ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ഷഷ്ഠഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 6) / അദ്ധ്യായം 11
← സ്കന്ധം 6 : അദ്ധ്യായം 10 | സ്കന്ധം 6 : അദ്ധ്യായം 12 → |
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ഷഷ്ഠഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 6) / അദ്ധ്യായം 11
തിരുത്തുക
ശ്രീശുക ഉവാച
ത ഏവം ശംസതോ ധർമ്മം വചഃ പത്യുരചേതസഃ ।
നൈവാഗൃഹ്ണൻ ഭയത്രസ്താഃ പലായനപരാ നൃപ ॥ 1 ॥
വിശീര്യമാണാം പൃതനാമാസുരീമസുരർഷഭഃ ।
കാലാനുകൂലൈസ്ത്രിദശൈഃ കാല്യമാനാമനാഥവത് ॥ 2 ॥
ദൃഷ്ട്വാതപ്യത സം ക്രുദ്ധ ഇന്ദ്രശത്രുരമർഷിതഃ ।
താൻ നിവാര്യൌജസാ രാജൻ നിർഭർത്സ്യേദമുവാച ഹ ॥ 3 ॥
കിം വ ഉച്ചരിതൈർമ്മാതുർദ്ധാവദ്ഭിഃ പൃഷ്ഠതോ ഹതൈഃ ।
ന ഹി ഭീതവധഃ ശ്ലാഘ്യോ ന സ്വർഗ്ഗ്യഃ ശൂരമാനിനാം ॥ 4 ॥
യദി വഃ പ്രധനേ ശ്രദ്ധാ സാരം വാ ക്ഷുല്ലകാ ഹൃദി ।
അഗ്രേ തിഷ്ഠത മാത്രം മേ ന ചേദ് ഗ്രാമ്യസുഖേ സ്പൃഹാ ॥ 5 ॥
ഏവം സുരഗണാൻ ക്രുദ്ധോ ഭീഷയൻ വപുഷാ രിപൂൻ ।
വ്യനദദ് സുമഹാപ്രാണോ യേന ലോകാ വിചേതസഃ ॥ 6 ॥
തേന ദേവഗണാഃ സർവ്വേ വൃത്രവിസ്ഫോടനേന വൈ ।
നിപേതുർമ്മൂർച്ഛിതാ ഭൂമൌ യഥൈവാശനിനാ ഹതാഃ ॥ 7 ॥
മമർദ്ദ പദ്ഭ്യാം സുരസൈന്യമാതുരം
നിമീലിതാക്ഷം രണരംഗദുർമ്മദഃ ।
ഗാം കമ്പയന്നുദ്യതശൂല ഓജസാ
നാളം വനം യൂഥപതിർ യഥോൻമദഃ ॥ 8 ॥
വിലോക്യ തം വജ്രധരോഽത്യമർഷിതഃ
സ്വശത്രവേഽഭിദ്രവതേ മഹാഗദാം ।
ചിക്ഷേപ താമാപതതീം സുദുഃസഹാം
ജഗ്രാഹ വാമേന കരേണ ലീലയാ ॥ 9 ॥
സ ഇന്ദ്രശത്രുഃ കുപിതോ ഭൃശം തയാ
മഹേന്ദ്രവാഹം ഗദയോരുവിക്രമഃ ।
ജഘാന കുംഭസ്ഥല ഉന്നദൻ മൃധേ
തത്കർമ്മ സർവ്വേ സമപൂജയൻ നൃപ ॥ 10 ॥
ഐരാവതോ വൃത്രഗദാഭിമൃഷ്ടോ
വിഘൂർണ്ണിതോഽദ്രിഃ കുലിശാഹതോ യഥാ ।
അപാസരദ്ഭിന്നമുഖഃ സഹേന്ദ്രോ
മുഞ്ചന്നസൃക് സപ്തധനുർഭൃശാർത്തഃ ॥ 11 ॥
ന സന്നവാഹായ വിഷണ്ണചേതസേ
പ്രായുങ്ക്ത ഭൂയഃ സ ഗദാം മഹാത്മാ ।
ഇന്ദ്രോഽമൃതസ്യന്ദികരാഭിമർശ-
വീതവ്യഥക്ഷതവാഹോഽവതസ്ഥേ ॥ 12 ॥
സ തം നൃപേന്ദ്രാഹവകാമ്യയാ രിപും
വജ്രായുധം ഭ്രാതൃഹണം വിലോക്യ ।
സ്മരംശ്ച തത്കർമ്മ നൃശംസമംഹഃ
ശോകേന മോഹേന ഹസൻ ജഗാദ ॥ 13 ॥
വൃത്ര ഉവാച
ദിഷ്ട്യാ ഭവാൻ മേ സമവസ്ഥിതോ രിപുർ-
