അദ്ധ്യാത്മരാമായണം കിളിപ്പാട്ട്/ആരണ്യകാണ്ഡം/ശൂർപ്പണഖാഗമനം
(ശൂർപ്പണഖാഗമനം എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)
- ഇത്തരം സൗമിത്രിയോടരുളിച്ചെയ്‌തു പുന-
- രിത്തിരിനേരമിരുന്നീടിനോരനന്തരം
- ഗൗതമീതീരേ മഹാകാനനേ പഞ്ചവടീ-
- ഭൂതലേ മനോഹരേ സഞ്ചരിച്ചീടുന്നൊരു
- യാമിനീചരി ജനസ്ഥാനവാസിനിയായ
- കാമരൂപിണി കണ്ടാൾ കാമിനി വിമോഹിനി,
- പങ്കജധ്വജകുലിശാങ്കുശാങ്കിതങ്ങളായ്‌
- ഭംഗിതേടീടും പദപാതങ്ങളതുനേരം.
- പാദസൗന്ദര്യം കണ്ടു മോഹിതയാകയാലെ
- കൗതുകമുൾക്കൊണ്ടു രാമാശ്രമമകംപുക്കാൾ. 740
- ഭാനുമണ്ഡലസഹസ്രോജ്ജ്വലം രാമനാഥം
- ഭാനുഗോത്രജം ഭവഭയനാശനം പരം
- മാനവവീരം മനോമോഹനം മായാമയം
- മാനസഭവസമം മാധവം മധുഹരം
- ജാനകിയോടുംകൂടെ വാണീടുന്നതു കണ്ടു
- മീനകേതനബാണപീഡിതയായാളേറ്റം.
- സുന്ദരവേഷത്തോടും മന്ദഹാസവുംപൊഴി-
- ഞ്ഞിന്ദിരാവരനോടു മന്ദമായുരചെയ്‌താൾഃ
- "ആരെടോ ഭവാൻ? ചൊല്ലീടാരുടെ പുത്രനെന്നും
- നേരൊടെന്തിവിടേക്കു വരുവാൻ മൂലമെന്നും, 750
- എന്തൊരു സാദ്ധ്യം ജടാവല്‌ക്കലാദികളെല്ലാ-
- മെന്തിനു ധരിച്ചിതു താപസവേഷമെന്നും.
- എന്നുടെ പരമാർത്ഥം മുന്നേ ഞാൻ പറഞ്ഞീടാം
- നിന്നോടു നീയെന്നോടു പിന്നെച്ചോദിക്കുമല്ലോ.
- രാക്ഷസേശ്വരനായ രാവണഭഗിനി ഞാ-
- നാഖ്യയാ ശൂർപ്പണഖ കാമരൂപിണിയല്ലോ
- ഖരദൂഷണത്രിശിരാക്കളാം ഭ്രാതാക്കന്മാ-
- ർക്കരികേ ജനസ്ഥാനേ ഞാനിരിപ്പതു സദാ.
- നിന്നെ ഞാനാരെന്നതുമറിഞ്ഞീലതും പുന-
- രെന്നോടു പരമാർത്ഥം ചൊല്ലണം ദയാനിധേ!" 760
- "സുന്ദരി! കേട്ടുകൊൾക ഞാനയോദ്ധ്യാധിപതി-
- നന്ദനൻ ദാശരഥി രാമനെന്നല്ലോ നാമം.
- എന്നുടെ ഭാര്യയിവൾ ജനകാത്മജാ സീത
- ധന്യേ! മൽഭ്രാതാവായ ലക്ഷ്‌മണനിവനെടോ.
- എന്നാലെന്തൊരു കാര്യം നിനക്കു മനോഹരേ!
- നിന്നുടെ മനോഗതം ചൊല്ലുക മടിയാതെ."
- എന്നതു കേട്ടനേരം ചൊല്ലിനാൾ നിശാചരി ഃ
- "എന്നോടുകൂടെപ്പോന്നു രമിച്ചുകൊളേളണം നീ.
- നിന്നെയും പിരിഞ്ഞുപോവാൻ മമ ശക്തി പോരാ
- എന്നെ നീ പരിഗ്രഹിച്ചീടേണം മടിയാതെ." 770
- ജാനകിതന്നെക്കടാക്ഷിച്ചു പുഞ്ചിരിപൂണ്ടു
- മാനവവീരനവളോടരുൾചെയ്‌തീടിനാൻഃ
- "ഞാനിഹ തപോധനവേഷവുംധരിച്ചോരോ
- കാനനംതോറും നടന്നീടുന്നു സദാകാലം.
