം വിശ്വാത്മാ ഭഗവാൻ ഹരിഃ ।
യസ്യ പ്രസാദജോ ബ്രഹ്മാ രുദ്രഃ ക്രോധസമുദ്ഭവഃ ॥ 1 ॥

ത്വം തു രാജൻ മരിഷ്യേതി പശുബുദ്ധിമിമാം ജഹി ।
ന ജാതഃ പ്രാഗഭൂതോഽദ്യ ദേഹവത്ത്വം ന നങ്ക്ഷ്യസി ॥ 2 ॥

ന ഭവിഷ്യസി ഭൂത്വാ ത്വം പുത്രപൌത്രാദിരൂപവാൻ ।
ബീജാങ്കുരവദ്ദേഹാദേർവ്യതിരിക്തോ യഥാനലഃ ॥ 3 ॥

സ്വപ്നേ യഥാ ശിരശ്ഛേദം പഞ്ചത്വാദ്യാത്മനഃ സ്വയം ।
യസ്മാത്പശ്യതി ദേഹസ്യ തത ആത്മാ ഹ്യജോഽമരഃ ॥ 4 ॥

ഘടേ ഭിന്നേ യഥാഽഽകാശ ആകാശഃ സ്യാദ് യഥാ പുരാ ।
ഏവം ദേഹേ മൃതേ ജീവോ ബ്രഹ്മ സമ്പദ്യതേ പുനഃ ॥ 5 ॥

മനഃ സൃജതി വൈ ദേഹാൻ ഗുണാൻ കർമ്മാണി ചാത്മനഃ ।
തൻമനഃ സൃജതേ മായാ തതോ ജീവസ്യ സംസൃതിഃ ॥ 6 ॥

സ്നേഹാധിഷ്ഠാനവർത്ത്യഗ്നിസംയോഗോ യാവദീയതേ ।
തതോ ദീപസ്യ ദീപത്വമേവം ദേഹകൃതോ ഭവഃ ।
രജഃസത്ത്വതമോവൃത്ത്യാ ജായതേഽഥ വിനശ്യതി ॥ 7 ॥

ന തത്രാത്മാ സ്വയംജ്യോതിർ യോ വ്യക്താവ്യക്തയോഃ പരഃ ।
ആകാശ ഇവ ചാധാരോ ധ്രുവോഽനന്തോപമസ്തതഃ ॥ 8 ॥

ഏവമാത്മാനമാത്മസ്ഥമാത്മനൈവാമൃശ പ്രഭോ ।
ബുദ്ധ്യാനുമാനഗർഭിണ്യാ വാസുദേവാനുചിന്തയാ ॥ 9 ॥

ചോദിതോ വിപ്രവാക്യേന ന ത്വാം ധക്ഷ്യതി തക്ഷകഃ ।
മൃത്യവോ നോപധക്ഷ്യന്തി മൃത്യൂനാം മൃത്യുമീശ്വരം ॥ 10 ॥

അഹം ബ്രഹ്മ പരം ധാമ ബ്രഹ്മാഹം പരമം പദം ।
ഏവം സമീക്ഷന്നാത്മാനമാത്മന്യാധായ നിഷ്കലേ ॥ 11 ॥

ദശന്തം തക്ഷകം പാദേ ലേലിഹാനം വിഷാനനൈഃ ।
ന ദ്രക്ഷ്യസി ശരീരം ച വിശ്വം ച പൃഥഗാത്മനഃ ॥ 12 ॥

ഏതത്തേ കഥിതം താത യദാത്മാ പൃഷ്ടവാൻ നൃപ ।
ഹരേർവ്വിശ്വാത്മനശ്ചേഷ്ടാം കിം ഭൂയഃ ശ്രോതുമിച്ഛസി ॥ 13 ॥