അദ്ധ്യാത്മരാമായണം കിളിപ്പാട്ട്/ആരണ്യകാണ്ഡം/രാവണമാരീചസംഭാഷണം
- ഇത്തരം നിരൂപിച്ചു രാത്രിയും കഴിഞ്ഞിതു
- ചിത്രഭാനുവുമുദയാദ്രിമൂർദ്ധനി വന്നു.
- തേരതിലേറീടിനാൻ ദേവസഞ്ചയവൈരി
- പാരാതെ പാരാവാരപാരമാം തീരം തത്ര
- മാരീചാശ്രമം പ്രാപിച്ചീടിനാനതിദ്രുതം
- ഘോരനാം ദശാനനൻ കാര്യഗൗരവത്തോടും.
- മൗനവുംപൂണ്ടു ജടാവല്‌ക്കലാദിയും ധരി-
- ച്ചാനന്ദാത്മകനായ രാമനെ ധ്യാനിച്ചുളളിൽ 1160
- രാമരാമേതി ജപിച്ചുറച്ചു സമാധിപൂ-
- ണ്ടാമോദത്തോടു മരുവീടിന മാരീചനും
- ലൗകികാത്മനാ ഗൃഹത്തിങ്കലാഗതനായ
- ലോകോപദ്രവകാരിയായ രാവണൻതന്നെ
- കണ്ടു സംഭ്രമത്തോടുമുത്ഥാനം ചെയ്‌തു പൂണ്ടു-
- കൊണ്ടു തന്മാറിലണച്ചാനന്ദാശ്രുക്കളോടും
- പൂജിച്ചു യഥാവിധി മാനിച്ചു ദശകണ്‌ഠൻ
- യോജിച്ചു ചിത്തമപ്പോൾ ചോദിച്ചു മാരീചനുംഃ
- "എന്തൊരാഗമനമിതേകനായ്‌തന്നെയൊരു
- ചിന്തയുണ്ടെന്നപോലെ തോന്നുന്നു ഭാവത്തിങ്കൽ. 1170
- ചൊല്ലുക രഹസ്യമല്ലെങ്കിലോ ഞാനും തവ
- നല്ലതു വരുത്തുവാനുളളതിൽ മുമ്പനല്ലോ.
- ന്യായമായ്‌ നിഷ്‌കൽമഷമായിരിക്കുന്ന കാര്യം
- മായമെന്നിയേ ചെയ്‌വാൻ മടിയില്ലെനിക്കേതും."
- മാരീചവാക്യമേവം കേട്ടു രാവണൻ ചൊന്നാ-
- "നാരുമില്ലെനിക്കു നിന്നെപ്പോലെ മുട്ടുന്നേരം.
- സാകേതാധിപനായ രാജാവു ദശരഥൻ
- ലോകൈകാധിപനുടെ പുത്രന്മാരായുണ്ടുപോൽ
- രാമലക്ഷ്‌മണന്മാരെന്നിരുവരിതുകാലം
- കോമളഗാത്രിയായോരംഗനാരത്നത്തോടും 1180
- ദണ്ഡകാരണ്യേ വന്നു വാഴുന്നിത,വർ ബലാ
- ലെന്നുടെ ഭഗിനിതൻ നാസികാകുചങ്ങളും
- കർണ്ണവും ഛേദിച്ചതു കേട്ടുടൻ ഖരാദികൾ
- ചെന്നിതു പതിന്നാലായിരവുമവരെയും
- നിന്നു താനേകനായിട്ടെതിർത്തു രണത്തിങ്കൽ
- കോന്നിതു മൂന്നേമുക്കാൽ നാഴികകൊണ്ടു രാമൻ.
- തൽപ്രാണേശ്വരിയായ ജാനകിതന്നെ ഞാനു-
- മിപ്പോഴേ കൊണ്ടിങ്ങു പോന്നീടുവേനതിന്നു നീ
- ഹേമവർണ്ണം പൂണ്ടോരു മാനായ്‌ ചെന്നടവിയിൽ
- കാമിനിയായ സീതതന്നെ മോഹിപ്പിക്കേണം. 1190
- രാമലക്ഷ്മണന്മാരെയകറ്റി ദൂരത്താക്കൂ
- വാമഗാത്രിയെയപ്പോൾ കൊണ്ടു ഞാൻ പോന്നീടുവൻ.
- നീ മമ സഹായമായിരിക്കിൽ മനോരഥം
- മാമകം സാധിച്ചീടുമില്ല സംശയമേതും."