- ജാനകിയാകുമിവളെന്നുടെ പത്നിയല്ലോ
- മാനസേ പാർത്താൽ വെടിഞ്ഞീടരുതൊന്നുകൊണ്ടും.
- സാപത്ന്യോത്ഭവദുഃഖമെത്രയും കഷ്‌ടം!കഷ്‌ടം!
- താപത്തെസ്സഹിപ്പതിന്നാളല്ല നീയുമെടോ.
- ലക്ഷ്‌മണൻ മമ ഭ്രാതാ സുന്ദരൻ മനോഹരൻ
- ലക്ഷ്‌മീദേവിക്കുതന്നെയൊക്കും നീയെല്ലാംകൊണ്ടും. 780
- നിങ്ങളിൽ ചേരുമേറെ നിർണ്ണയം മനോഹരേ!
- സംഗവും നിന്നിലേറ്റം വർദ്ധിക്കുമവനെടോ.
- മംഗലശീലനനുരൂപനെത്രയും നിന-
- ക്കങ്ങു നീ ചെന്നു പറഞ്ഞീടുക വൈകീടാതെ."
- എന്നതു കേട്ടനേരം സൗമിത്രിസമീപേ പോയ്‌-
- ചെന്നവളപേക്ഷിച്ചാൾ, ഭർത്താവാകെന്നുതന്നെ
- ചൊന്നവളോടു ചിരിച്ചവനുമുരചെയ്‌താ-
- "നെന്നുടെ പരമാർത്ഥം നിന്നോടു പറഞ്ഞീടാം.
- മന്നവനായ രാമൻതന്നുടെ ദാസൻ ഞാനോ
- ധന്യേ! നീ ദാസിയാവാൻതക്കവളല്ലയല്ലോ. 790
- ചെന്നു നീ ചൊല്ലീടഖിലേശ്വരനായ രാമൻ-
- തന്നോടു തവ കുലശീലാചാരങ്ങളെല്ലാം.
- എന്നാലന്നേരംതന്നെ കൈക്കൊളളുമല്ലോ രാമൻ
- നിന്നെ"യെന്നതു കേട്ടു രാവണസഹോദരി
- പിന്നെയും രഘുകുലനായകനോടു ചൊന്നാ-
- "ളെന്നെ നീ പരിഗ്രഹിച്ചീടുക നല്ലൂ നിന-
- ക്കൊന്നുകൊണ്ടുമേയൊരു സങ്കടമുണ്ടായ്‌വരാ.
- മന്നവാ! ഗിരിവനഗ്രാമദേശങ്ങൾ തോറും
- എന്നോടുകൂടെ നടന്നോരോരോ ഭോഗമെല്ലാ-
- മന്യോന്യം ചേർന്നു ഭുജിക്കായ്‌വരുമനാരതം." 800
- ഇത്തരമവളുരചെയ്‌തതു കേട്ടനേര-
- മുത്തരമരുൾചെയ്‌തു രാഘവൻതിരുവടി ഃ
- "ഒരുത്തനായാലവനരികേ ശുശ്രൂഷിപ്പാ-
- നൊരുത്തി വേണമതിനിവളുണ്ടെനിക്കിപ്പോൾ.
- ഒരുത്തി വേണമവനതിനാരെന്നു തിര-
- ഞ്ഞിരിക്കുംനേരമിപ്പോൾ നിന്നെയും കണ്ടുകിട്ടി.
- വരുത്തും ദൈവമൊന്നു കൊതിച്ചാലിനി നിന്നെ
- വരിച്ചുകൊളളുമവനില്ല സംശയമേതും.ണ
- തെരിക്കെന്നിനിക്കാലം കളഞ്ഞീടാതെ ചെൽക
- കരത്തെ ഗ്രഹിച്ചീടും കടുക്കെന്നവനെടോ!" 810
- രാഘവവാക്യം കേട്ടു രാവണസഹോദരി
- വ്യാകുലചേതസ്സൊടും ലക്ഷ്മണാന്തികേ വേഗാൽ
- ചെന്നുനിന്നപേക്ഷിച്ചനേരത്തു കുമാരനു-
- "മെന്നോടിത്തരം പറഞ്ഞീടൊല്ലാ വെറുതേ നീ.
- നിന്നിലില്ലേതുമൊരു കാംക്ഷയെന്നറിക നീ
- മന്നവനായ രാമൻതന്നോടു പറഞ്ഞാലും."
