അദ്ധ്യാത്മരാമായണം കിളിപ്പാട്ട്/ആരണ്യകാണ്ഡം/സീതാപഹരണം
- അന്തരം കണ്ടു ദശകന്ധരൻ മദനബാ-
- ണാന്ധനായവതരിച്ചീടിനാനവനിയിൽ.
- ജടയും വല്‌ക്കലവും ധരിച്ചു സന്യാസിയാ-
- യുടജാങ്കണേ വന്നുനിന്നിതു ദശാസ്യനും. 1360
- ഭിക്ഷുവേഷത്തെപ്പൂണ്ട രക്ഷോനാഥനെക്കണ്ടു
- തൽക്ഷണം മായാസീതാദേവിയും വിനീതയായ്‌
- നത്വാ സംപൂജ്യ ഭക്ത്യാ ഫലമൂലാദികളും
- ദത്വാ സ്വാഗതവാക്യമുക്ത്വാ പിന്നെയും ചൊന്നാൾ.
- അത്രൈവ ഫലമൂലാദികളും ഭുജിച്ചുകൊ-
- ണ്ടിത്തിരിനേരമിരുന്നീടുക തപോനിധേ!
- ഭർത്താവു വരുമിപ്പോൾ ത്വൽപ്രിയമെല്ലാം ചെയ്യും
- ക്ഷുത്തൃഡാദിയും തീർത്തു വിശ്രമിച്ചാലും ഭവാൻ."
- ഇത്തരം മായാദേവീമുഗ്‌ദ്ധാലാപങ്ങൾ കേട്ടു
- സത്വരം ഭിക്ഷുരൂപി സസ്മിതം ചോദ്യംചെയ്താൻഃ 1370
- "കമലവിലോചനേ! കമനീയാംഗി! നീയാ-
- രമലേ! ചൊല്ലീടു നിൻ കമിതാവാരെന്നതും.
- നിഷ്‌ഠുരജാതികളാം രാക്ഷസരാദിയായ
- ദുഷ്‌ടജന്തുക്കളുളള കാനനഭൂമിതന്നിൽ
- നീയൊരു നാരീമണി താനേ വാഴുന്നതെ,ന്തൊ-
- രായുധപാണികളുമില്ലല്ലോ സഹായമായ്‌.
- നിന്നുടെ പരമാർത്ഥമൊക്കവേ പറഞ്ഞാൽ ഞാ-
- നെന്നുടെ പരമാർത്ഥം പറയുന്നുണ്ടുതാനും."
- മേദിനീസുതയതുകേട്ടുരചെയ്‌തീടിനാൾഃ
- "മേദിനീപതിവരനാമയോദ്ധ്യാധിപതി 1380
- വാട്ടമില്ലാത ദശരഥനാം നൃപാധിപ-
- ജ്യേഷ്‌ഠനന്ദനനായ രാമനത്ഭുതവീര്യൻ-
- തന്നുടെ ധർമ്മപത്നി ജനകാത്മജ ഞാനോ
- ധന്യനാമനുജനു ലക്ഷ്‌മണനെന്നും നാമം.
- ഞങ്ങൾ മൂവരും പിതുരാജ്ഞയാ തപസ്സിനാ-
- യിങ്ങു വന്നിരിക്കുന്നു ദണ്ഡകവനംതന്നിൽ.
- പതിന്നാലാണ്ടു കഴിവോളവും വേണംതാനു-
- മതിനു പാർത്തീടുന്നു സത്യമെന്നറിഞ്ഞാലും.
- നിന്തിരുവടിയെ ഞാനറിഞ്ഞീലേതും പുന-
- രെന്തിനായെഴുന്നളളി ചൊല്ലണം പരമാർത്ഥം." 1390
- "എങ്കിലോ കേട്ടാലും നീ മംഗലശീലേ! ബാലേ!
- പങ്കജവിലോചനേ! പഞ്ചബാണാധിവാസേ!
- പൗലസ്ത്യ‍തനയനാം രാക്ഷസരാജാവു ഞാൻ
- ത്രൈലോക്യത്തിങ്കലെന്നെയാരറിയാതെയുളളു!
- നിർമ്മലേ! കാമപരിതപ്തനായ്‌ ചമഞ്ഞു ഞാൻ
- നിന്മൂലമതിന്നു നീ പോരണം മയാ സാകം.
- ലങ്കയാം രാജ്യം വാനോർനാട്ടിലും മനോഹരം
- കിങ്കരനായേൻ തവ ലോകസുന്ദരി! നാഥേ!
- താപസവേഷംപൂണ്ട രാമനാലെന്തു ഫലം?
- താപമുൾക്കൊണ്ടു കാട്ടിലിങ്ങനെ നടക്കേണ്ട. 1400
- ശരണാഗതനായോരെന്നെ നീ ഭജിച്ചാലു-
- മരുണാധരി! മഹാഭോഗങ്ങൾ ഭുജിച്ചാലും."
