ഗീതഗോവിന്ദം
രചന:ജയദേവൻ
അഷ്ടപദി - പതിനൊന്ന്
ഗീതഗോവിന്ദം


അഷ്ടപദി - പതിനൊന്ന്

രതിസുഖസാരേ ഗതമഭിസാരേ മദനമനോഹരവേഷം
ന കുരു നിതംബിനിഗമനവിളംബന മനുസര തംഹൃദയേശം
ധീരസമീരേ യമുനാതീരേ വസതിവനേ വനമാലീ
ഗോപീപീനപയോധരമർദ്ദന ചഞ്ചലകരയുഗശാലീ
നാമസമേതം കൃതസങ്കേതം വാദയതേ മൃദുവേണും
ബഹുമനുതേതനുതേ തനുസംഗതപവനചലിതമപിരേണും
പതതി പതത്രേ വിചലതിപത്രേ ശങ്കിതഭവദുപയാനം
രചയതിശയനം സചകിതനയനം പശ്യതി തവ പന്ഥാനം
മുഖരമധീരംത്യജമഞ്ജീരംരിപുമിവകേളിഷുലോലം
ചലസഖി കുഞ്ജം സതിമിരപുഞ്ജം ശീലയനീലനിചോളം
ഉരസി മുരാരേരുപഹിതഹാരേ ഘനൈവതരളവലാകേ
തഡിദിവ പീതേ രതിവിപരീതേ രാജസി സുകൃതവിപാകേ
വിഗളിതവസനം പരിഹൃതശനംഘടയ ജഘനമപിധാനം
കിസലയശയനേ പങ്കജനയനേ നിധിമിവഹർഷനിധാനം
ഹരിരഭിമാനി രജനിരിദാനീം ഇയമുപയാതി വിരാമം
കുരുമമവചനം സത്വരരചനം പൂരയമധുരിപുകാമം
ശ്രീജയദേവകൃതഹരിസേവേ ഭണതി പരമരമണീയം
പ്രമുദിതഹൃദയം ഹരിമതിസദയം നമത സുകൃതകമനീയം

ശ്ലോകം - മുപ്പത്തിയാറ്

വികിരതി മുഹുഃശ്വാസാനാശാഃപുരോമുഹുരീക്ഷതേ
പ്രവിശതി മുഹുഃകുഞ്ജംഗുഞ്ജന്മുഹുഃബഹുതാമ്യതി
രചയതി മുഹുഃശയ്യാം പര്യാകുലം മുഹുരീക്ഷതേ
മദനകദനക്ലാന്തഃ കാന്തേ! പ്രിയസ്തവവർത്തതേ

ശ്ലോകം - മുപ്പത്തിയേഴ്

ത്വദ്വാക്യേന സമം സമഗ്രമധുനാ തിംഗ്മാംശുരസ്തംഗതഃ
ഗോവിന്ദസ്യ മനോരഥേന ച സമം പ്രാപതംതമഃ സാന്ദ്രതാം
കോകാനാം കരുണസ്വനേന സദൃശീ ദീർഘാ മമാഭ്യർത്ഥനാ
തന്മുഗ്ദ്ധേവിഫലം വിളംബനമസൌരമ്യോഭിസാരക്ഷണഃ

ശ്ലോകം - മുപ്പത്തിയെട്ട്

ആശ്ലേഷാദനുചുംബനാദനുനഖോല്ലേഖാദനു സ്വാന്തജാൽ
പ്രോൽബോധാദനു സംഭ്രമാദനു രതാരംഭാദനുപ്രീതയോഃ
അന്യാർത്ഥംഗതയോഭ്രമാൽമിളിതയോഃ സംഭാഷണൈഃജാനതോ
ദംബത്യോരിവകോനു കോനു തമസിവ്രീളാവിമിശ്രോരസഃ

ശ്ലോകം - മുപ്പത്തിയൊമ്പത്

സഭയചകിതം വിന്യസ്യന്തീം ദൃശം തിമിരേ പഥി
പ്രതിതരു മുഹുസ്ഥിത്വാ മന്ദം പദാനി വിതന്വതീം
കഥമപിരഹഃ പ്രാപ്താമംഗൈരനംഗതരംഗിതൈഃ
സുമുഖി! സുഭഗഃപശ്യൻ സത്വാമുപൈതു കൃതാർത്ഥതാം

ശ്ലോകം - നാൽപ്പത്

രാധാമുഗ്ദ്ധ മുഖാരവിന്ദമധുപസ്ത്രൈലോക്യ മൌലിസ്ഥലീ
നേപഥ്യോചിത നീലരത്നമവനീഭാരാവതാരക്ഷമഃ
സ്വച്ഛന്ദം വ്രജസുന്ദരീജനമനസ്തോഷപ്രദോഷശ്ചിരം
കംസധ്വംസനധൂമകേതുരവതുത്വാം ദേവകീനന്ദനഃ


സർഗ്ഗം - ആറ് സോൽകണ്ഠവൈകുണ്ഠം

ശ്ലോകം - നാല്പത്തിയൊന്ന്

അഥതാം ഗന്തുമശക്താംചിരമനുരക്താം ലതാഗൃഹേ ദൃഷ്ട്വാ
തച്ചരിതം ഗോവിന്ദേ മനസിജമന്ദേ സഖീ പ്രാഹ

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=ഗീതഗോവിന്ദം/അഷ്ടപദി_11&oldid=62316" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്