നാരായണീയം/ദശകം പതിമൂന്ന്
← ദശകം പന്ത്രണ്ട് | നാരായണീയം രചന: ദശകം പതിമൂന്ന് |
ദശകം പതിനാല്→ |
<poem>
13.1 ഹിരണ്യാക്ഷം താവദ്വരദ ഭവദന്വേഷണപരം ചരന്തം സാംവർതേ പയസി നിജജംഘാപരിമിതേ ഭവദ്ഭക്തോ ഗത്വാ കപടപടുധീർനാരദമുനിഃ ശനൈരൂചേ നന്ദൻ ദനുജമപി നിന്ദംസ്തവ ബലം
13.2 സ മായാവീ വിഷ്ണുർഹരതി ഭവദീയം വസുമതീം പ്രഭോ കഷ്ടം കഷ്ടം കിമിദമിതി തേനാഭിഗദിതഃ നദൻ ക്വാസൗ ക്വാസാവിതി സ മുനിനാ ദർശിതപഥോ ഭവന്തം സംപ്രാപദ്ധരണിധരമുദ്യന്തമുദകാത്
13.3 അഹോ ആരണ്യോƒയം മൃഗ ഇതി ഹസന്തം ബഹുതരൈഃ ദുരുക്തൈർവിധ്യന്തം ദിതിസുതമവജ്ഞായ ഭഗവൻ മഹീം ദൃഷ്ട്വാ ദംഷ്ട്രാശിരസി ചകിതാം സ്വേന മഹസാ പയോധാവാധായ പ്രസഭമുദയുങ്ങ്ഥാ മൃധവിധൗ
13.4 ഗദാപാണൗ ദൈത്യേ ത്വമപി ഹി ഗൃഹീതോന്നതഗദോ നിയുദ്ധേന ക്രീഡൻഘടഘടരവോദ്ഘ്ഷ്ടവിയതാ രണാലോകൈത്സുക്യാന്മിലതി സുരസംഘേ ദ്രുതമമും നിരുന്ധ്യാഃ സന്ധ്യാതഃ പ്രഥമമിതി ധാത്രാ ജഗദിഷേ
13.5 ഗദോന്മർദേ തസ്മിംസ്തവ ഖലു ഗദായാം ദിതിഭുവോ ഗദാഘാതാദ്ഭൂമൗ ഝടിതി പതിതായാമഹഹ! ഭോഃ ! മൃദുസ്മേരാസ്യസ്ത്വം ദനുജകുലനിർമൂലനചണം മഹാചക്രം സ്മൃത്വാ കരഭുവി ദധാനോ രുരുചിഷേ
13.6 തതഃ ശൂലം കാലപ്രതിമരുഷി ദൈത്യേ വിസൃജതി ത്വയി ഛിന്ദത്യേനത് കരകലിതചക്രപ്രഹരണാത് സമാരുഷ്ടോ മുഷ്ട്യാ സ ഖലു വിതുദംസ്ത്വാം സമതനോത് ഗളന്മായേ മായാസ്ത്വയി കില ജഗന്മോഹനകരീഃ
13.7 ഭവച്ചക്രജ്യോതിഷ്കണലവനിപാതേന വിധുതേ തതോ മായാചക്രേ വിതതഘനരോഷാന്ധമനസം ഗരിഷ്ഠാഭിർമുഷ്ടിപ്രഹൃതിഭിരഭിഘ്നന്തമസുരം സ്വപാദാംഗുഷ്ഠേന ശ്രവണപദമൂലേ നിരവധീഃ
13.8 മഹാകായഃസ്സോƒയം തവ ചരണപാദപ്രമഥിതോ ഗളദ്രക്തോ വക്ത്രാദപതദൃഷിഭിഃ ശ്ലാഘിതഹതിഃ തദാ ത്വാമുദ്ദാമപ്രമദഭരവിദ്യോതിഹൃദയാ മുനീന്ദ്രാസ്സാന്ദ്രാഭിഃ സ്തുതിഭിരനുവന്നധ്വരതനും
13.9 ത്വചി ച്ഛന്ദോ രോമസ്വപി കുശഗണശ്ചക്ഷുഷി ഘൃതം ചതുർഹോതാരോƒംഘ്രൗ സ്രുഗപി വദനേ ചോദര ഇഡാ ഗ്രഹാ ജിഹ്വായാം തേ പരപുരുഷ കർണേ ച ചമസാ വിഭോ സോമോ വീര്യം വരദ ഗളദേശേƒപ്യുപസദഃ
13.10 മുനീന്ദ്രൈരിത്യാദിസ്തവനമുഖരൈർമോദിതമനാ മഹീയസ്യാ മൂർത്ത്യാ വിമലതരകീർത്യാ ച വിലസൻ സ്വധിഷ്ണ്യം സംപ്രാപ്തഃ സുഖരസവിഹാരീ മധുരിപോ നിരുന്ധ്യാ രോഗം മേ സകലമപി വാതാലയപതേ