- രാവണവാക്യമേവം കേട്ടതി ഭയത്തോടും
- ഭാവവൈവർണ്ണ്യംപൂണ്ടു ജാനകി ചൊന്നാൾ മന്ദംഃ
- "കേവലമടുത്തിതു മരണം നിനക്കിപ്പോ-
- ളേവം നീ ചൊല്ലുന്നാകിൽ ശ്രീരാമദേവൻതന്നാൽ.
- സോദരനോടുംകൂടി വേഗത്തിൽ വരുമിപ്പോൾ
- മേദിനീപതി മമ ഭർത്താ ശ്രീരാമചന്ദ്രൻ.
- തൊട്ടുകൂടുമോ ഹരിപത്നിയെശ്ശശത്തിനു?
- കഷ്‌ടമായുളള വാാ‍ക്കു ചൊല്ലാതെ ദുരാത്മാവേ! 1410
- രാമബാണങ്ങൾകൊണ്ടു മാറിടം പിളർന്നു നീ
- ഭൂമിയിൽ വീഴ്‌വാനുളള കാരണമിതു നൂനം."
- ഇങ്ങനെ സീതാവാക്യം കേട്ടു രാവണനേറ്റം
- തിങ്ങീടും ക്രോധംപൂണ്ടു മൂർച്ഛിതനായന്നേരം
- തന്നുടെ രൂപം നേരേ കാട്ടിനാൻ മഹാഗിരി-
- സന്നിഭം ദശാനനം വിംശതിമഹാഭുജം
- അഞ്ജനശൈലാകാരം കാണായനേരമുളളി-
- ലഞ്ജസാ ഭയപ്പെട്ടു വനദേവതമാരും.
- രാഘവപത്നിയേയും തേരതിലെടുത്തുവെ-
- ച്ചാകാശമാർഗ്ഗേ ശീഘ്രം പോയിതു ദശാസ്യനും. 1420
- "ഹാ! ഹാ! രാഘവ! രാമ! സൗമിത്രേ! കാരുണ്യാബ്ധേ!
- ഹാ! ഹ! മൽ പ്രാണേശ്വര! പാഹി മാം ഭയാതുരാം."
- ഇത്തരം സീതാവിലാപം കേട്ടു പക്ഷീന്ദ്രനും
- സത്വരമുത്ഥാനംചെയ്തെത്തിനാൻ ജടായുവും.
- "തിഷ്‌ഠതിഷ്‌ഠാഗ്രേ മമ സ്വാമിതൻപത്നിയേയും
- കട്ടുകൊണ്ടെവിടേക്കു പോകുന്നു മൂഢാത്മാവേ!
- അദ്ധ്വരത്തിങ്കൽ ചെന്നു ശുനകൻ മന്ത്രംകൊണ്ടു
- ശുദ്ധമാം പുരോഡാശം കൊണ്ടുപോകുന്നപോലെ."
- പദ്ധതിമദ്ധ്യേ പരമോദ്ധതബുദ്ധിയോടും
- ഗൃദ്‌ധ്രരാജനുമൊരു പത്രവാനായുളേളാരു 1430
- കുദ്‌ധ്രരാജനെപ്പോലെ ബദ്ധവൈരത്തോടതി-
- ക്രൂദ്ധനായഗ്രേ ചെന്നു യുദ്ധവും തുടങ്ങിനാൻ.
- അബ്ധിയും പത്രാനിലക്ഷുബ്ധമായ്‌ ചമയുന്നി-
- തദ്രികളിളകുന്നു വിദ്രുതമതുനേരം.
- കാൽനഖങ്ങളെക്കൊണ്ടു ചാപങ്ങൾ പൊടിപെടു-
- ത്താനനങ്ങളും കീറിമുറിഞ്ഞു വശംകെട്ടു
- തീക്ഷ്‌ണതുണ്ഡാഗ്രം കൊണ്ടു തേർത്തടം തകർത്തിതു
- കാൽക്ഷണംകൊണ്ടു കൊന്നുവീഴ്‌ത്തിനാനശ്വങ്ങളെ.
- രൂക്ഷത പെരുകിയ പക്ഷവാതങ്ങളേറ്റു
- രാക്ഷസപ്രവരനും ചഞ്ചലമുണ്ടായ്‌വന്നു. 1440
- യാത്രയും മുടങ്ങി മൽകീർത്തിയുമൊടുങ്ങിയെ-
- ന്നാർത്തിപൂണ്ടുഴന്നൊരു രാത്രിചാരീന്ദ്രനപ്പോൾ
- ധാത്രീപുത്രിയെത്തത്ര ധാത്രിയിൽ നിർത്തിപ്പുന-
- രോർത്തു തൻ ചന്ദ്രഹാസമിളക്കി ലഘുതരം
- പക്ഷിനായകനുടെ പക്ഷങ്ങൾ ഛേദിച്ചപ്പോ-
- ളക്ഷിതിതന്നിൽ വീണാനക്ഷമനായിട്ടവൻ.