- പിന്നെയുമതു കേട്ടു രാഘവസമീപേ പോയ്‌-
- ചെന്നുനിന്നപേക്ഷിച്ചാളാശയാ പലതരം.
- കാമവുമാശാഭംഗംകൊണ്ടു കോപവുമതി-
- പ്രേമവുമാലസ്യവുംപൂണ്ടു രാക്ഷസിയപ്പോൾ 820
- മായാരൂപവും വേർപെട്ടഞ്ജനശൈലംപോലെ
- കായാകാരവും ഘോരദംഷ്‌ട്രയും കൈക്കൊണ്ടേറ്റം
- കമ്പമുൾക്കൊണ്ടു സീതാദേവിയോടടുത്തപ്പോൾ
- സംഭ്രമത്തോടു രാമൻ തടുത്തുനിർത്തുംനേരം
- ബാലകൻ കണ്ടു ശീഘ്രം കുതിച്ചു ചാടിവന്നു
- വാളുറയൂരിക്കാതും മുലയും മൂക്കുമെല്ലാം
- ഛേദിച്ചനേരമവളലറി മുറയിട്ട-
- നാദത്തെക്കൊണ്ടു ലോകമൊക്കെ മറ്റൊലിക്കൊണ്ടു.
- നീലപർവതത്തിന്റെ മുകളിൽനിന്നു ചാടി
- നാലഞ്ചുവഴി വരുമരുവിയാറുപോലെ 830
- ചോരയുമൊലിപ്പിച്ചു കാളരാത്രിയെപ്പോലെ
- ഘോരയാം നിശാചാരി വേഗത്തിൽ നടകൊണ്ടാൾ.
- രാവണൻതന്റെ വരവുണ്ടിനിയിപ്പോളെന്നു
- ദേവദേവനുമരുൾചെയ്തിരുന്നരുളിനാൻ.
- രാക്ഷസപ്രവരനായീടിന ഖരൻമുമ്പിൽ
- പക്ഷമറ്റവനിയിൽ പർവതം വീണപോലെ
- രോദനംചെയ്‌തു മുമ്പിൽ പതനംചെയ്‌തു നിജ
- സോദരിതന്നെനോക്കിച്ചൊല്ലിനാനാശു ഖരൻഃ
- "മൃത്യുതൻ വക്ത്രത്തിങ്കൽ സത്വരം പ്രവേശിപ്പി-
- ച്ചത്ര ചൊല്ലാരെന്നെന്നോടെത്രയും വിരയെ നീ." 840
- വീർത്തുവീർത്തേറ്റം വിറച്ചലറിസ്സഗദ്‌ഗദ-
- മാർത്തിപൂണ്ടോർത്തു ഭീത്യാ ചൊല്ലിനാളവളപ്പോൾഃ
- "മർത്ത്യന്മാർ ദശരഥപുത്രന്മാരിരുവരു-
- ണ്ടുത്തമഗുണവാന്മാരെത്രയും പ്രസിദ്ധന്മാർ.
- രാമലക്ഷ്‌മണന്മാരെന്നവർക്കു നാമമൊരു
- കാമിനിയുണ്ടു കൂടെ സീതയെന്നവൾക്കു പേർ.
- അഗ്രജൻനിയോഗത്താലുഗ്രനാമവരജൻ
- ഖഡ്‌ഗേന ഛേദിച്ചതു മൽകുചാദികളെല്ലാം.
- ശൂരനായീടും നീയിന്നവരെക്കൊലചെയ്‌തു
- ചോര നല്‌കുക ദാഹം തീരുമാറെനിക്കിപ്പോൾ. 850
- പച്ചമാംസവും തിന്നു രക്തവും പാനംചെയ്‌കി-
- ലിച്ഛവന്നീടും മമ നിശ്ചയമറിഞ്ഞാലും."
- എന്നിവ കേട്ടു ഖരൻ കോപത്തോടുരചെയ്താൻഃ
- "ദുർന്നയമേറെയുളള മാനുഷാധമന്മാരെ
- കൊന്നു മൽഭഗിനിക്കു ഭക്ഷിപ്പാൻ കൊടുക്കണ-
- മെന്നതിനാശു പതിന്നാലുപേർ പോക നിങ്ങൾ.
- നീ കൂടെച്ചെന്നു കാട്ടുക്കൊടുത്തീടെന്നാലിവ-
- രാകൂതം വരുത്തീടും നിനക്കു മടിയാതെ."
