ഗീതഗോവിന്ദം/അഷ്ടപദി 9

(അഷ്ടപദി - ഒമ്പത് എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)
ഗീതഗോവിന്ദം
രചന:ജയദേവൻ
അഷ്ടപദി - ഒമ്പത്
ഗീതഗോവിന്ദം


അഷ്ടപദി - ഒമ്പത്

സ്തനവിനിഹിതമപി ഹാരമുദാരം
സാ മനുതേ കൃശതനുരതിഭാരം
രാധികാ കൃഷ്ണാ! രാധികാ തവ വിരഹേ! കേശവ
സരസമസൃണമപി മലയപങ്കജം
പശ്യതി വിഷമിവ വപുഷി സശങ്കം
ശ്വസിതപവനമനുപമ പരിണാഹം
മദനദഹനമിവ വഹതി സദാഹം
ദിശി ദിശി കിരതി സജലകണജാലം
നയന നളിനമിവ വിഗളിതനാളം
നയന വിഷയമപി കിസലയതല്പം
കലയതി വിഹിതഹുതാശനകല്പം
ത്യജതി ന പാണിതലേന കപോലം
ബാലശശിനമിവ സായമലോലം
ഹരിരിതി ഹരിരിതി ജപതി സകാമം
വിരഹവിഹിതമരണേവ നികാമം
ശ്രീജയ ദേവഭണിതമിതി ഗീതം
സുഖയതു കേശവപദമുപനീതം

ശ്ലോകം - ഇരുപത്തിയൊമ്പത്

സ്മരാതുരാം ദൈവതവൈദ്യഹൃദ്യ
ത്വദംഗസംഗാമൃതമാത്രസാദ്ധ്യാം
വിമുക്തബാധാം കുരുഷേ ന രാധാം
ഉപേന്ദ്രവജ്രാദപി ദാരുണോസി

ശ്ലോകം - മുപ്പത്

സാ രോമാഞ്ചതി സീൽക്കരോതി വിലപത്യുത്കമ്പതേ താമ്യതി
ധ്യായത്യുൽഭ്രമതിപ്രമീലതിപതത്യുദ്യാതിമൂർച്ഛത്യപി
ഏതാവത്യതനുജ്വരേ വരതനുർജ്ജീവേന്ന കിന്തേരസാൽ
സ്വർവൈദ്യപ്രതിമ പ്രസീദസി യദി ത്യക്തോന്യഥാ ഹസ്തകഃ

ശ്ലോകം - മുപ്പത്തിയൊന്ന്

കന്ദർപ്പജ്വരസജ്വരാതുരതനോരത്യർത്ഥമസ്യാശ്ചിരം
ചേതശ്ചന്ദനചന്ദ്രമഃ കമലിനീചിന്താസുസംതാമ്യതി
കിന്തു ക്ലാന്തിവശേന ശീതളതനുംത്വാമേകമേവപ്രിയം
ധ്യായന്തീരഹസി സ്ഥിതാകഥമപിക്ഷീണാക്ഷണം പ്രാണിതി.

ശ്ലോകം - മുപ്പത്തിരണ്ട്

ക്ഷണമപി വിരഹഃ പുരാ ന സേഹെ
നയനനിമീലനഖിന്നയാ യയാ, തേ
ശ്വസിതി കഥമസൌ രസാളശാഖാം
ചിരവിരഹേപി വിലോക്യപുഷ്പിതാഗ്രാം.

ശ്ലോകം - മുപ്പത്തിമൂന്ന്

വൃഷ്ടിവ്യാകുല ഗോകുലാവനരസാൽ ഉദ്ധൃത്യഗോവർദ്ധനം
ബിഭ്രദ്വല്ലവവല്ലഭാഭിരധികാനന്ദാച്ചിരം ചുംബിതഃ
കന്ദർപ്പേണതദർപ്പിതാധരതടീസിന്ദൂരമുദ്രാംഗിതോ
ബാഹുഃ ഗോപപതേസ്തനോതു ഭവതാം ശ്രേയാംസി കംസദ്വിഷഃ


സർഗ്ഗം - അഞ്ച്- സാകാംക്ഷഃപുണ്ഡരീകാക്ഷഃ

ശ്ലോകം - മുപ്പത്തിനാല്

അഹമിഹ നിവസാമി യാഹി രാധാം
അനുനയ മദ്വചനേന ചാനയേഥാഃ
ഇതിമധുരിപുണാ സഖീ നിയുക്താ
സ്വയമിദമേത്യ പുനർജ്ജഗാദ രാധാം.

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=ഗീതഗോവിന്ദം/അഷ്ടപദി_9&oldid=62314" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്