- രക്ഷോനായകൻ പിന്നെ ലക്ഷ്‌മീദേവിയേയുംകൊ-
- ണ്ടക്ഷതചിത്തത്തോടും ദക്ഷിണദിക്കുനോക്കി
- മറ്റൊരു തേരിലേറിത്തെറ്റെന്നു നടകൊണ്ടാൻ;
- മറ്റാരും പാലിപ്പാനില്ലുറ്റവരായിട്ടെന്നോ- 1450
- ർത്തിറ്റിറ്റു വീണീടുന്ന കണ്ണുനീരോടുമപ്പോൾ
- കറ്റവാർകുഴലിയാം ജാനകീദേവിതാനും,
- 'ഭർത്താവുതന്നെക്കണ്ടു വൃത്താന്തം പറഞ്ഞൊഴി-
- ഞ്ഞുത്തമനായ നിന്റെ ജീവനും പോകായ്‌കെ'ന്നു
- പൃത്ഥ്വീപുത്രിയും വരം പത്രിരാജനു നല്‌കി
- പൃത്ഥ്വീമണ്ഡലമകന്നാശു മേൽപോട്ടു പോയാൾ.
- "അയ്യോ! രാഘവ ജഗന്നായക! ദയാനിധേ!
- നീയെന്നെയുപേക്ഷിച്ചതെന്തു ഭർത്താവേ! നാഥാ!
- രക്ഷോനായകനെന്നെക്കൊണ്ടിതാ പോയീടുന്നു
- രക്ഷിതാവായിട്ടാരുമില്ലെനിക്കയ്യോ! പാവം! 1460
- ലക്ഷ്‌മണാ! നിന്നോടു ഞാൻ പരുഷം ചൊന്നേനല്ലോ
- രക്ഷിച്ചുകൊളേളണമേ! ദേവരാ! ദയാനിധേ!
- രാമ! രാമാത്മാരാമ! ലോകാഭിരാമ! രാമ!
- ഭൂമിദേവിയുമെന്നെ വെടിഞ്ഞാളിതുകാലം.
- പ്രാണവല്ലഭ! പരിത്രാഹി മാം ജഗൽപതേ!
- കൗണപാധിപനെന്നെക്കൊന്നു ഭക്ഷിക്കുംമുമ്പേ
- സത്വരം വന്നു പരിപാലിച്ചുകൊളേളണമേ
- സത്വചേതസാ മഹാസത്വവാരിധേ! നാഥ!"
- ഇത്തരം വിലാപിക്കുംനേരത്തു ശീഘ്രം രാമ-
- ഭദ്രനിങ്ങെത്തുമെന്ന ശങ്കയാ നക്തഞ്ചരൻ 1470
- ചിത്തവേഗേന നടന്നീടിനാ,നതുനേരം
- പൃത്ഥീപുത്രിയും കീഴ്‌പ്പോട്ടാശു നോക്കുന്നനേരം
- അദ്രിനാഥാഗ്രേ കണ്ടു പഞ്ചവാനരന്മാരെ
- വിദ്രുതം വിഭൂഷണസഞ്ചയമഴിച്ചു ത-
- ന്നുത്തരീയാർദ്ധഖണ്ഡംകൊണ്ടു ബന്ധിച്ചു രാമ-
- ഭദ്രനു കാണ്മാൻ യോഗംവരികെന്നകതാരിൽ
- സ്‌മൃത്വാ കീഴ്പോട്ടു നിക്ഷേപിച്ചിതു സീതാദേവി;
- മത്തനാം നക്തഞ്ചരനറിഞ്ഞീലതുമപ്പോൾ.
- അബ്ധിയുമുത്തീര്യ തൻപത്തനം ഗത്വാ തൂർണ്ണം
- ശുദ്ധാന്തമദ്ധ്യേ മഹാശോകകാനനദേശേ 1480
- ശുദ്ധഭൂതലേ മഹാശിംശപാതരുമൂലേ
- ഹൃദ്യമാരായ നിജ രക്ഷോനാരികളേയും
- നിത്യവും പാലിച്ചുകൊൾകെന്നുറപ്പിച്ചു തന്റെ
- വസ്ത്യ‍മുൾപ്പുക്കു വസിച്ചീടിനാൻ ദശാനനൻ.
- ഉത്തമോത്തമയായ ജാനകീദേവി പാതി-
- വ്രത്യമാശ്രിത്യ വസിച്ചീടിനാളതുകാലം.
- വസ്‌ത്രകേശാദികളുമെത്രയും മലിനമായ്‌
- വക്ത്രവും കുമ്പിട്ടു സന്തപ്തമാം ചിത്തത്തോടും
- രാമ രാമേതി ജപധ്യാനനിഷ്‌ഠയാ ബഹു
- യാമിനീചരകുലനാരികളുടെ മദ്ധ്യേ 1490
- നീഹാരശീതാതപവാതപീഡയും സഹി-
- ച്ചാഹാരാദികളേതും കൂടാതെ ദിവാരാത്രം
- ലങ്കയിൽ വസിച്ചിതാതങ്കമുൾക്കൊണ്ടു മായാ-
- സങ്കടം മനുഷ്യജന്മത്തിങ്കലാർക്കില്ലാത്തു?