- എന്നവളോടു പറഞ്ഞയച്ചാൻ ഖരനേറ്റ-
- മുന്നതന്മാരാം പതിന്നാലു രാക്ഷസരെയും. 860
- ശൂലമുൽഗരമുസലാസിചാപേഷുഭിണ്ഡി-
- പാലാദി പലവിധമായുധങ്ങളുമായി
- ക്രൂദ്ധന്മാരാർത്തുവിളിച്ചുദ്ധതന്മാരായ്‌ ചെന്നു
- യുദ്ധസന്നദ്ധന്മാരായടുത്താരതുനേരം.
- ബദ്ധവൈരേണ പതിന്നാൽവരുമൊരുമിച്ചു
- ശസ്ത്രൗഘം പ്രയോഗിച്ചാർ ചുറ്റുംനിന്നൊരിക്കലെ.
- മിത്രഗോത്രാൽഭൂതനാമുത്തമോത്തമൻ രാമൻ
- ശത്രുക്കളയച്ചോരു ശസ്ത്രൗഘം വരുന്നേരം
- പ്രത്യേകമോരോശരംകൊണ്ടവ ഖണ്ഡിച്ചുടൻ
- പ്രത്യർത്ഥിജനത്തെയും വധിച്ചാനോരോന്നിനാൽ. 870
- ശൂർപ്പണഖയുമതു കണ്ടു പേടിച്ചു മണ്ടി-
- ബ്ബാഷ്പവും തൂകി ഖരൻമുമ്പിൽവീണലറിനാൾ.
- "എങ്ങുപൊയ്‌ക്കളഞ്ഞിതു നിന്നോടുകൂടെപ്പറ-
- ഞ്ഞിങ്ങുനിന്നയച്ചവർ പതിന്നാൽവരും ചൊൽ, നീ."
- "അങ്ങുചെന്നേറ്റനേരം രാമസായകങ്ങൾകൊ-
- ണ്ടിങ്ങിനിവരാതവണ്ണം പോയാർ തെക്കോട്ടവർ."
- എന്നു ശൂർപ്പണഖയും ചൊല്ലിനാ,ളതുകേട്ടു
- വന്ന കോപത്താൽ ഖരൻ ചൊല്ലിനാനതുനേരംഃ
- "പോരിക നിശാചരർ പതിന്നാലായിരവും
- പോരിനു ദൂഷണനുമനുജൻ ത്രിശിരാവും. 880
- ഘോരനാം ഖരനേവം ചൊന്നതു കേട്ടനേരം
- ശൂരനാം ത്രിശിരാവും പടയും പുറപ്പെട്ടു.
- വീരനാം ദൂഷണനും ഖരനും നടകൊണ്ടു
- ധീരതയോടു യുദ്ധം ചെയ്‌വതിന്നുഴറ്റോടെ.
- രാക്ഷസപ്പടയുടെ രൂക്ഷമാം കോലാഹലം
- കേൾക്കായനേരം രാമൻ ലക്ഷ്‌മണനോടു ചൊന്നാൻഃ
- "ബ്രഹ്‌മാണ്ഡം നടുങ്ങുമാറെന്തൊരു ഘോഷമിതു?
- നമ്മോടു യുദ്ധത്തിനു വരുന്നു രക്ഷോബലം.
- ഘോരമായിരിപ്പോരു യുദ്ധവുമുണ്ടാമിപ്പോൾ
- ധീരതയോടുമത്ര നീയൊരു കാര്യംവേണം. 890
- മൈഥിലിതന്നെയൊരു ഗുഹയിലാക്കിക്കൊണ്ടു
- ഭീതികൂടാതെ പരിപാലിക്കവേണം ഭവാൻ.
- ഞാനൊരുത്തനേ പോരുമിവരെയൊക്കെക്കൊൽവാൻ
- മാനസേ നിനക്കു സന്ദേഹമുണ്ടായീടൊലാ.
- മറ്റൊന്നും ചൊല്ലുന്നില്ലെന്നെന്നെയാണയുമിട്ടു
- കറ്റവാർകുഴലിയെ രക്ഷിച്ചുകൊളേളണം നീ."
- ലക്ഷ്‌മീദേവിയേയുംകൊണ്ടങ്ങനെതന്നെയെന്നു
- ലക്ഷ്‌മണൻ തൊഴുതു പോയ്‌ ഗഹ്വരമകംപുക്കാൻ.