- പംകതികന്ധരവാക്യം കേട്ടു മാരീചനുളളിൽ
- ചിന്തിച്ചു ഭയത്തോടുമീവണ്ണമുരചെയ്‌താൻഃ
- "ആരുപദേശിച്ചിതു മൂലനാശനമായ
- കാരിയം നിന്നോടവൻ നിന്നുടെ ശത്രുവല്ലോ.
- നിന്നുടെ നാശം വരുത്തീടുവാനവസരം-
- തന്നെപ്പാർത്തിരിപ്പോരു ശത്രുവാകുന്നതവൻ. 1200
- നല്ലതു നിനക്കു ഞാൻ ചൊല്ലുവൻ കേൾക്കുന്നാകിൽ
- നല്ലതല്ലേതും നിനക്കിത്തൊഴിലറിക നീ.
- രാമചന്ദ്രനിലുളള ഭീതികൊണ്ടകതാരിൽ
- മാമകേ രാജരത്നരമണീരഥാദികൾ
- കേൾക്കുമ്പോളതിഭീതനായുളള ഞാനോ നിത്യം;
- രാക്ഷസവംശം പരിപാലിച്ചുകൊൾക നീയും.
- ശ്രീനാരായണൻ പരമാത്മാവുതന്നെ രാമൻ
- ഞാനതിൽ പരമാർത്ഥമറിഞ്ഞേൻ കേൾക്ക നീയും.
- നാരദാദികൾ മുനിശ്രേഷ്‌ഠന്മാർ പറഞ്ഞു പ-
- ണ്ടോരോരോ വൃത്താന്തങ്ങൾ കേട്ടേൻ പൗലസ്ത്യ‍പ്രഭോ! 1210
- പത്മസംഭവൻ മുന്നം പ്രാർത്ഥിച്ചകാലം നാഥൻ
- പത്മലോചനനരുൾചെയ്‌തിതു വാത്സല്യത്താൽ
- എന്തു ഞാൻ വേണ്ടുന്നതു ചൊല്ലുകെന്നതു കേട്ടു
- ചിന്തിച്ചു വിധാതാവുമർത്ഥിച്ചു ദയാനിധേ!
- 'നിന്തിരുവടിതന്നെ മാനുഷവേഷംപൂണ്ടു
- പംക്തികന്ധരൻതന്നെക്കൊല്ലണം മടിയാതെ.'
- അങ്ങനെതന്നെയെന്നു സമയംചെയ്‌തു നാഥൻ
- മംഗലം വരുത്തുവാൻ ദേവതാപസർക്കെല്ലാം.
- മാനുഷനല്ല രാമൻ സാക്ഷാൽ ശ്രീനാരായണൻ-
- താനെന്നു ധരിച്ചു സേവിച്ചുകൊളളുക ഭക്ത്യാ. 1220
- പോയാലും പുരംപൂക്കു സുഖിച്ചു വസിക്ക നീ
- മായാമാനുഷൻതന്നെസ്സേവിച്ചുകൊൾക നിത്യം.
- എത്രയും പരമകാരുണികൻ ജഗന്നാഥൻ
- ഭക്തവത്സലൻ ഭജനീയനീശ്വരൻ നാഥൻ."
- മാരീചൻ പറഞ്ഞതു കേട്ടു രാവണൻ ചൊന്നാൻഃ
- "നേരത്രേ പറഞ്ഞതു നിർമ്മലനല്ലോ ഭവാൻ.
- ശ്രീനാരായണസ്വാമി പരമൻ പരമാത്മാ-
- താനരവിന്ദോത്ഭവൻ തന്നോടു സത്യംചെയ്‌തു
- മർത്ത്യനായ്‌ പിറന്നെന്നെക്കൊല്ലുവാൻ ഭാവിച്ചതു
- സത്യസങ്കൽപനായ ഭഗവാൻതാനെങ്കിലോ 1230
- പിന്നെയവ്വണ്ണമല്ലെന്നാക്കുവാനാളാരെടോ?
- നന്നു നിന്നജ്ഞാനം ഞാനിങ്ങനെയോർത്തീലൊട്ടും
- ഒന്നുകൊണ്ടും ഞാനടങ്ങീടുകയില്ല നൂനം
- ചെന്നു മൈഥിലിതന്നെക്കൊണ്ടുപോരികവേണം.
- ഉത്തിഷ്‌ഠ മഹാഭാഗ പൊന്മാനായ്‌ ചമഞ്ഞു ചെ-
- ന്നെത്രയുമകറ്റുക രാമലക്ഷ്‌മണന്മാരെ.