യോ ബ്രഹ്മഹാ ഗുരുഹാ ഭ്രാതൃഹാ ച ।
ദിഷ്ട്യാനൃണോഽദ്യാഹമസത്തമ ത്വയാ
മച്ഛൂലനിർഭിന്നദൃഷദ്ധൃദാചിരാത് ॥ 14 ॥
യോ നോഽഗ്രജസ്യാത്മവിദോ ദ്വിജാതേർ-
ഗുരോരപാപസ്യ ച ദീക്ഷിതസ്യ ।
വിശ്രഭ്യ ഖഡ്ഗേന ശിരാംസ്യവൃശ്ചത്-
പശോരിവാകരുണഃ സ്വർഗ്ഗകാമഃ ॥ 15 ॥
ശ്രീഹ്രീദയാകീർത്തിഭിരുജ്ഝിതം ത്വാം
സ്വകർമ്മണാ പുരുഷാദൈശ്ച ഗർഹ്യം ।
കൃച്ഛ്രേണ മച്ഛൂലവിഭിന്നദേഹ-
മസ്പൃഷ്ടവഹ്നിം സമദന്തി ഗൃധ്രാഃ ॥ 16 ॥
അന്യേഽനു യേ ത്വേഹ നൃശംസമജ്ഞാ
യേ ഹ്യുദുദ്യതാസ്ത്രാഃ പ്രഹരന്തി മഹ്യം ।
തൈർഭൂതനാഥാൻ സഗണാൻ നിശാത-
ത്രിശൂലനിർഭിന്നഗലൈർ യജാമി ॥ 17 ॥
അഥോ ഹരേ മേ കുലിശേന വീര
ഹർത്താ പ്രമഥ്യൈവ ശിരോ യദീഹ ।
തത്രാനൃണോ ഭൂതബലിം വിധായ
മനസ്വിനാം പാദരജഃ പ്രപത്സ്യേ ॥ 18 ॥
സുരേശ കസ്മാന്ന ഹിനോഷി വജ്രം
പുരഃ സ്ഥിതേ വൈരിണി മയ്യമോഘം ।
മാ സംശയിഷ്ഠാ ന ഗദേവ വജ്രം
സ്യാന്നിഷ്ഫലഃ കൃപണാർത്ഥേവ യാച്ഞാ ॥ 19 ॥
നന്വേഷ വജ്രസ്തവ ശക്ര തേജസാ
ഹരേർദ്ദധീചേസ്തപസാ ച തേജിതഃ ।
തേനൈവ ശത്രും ജഹി വിഷ്ണുയന്ത്രിതോ
യതോ ഹരിർവ്വിജയഃ ശ്രീർഗ്ഗുണാസ്തതഃ ॥ 20 ॥
അഹം സമാധായ മനോ യഥാഽഽഹ
സങ്കർഷണസ്തച്ചരണാരവിന്ദേ ।
ത്വദ് വജ്രരംഹോലുളിതഗ്രാമ്യപാശോ
ഗതിം മുനേർ യാമ്യപവിദ്ധലോകഃ ॥ 21 ॥
പുംസാം കിലൈകാന്തധിയാം സ്വകാനാം
യാഃ സമ്പദോ ദിവി ഭൂമൌ രസായാം ।
ന രാതി യദ് ദ്വേഷ ഉദ്വേഗ ആധിർ-
മ്മദഃ കലിർവ്യസനം സമ്പ്രയാസഃ ॥ 22 ॥
ത്രൈവർഗ്ഗികായാസവിഘാതമസ്മത്-
പതിർവ്വിധത്തേ പുരുഷസ്യ ശക്ര ।
തതോഽനുമേയോ ഭഗവത്പ്രസാദോ
യോ ദുർല്ലഭോഽകിഞ്ചനഗോചരോഽന്യൈഃ ॥ 23 ॥
അഹം ഹരേ തവ പാദൈകമൂല-
ദാസാനുദാസോ ഭവിതാസ്മി ഭൂയഃ ।
മനഃ സ്മരേതാസുപതേർഗ്ഗുണാംസ്തേ
ഗൃണീത വാക്കർമ്മ കരോതു കായഃ ॥ 24 ॥
ന നാകപൃഷ്ഠം ന ച പാരമേഷ്ഠ്യം
ന സാർവ്വഭൌമം ന രസാധിപത്യം ।
ന യോഗസിദ്ധീരപുനർഭവം വാ
സമഞ്ജസ ത്വാ വിരഹയ്യ കാങ്ക്ഷേ ॥ 25 ॥
അജാതപക്ഷാ ഇവ മാതരം ഖഗാഃ
സ്തന്യം യഥാ വത്സതരാഃ ക്ഷുധാർത്താഃ ।
പ്രിയം പ്രിയേവ വ്യുഷിതം വിഷണ്ണാ
മനോഽരവിന്ദാക്ഷ ദിദൃക്ഷതേ ത്വാം ॥ 26 ॥
മമോത്തമശ്ലോകജനേഷു സഖ്യം
സംസാരചക്രേ ഭ്രമതഃ സ്വകർമ്മഭിഃ ।
ത്വൻമായയാഽഽത്മാഽഽത്മജദാരഗേഹേ-
ഷ്വാസക്തചിത്തസ്യ ന നാഥ ഭൂയാത് ॥ 27 ॥