- അന്നേരം തേരിലേറ്റിക്കൊണ്ടിങ്ങു പോന്നീടുവൻ
- പിന്നെ നീ യഥാസുഖം വാഴുക മുന്നേപ്പോലെ.
- ഒന്നിനി മറുത്തു നീയുരചെയ്യുന്നതാകി-
- ലെന്നുടെ വാൾക്കൂണാക്കീടുന്നതുണ്ടിന്നുതന്നെ." 1240
- എന്നതു കേട്ടു വിചാരിച്ചിതു മാരീചനുംഃ
- 'നന്നല്ല ദുഷ്‌ടായുധമേറ്റു നിര്യാണംവന്നാൽ
- ചെന്നുടൻ നരകത്തിൽ വീണുടൻ കിടക്കണം,
- പുണ്യസഞ്ചയംകൊണ്ടു മുക്തനായ്‌വരുമല്ലോ
- രാമസായകമേറ്റു മരിച്ചാ'ലെന്നു ചിന്തി-
- ച്ചാമോദംപൂണ്ടു പുറപ്പെട്ടാലുമെന്നു ചൊന്നാൻഃ
- "രാക്ഷസരാജ! ഭവാനാജ്ഞാപിച്ചാലുമെങ്കിൽ
- സാക്ഷാൽ ശ്രീരാമൻ പരിപാലിച്ചുകൊൾക പോറ്റീ!"
- എന്നുരചെയ്‌തു വിചിത്രാകൃതി കലർന്നൊരു
- പൊൻനിറമായുളെളാരു മൃഗവേഷവും പൂണ്ടാൻ. 1250
- പങ്‌ക്തികന്ധരൻ തേരിലാമ്മാറു കരേറിനാൻ
- ചെന്താർബാണനും തേരിലേറിനാനതുനേരം.
- ചെന്താർമാനിനിയായ ജാനകിതന്നെയുളളിൽ
- ചിന്തിച്ചു ദശാസ്യനുമന്ധനായ്‌ ചമഞ്ഞിതു.
- മാരീചൻ മനോഹരമായൊരു പൊന്മാനായി
- ചാരുപുളളികൾ വെളളികൊണ്ടു നേത്രങ്ങൾ രണ്ടും
- നീലക്കൽകൊണ്ടു ചേർത്തു മുഗ്‌ദ്ധഭാവത്തോടോരോ
- ലീലകൾ കാട്ടിക്കാട്ടിക്കാട്ടിലുൾപ്പുക്കും പിന്നെ
- വേഗേന പുറപ്പെട്ടും തുളളിച്ചാടിയുമനു-
- രാഗഭാവേന ദൂരെപ്പോയ്‌നിന്നു കടാക്ഷിച്ചും 1260
- രാഘവാശ്രമസ്ഥലോപാന്തേ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ
- രാകേന്ദുമുഖി സീത കണ്ടു വിസ്‌മയംപൂണ്ടാൾ.
- രാവണവിചേഷ്ടിതമറിഞ്ഞു രഘുനാഥൻ
- ദേവിയോടരുൾചെയ്താനേകാന്തേ, "കാന്തേ! കേൾ നീ
- രക്ഷോനായകൻ നിന്നെക്കൊണ്ടുപോവതിനിപ്പോൾ
- ഭിക്ഷുരൂപേണ വരുമന്തികേ ജനകജേ!
- നീയൊരു കാര്യം വേണമതിനു മടിയാതെ
- മായാസീതയെപ്പർണ്ണശാലയിൽ നിർത്തീടണം.
- വഹ്നിമണ്ഡലത്തിങ്കൽ മറഞ്ഞു വസിക്ക നീ
- ധന്യേ! രാവണവധം കഴിഞ്ഞുകൂടുവോളം. 1270
- ആശ്രയാശങ്കലോരാണ്ടിരുന്നീടേണം ജഗ-
- ദാശ്രയഭൂതേ! സീതേ! ധർമ്മരക്ഷാർത്ഥം പ്രിയേ!"
- രാമചന്ദ്രോക്തി കേട്ടു ജാനകീദേവിതാനും
- കോമളഗാത്രിയായ മായാസീതയെത്തത്ര
- പർണ്ണശാലയിലാക്കി വഹ്നിമണ്ഡലത്തിങ്കൽ
- ചെന്നിരുന്നിതു മഹാവിഷ്ണുമായയുമപ്പോൾ.